สวัสดีค่ะ

นานๆ จะโผล่หน้ามาเสียที โผล่มาปุ๊บก็ขอความช่วยเหลือก่อนเลย ไม่พูดพล่ามทำเพลงแล้วนะคะ ขอกันเลยแล้วกัน แม้ว่าจะทำหนังสือเสร็จแล้ว webmother ก็ยังคงไม่มีเวลาอยู่นั่นเอง นอกจากต้องทำมาหาเลี้ยงชีพ แล้วยังต้องรบกับลูกทั้งสามอีกด้วย นักแปลขาประจำก็งานเข้าไม่มีเวลาช่วยกันทำหน้าที่นักรบนมแม่เลย ทำให้เว็บของเราไม่มีอะไรใหม่ๆ มานานแล้ว

จากที่เคยขอเรื่องเล่าของแม่มือเก่าทั้งหลายตั้งแต่รอบที่แล้วเพื่อมาเป็นข้อมูลในการทำหนังสือ ซึ่งเอาเข้าจริงก็ไม่ได้นำไปใช้ เพราะเราเปลี่ยนแนวทางในการทำหนังสือนั่นเอง เรื่องต่างๆ ที่ส่งมานั้น หลายเรื่องน่าสนใจและได้นำลงให้อ่านกันไปแล้ว

ตั้งแต่ครานั้น เวลาก็ผ่านมานานแล้ว มั่นใจว่าน่าจะมีแม่ๆ อีกหลายท่านที่ยังมีเรื่องเล่าประสบการณ์ที่น่าสนใจของตัวเองอยู่อีกมาก ก็เลยอยากจะประกาศขอให้ทุกท่านช่วยกันทำงานหน่อยจ้า ช่วยๆ กันส่งเรื่องของตัวเองมาเป็นวิทยาทานให้แม่มือใหม่ท่านอื่นๆ กันบ้าง

นึกถึงวันที่เราเพิ่งจะเริ่มต้นแล้วก็มึนงง สับสน ไม่รู้ว่าจะทำยังไงดี จะมีนมให้ลูกได้แค่ไหน คับอกคับใจกับคนรอบข้างอย่างไรบ้าง ระบายมาได้เต็มที่เลยค่ะ เวลาที่ใครสักคนมีปัญหาแล้วได้มาอ่านเรื่องของคนอื่นที่เจอปัญหาเหมือนๆกัน และผ่านมันไปได้นี่ ช่วยสร้างขวัญและกำลังใจให้อย่างดีเลยนะคะ

ไม่ต้องกังวลว่าจะเขียนเก่งไม่เก่ง ดีไม่ดี เขียนมาจากใจง่ายๆ กันเลยค่ะ สั้นยาวแค่ไหนก็ได้ไม่จำกัด อุปสรรคขวากหนามทั้งหลาย ไม่ว่าจะเป็นที่โรงพยาบาล ที่บ้าน แม่เขาแม่เรา ที่ทำงาน เจ้านาย เพื่อนร่วมงาน หรือลูกน้อยกลอยใจของเราเอง มันยากลำบากเพียงใด แล้วผ่านมันไปได้อย่างไร เชิญบรรเลงกันได้เต็มที่เลยนะคะ

กติกาในการพิมพ์ (คงไม่มีใครใช้วิธีเขียนจริงๆ แล้วมั้ง) ขออย่างเดียว คือ พยายามขึ้นย่อหน้าใหม่บ่อยๆ หน่อยค่ะ เพราะบางท่านพิมพ์มายาวเป็นพรื่ด ทั้งหน้ามีย่อหน้าเดียว อ่านแบบไม่ได้หายใจเลย ตาลายค่ะ 

แล้วก็ส่งรูปเด็ดมาให้ด้วย 1 รูปนะคะ ขนาดไม่เกิน 100 k ถ้าย่อขนาดไม่เป็นก็วานคนอื่นย่อให้ก็ได้ค่ะ เลือกรูปที่ถูกใจมาเลยค่ะ มั่นใจหน่อย ไม่ต้องเผื่อมาให้ webmother เลือกนะคะ ^_^

พิมพ์เสร็จแล้วส่งมาที่ webmother@breastfeedingthai.comค่ะ

ปิดท้ายด้วยเรื่องของหนังสือ "ให้ลูกกินนมกระป๋อง..แน่ใจหรือ?" อีกนิดนึง หนังสือพิมพ์ครั้งแรกจำนวน 20,000 เล่ม เสร็จประมาณกลางเดือน มิ.ย. ไม่รู้ว่าเป็นเพราะหนังสือดี หรือเป็นเพราะแจกฟรีกันแน่ 5555 สองเดือนผ่านไปเหลือไม่ถึงหนึ่งพันเล่มแล้ว เลยต้องพิมพ์ครั้่งที่สองสัปดาห์หน้านี้แล้วค่ะ 

ขอกันมาจากทั่วสารทิศเลย ชลบุรี ระยอง จันทบุรี ตราด พะเยา พิจิตร  เชียงใหม่ เชียงราย  ยะลา นราธิวาส ชุมพร สุราษฎร์ สุรินทร์ อุบล ขอนแก่น หนองบัวลำภู ฯลฯ ส่วนใหญ่เป็นโรงพยาบาลในโครงการสายใยรักที่ขอกันมาเยอะๆ แล้วก็มีบริษัทเอกชนที่สนับสนุนนมแม่ขอมาด้วย น่าดีใจแทนแม่ๆ ที่ทำงานในบริษัทแบบนี้นะคะ

เมื่อเปรียบเทียบกับจำนวนทารกที่คลอดปีละ 800,000 คน แล้ว หนังสือที่เราแจก 20,000 เล่ม นี่น้อยยิ่งกว่าน้อยนะคะ ก็ได้แต่หวังว่าผู้ที่ได้รับหนังสือไป จะช่วยส่งต่อให้ผู้อื่นต่อไปตามที่ตั้งใจไว้ เพราะถ้าหนังสือหนึ่งเล่ม ส่งต่อได้สัก 10 ครั้ง ก็จะทำให้มีคนอ่านได้ 200,000 คน แบบนี้ตัวเลขค่อยสูสีกันหน่อย แต่ยังไงก็สู้บริษัทนมผสมไม่ได้นะคะ สิบบริษัทช่วยกันโฆษณา ออกทั้งทีวี นิตยสาร เว็บไซต์ มีทั้งแจกทั้งแถม เห็นกันทุกวันเลย น่าจะมีกม.ห้ามโฆษณาอาหารสำหรับทารกและเด็กเสียที 

ไม่บ่นดีกว่า เดี๋ยวแก่เร็ว เข้าเรื่องแล้วกัน ตอนที่พิสูจน์อักษรก่อนพิมพ์ครั้งแรก ด้วยความที่รีบร้อน อยากให้เสร็จเร็วๆ ก็เลยปรู๊ฟด้วยตัวเอง ลืมตัวไปว่าทำเอง อ่านเองมาเป็นสิบๆ รอบแล้ว ความเคยชินทำให้มองไม่เห็นในสิ่งที่ควรจะเห็น พิมพ์เสร็จแล้วถึงเจอที่สะกดผิดและข้อความที่ควรแก้ไขอยู่สองแห่ง

พอจะพิมพ์ครั้งที่สองก็เลยคิดว่าอาจจะแก้คำผิดไปด้วย แต่ต้องดูก่อนว่าค่าเปลี่ยนเพลทจะคุ้มกันหรือเปล่า เพราะส่วนที่ผิดก็ไม่ใช่สาระสำคัญอะไรนัก ยังไงก็ขอฝากถึงทุกท่านที่ได้อ่านหนังสือไปแล้วด้วยค่ะ ว่าพบเจอที่ผิดอะไรบ้าง อยู่หน้าไหน ช่วยแจ้งมาด้วยค่ะ เผื่อมีอะไรหลงหู หลงตาอีกจะได้บันทึกเอาไว้ ถ้าแก้ได้ก็จะแก้ให้ถูก

หรือถ้ายิ่งดี อยากให้แสดงความคิดเห็นกี่ยวกับหนังสือด้วยว่า ดีไม่ดีอย่างไร อ่านเข้าใจได้ง่ายหรือยากเกินไป หรือมีข้อแนะนำอะไรก็บอกมาได้ค่ะ ปะเหมาะเคราะห์ดี หากได้มีโอกาสทำเล่มที่สองต่อ (คุยๆ กันว่าจะทำเป็นไตรภาคสามเล่มจบ ฝันอยู่ค่ะ ยังไม่ตื่น ^_^) จะได้นำไปปรับปรุงแก้ไขต่อไปค่ะ

webmother@breastfeedingthai.com