ช่วงระยะเวลาที่คุณให้นมลูก เป็นช่วงเวลาที่ร่างกายคุณผลิตน้ำนม 24 ชั่วโมงต่อวัน   น้ำนมจะถูกเก็บอยู่ในท่อเล็กๆมากมายที่กระจายอยู่ทั่วเต้านม และทำให้คุณรู้สึกคัดเมื่อเวลาผ่านไปนานๆในช่วงระหว่างมื้อนม   ร่างกายคุณจะสร้างน้ำนมได้เร็วที่สุดเมื่อเต้านมว่างเปล่าและสร้างได้ช้าที่สุดเมื่อเต้านมเต็มไปด้วยนม ดังนั้นไม่มีเหตุผลเลยที่จะต้องรอให้เต้านมคัดก่อนจึงให้ลูกดูดในครั้งต่อไป  ท่อเล็กๆในเต้านมของเราเป็นเหมือนแท้งค์เก็บน้ำเล็กๆซึ่งเชื่อมต่อกับโรงงานผลิตนมสมรรถภาพสูง การให้ลูกดูดนมบ่อยๆเป็นการเร่งเกียร์ให้โรงงานเหล่านั้นผลิตนมมากขึ้น ในทางตรงข้าม การให้ลูกดูดนมไม่บ่อยเป็นการส่งสัญญาณให้โรงงานลดกำลังการผลิตทั้งหมดลง นมที่ซึมออกมาระหว่างให้นมช่วงต้นๆนั้นเป็นนมที่มีไขมันต่ำ เมื่อลูกเริ่มดื่มนมก็เปรียบเสมือนเริ่มรับประทานซุบ (Soup Course)  เมื่อลูกดูดนมนานขึ้นไขมันในน้ำนมจะเริ่มเพิ่มขึ้นและเพิ่มขึ้น สิ่งที่ลูกจะได้รับเป็นส่วนใหญ่เป็นนมที่มีไขมันปานกลางเปรียบเสมือนรับประทานอาหารจานหลัก (Main Course)

 และเมื่อตอนใกล้จะดูดเสร็จซึ่งเป็นช่วงที่ลูกกลืนไม่ถี่เท่าเดิมลูกจะได้รับนมที่มีปริมาณไขมันสูงที่สุด เหมือนตอนที่คุณรับประทานของหวาน (Dessert) ชิ้นเล็กๆที่อุดมด้วยไขมันตบท้ายมื้ออาหาร   ถ้าลูกดูดนมอีกครั้งในระยะเวลาห่างกันไม่นาน ปริมาณไขมันในน้ำนมจะไม่แตกต่างกันมาก  แต่ถ้ามื้อนมครั้งต่อไปห่างออกไปนานเท่าใด ความแตกต่างของนมไขมันต่ำและนมไขมันสูงก็จะมากขึ้น

ถ้าคุณยึดถือคำแนะนำเก่าๆที่เคร่งคัดอย่าง...เว้นระยะมื้อนมให้นานๆ แล้วค่อยให้ลูกดูดนมทั้ง 2 ข้าง ให้ข้างแรกก่อนจากนั้นค่อยให้นมอีกข้าง แสดงว่าคุณกำลังให้ลูกรับประทานซุบ 2 ครั้ง ซึ่งทำให้เธออิ่มเกินกว่าที่จะกินของหวาน เธอจะอิ่มแต่จะอิ่มอย่างไม่มีความสุข  เพราะนมไขมันต่ำที่ไม่มีไขมันนมเพียงพอจะทำให้ลำไส้ลูกปั่นป่วน ทำให้เกิดแก๊สและอาการโคลิก นอกจากนั้นน้ำนมที่ถูกขังไว้จะทำให้เหมือนลูกดูดนมจากสายดับเพลิง ลองดูซิว่าลูกคุณมีอาการนี้หรือเปล่า หงุดหงิด ฉุนเฉียว กระดุกกระดิก ดิ้นหนีเต้านม ก่อนที่คุณจะโทษปริมาณนมหรืออาหารที่คุณรับประทาน    ถามตัวคุณเองก่อนว่าคุณได้ให้นมทั้ง 2 ข้างในการให้นมแต่ละครั้งหรือให้นมน้อยลงแต่บ่อยครั้ง

มันสมเหตุสมผลที่จะทำเหมือนกับที่สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมอื่นทำกัน : ให้นมก็ต่อเมื่อลูกต้องการ และปล่อยให้ลูกอยู่ในที่ที่เธอพอใจ ถ้าเธอต้องการดูดอีกข้าง ก็ตามใจเธอ ถ้าเธอไม่ต้องการก็ไม่เป็นไร การให้นมไม่จำเป็นต้องเป็นทางการหรือซับซ้อน คุณสามารถให้นมลูกอย่างสบายๆหรือด้วยความเต็มใจเหมือนเวลาที่คุณหอมลูกคุณ

เหมือนความสัมพันธ์อื่นๆ  การให้นมจะประสบความสำเร็จมากที่สุดถ้ามีกฏเกณฑ์เข้ามาเกี่ยวข้องน้อยที่สุด  แม่ส่วนใหญ่พบว่าพวกเธอเริ่มจะสนุกกับการให้นมลูกจริงๆเมื่อพวกเธอเลิกคิดถึงมัน-คือ เมื่อไม่ต้องนึกว่าให้นมมาแล้วกี่ครั้ง ให้ครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่ หรือลูกดูดไปนานแค่ไหน  การให้นมก็เหมือนกับการเต้นรำ เมื่อคุณทั้งคู่เรียนรู้จังหวะขั้นพื้นฐาน คุณทั้งคู่ก็จะกลายเป็นคู่หูในแบบฉบับของคุณเอง กฏเกณฑ์ต่างๆก็ไม่สำคัญอีกต่อไป

ถ้าลูกของคุณชอบดูดทีละข้างต่อการให้นมในแต่ละครั้ง หรือลูกชอบดูดทั้ง 2 ข้าง หรือเธอชอบดูดทีละน้อยๆแต่ทุกชั่วโมง หรือคุณต้องการให้เธอเงียบขณะที่คุณกำลังเม้าท์ทางโทรศัพท์ หรือเมื่อคุณเมื่อยแขนข้างหนึ่งและต้องการสลับข้าง หรือเมื่อเธอต้องการดูดอีกครั้งเดี๋ยวนั้นเลย หรือเพียงเพราะคุณต้องการให้เธอดูดนม หรือ..เอ้อ! คุณคงพอจะนึกภาพออกแล้ว  คือถ้ามันง่ายสำหรับคุณและลูกแสดงว่าคุณมาถูกทางแล้ว สร้างจังหวะการให้นมของคุณเองแล้วสนุกกับงานเต้นรำมื้อค่ำของคุณ

 บทความนี้แปลโดยแม่น้องคีย์  ซึ่งมีปัญหากับการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ตั้งแต่ลูกคนแรก แต่ก็สามารถเอาชนะปัญหาและอุปสรรคได้ตอนลูกคนที่สอง ทำให้น้องคีย์ได้กินนมแม่อย่างมีความสุข  คุณแม่ก็เลยมีแรงบันดาลใจขอแปลบทความดีๆ ให้เพื่อนๆ ได้อ่านกันบ้าง ช่วยกันส่งคำขอบคุณ ไปให้คุณแม่น้องคีย์ (หรือจะเขียนไปคุยกันก็ได้ค่ะ) ได้ที่แบบฟอร์มข้างล่างนี้ค่ะ