ได้อ่านบทความประสบการณ์เลี้ยงลูกด้วยนมแม่ในเวปนี้   เลยอยากเขียนเล่าให้ฟังบ้าง  เพราะเราก็ได้แนวทางแก้ปัญหามาจากบทความของแม่ๆทุกท่านนี่แหละค่ะ  ทีแรกไม่อยากเขียน เพราะว่า มันยังไม่ถึงกะ success ลงตัวเท่าไหร่เพราะ น้ำนมก็ยังมีไม่เยอะพอ แถมยังชงนมผสมให้ลูกกินเพื่มด้วยอีกตะหาก  แต่สามีก็บอกว่าให้เขียนสิ  คนอื่นจะได้รู้   ทีเราเองยังไปอ่านประสบการณ์ของคนอื่นมาเลย เพราะฉะนั้นมันต้องมีบางจุดของเราที่เป็นประโยชน์กับคนอื่นบ้าง

ก็เลยตัดสินใจเขียน เรื่องของแม่น้องโกะ ภาค 1 มาให้อ่านกัน

เริ่มจากพ่อน้องโกะเค้าเป็นภูมิแพ้  ส่วนเราไม่เป็น   แต่เห็นอาการภูมิแพ้จามชิ้วๆ แล้วต้องกินยาแก้แพ้ แล้วก็มึนๆ งง ง่วงๆ  ทำงานไม่ได้เต็มที่  ประกอบกับที่บ้านก็เลี้ยงสุนัขตัวเล็ก ๆ 2 ตัว เลี้ยงแบบนอนด้วยกันเลย   เลยตั้งใจว่าต้องให้ลูกกินนมแม่ให้ได้ จะได้ไม่เป็นภูมิแพ้ เพราะอยากเลี้ยงทั้งลูก และทั้งน้องหมา : ) และอีกเหตุผลนึงคือ ไม่ต้องตื่นมาชงนม และ อีกเหตุผลแปลกๆ คือไม่ชอบกลิ่นนมผงที่ติดตัวเด็กทารก กลิ่นมันหวานๆ เหมือนมดจะขึ้นตัวเด็กยังไงไม่รู้  และด้วยข้อดีอีกนานาประการของนมแม่ที่เพิ่งมาอ่านเจอตอนหลัง

เริ่มตั้งแต่ตอนท้อง ก็เลือกรพ. ที่เน้นการให้นมแม่  ก็โชคดีที่รพ.ที่เลือกเค้าเน้นด้านนี้อยู่แล้ว   ด่านที่ 1 ก็ผ่านไปด้วยดี  นอกจากนั้น ช่วงท้องก็หาหนังสือเรื่องนมแม่อ่านมาตลอด  แต่ก็ไม่วายกังวลว่าจะมีนมให้ลูกกินมั๊ยเนี่ย  ของเราก็  Cup A แบบซื้อ first braใส่ ยังได้เลยนะเนี่ย
   
ตอนท้องเดือนหลังๆ ในหนังสือบอกว่าจะเริ่มมีน้ำนมไหลออกมา เราก็บีบๆเค้นๆ ทุกวัน   ไม่เห็นมันจะมาสักหยด  ก็เริ่มกลุ้มใจ แต่ก็คิดว่าตอนคลอดแล้วคงมีเองมั๊ง    พอถึงสัปดาห์สุดท้าย หมอบอกว่าเราคลอดเองไม่ได้ เพราะเราตัวเล็ก แล้วเด็กหัวโตเกินไป แล้วหัวไม่ลงด้วย คืออยู่ท่าหัวแหละ แต่ลอยๆอยู่  หนูยังไม่อยากออกมา

ต้องผ่าคลอด !   เอ้า  .. ผ่าก็ผ่า   วันที่ 1 มกรา ถึงคิวขึ้นเขียง ตั้งแต่ 10โมงเช้า   ก่อนขึ้นเขียงห้องเนอรเซอร์รี่มาถามว่าจะให้กินนมแม่ หรือนมผสม เราก็ยืนยันความคิดเดิมว่านมแม่ เพราะถ้าจะให้นมแม่ ตอนที่นมแม่ยังไม่มีเค้าจะให้นมผสมไปก่อนแต่ว่าไม่ให้ดูดกะจุกนมยาง คือจะใช้ช้อนป้อนเอา     แล้วหลังจากผ่าคลอด 6 ชั่วโมงต่อมาพอแม่ฟื้นเค้าก็จะเอาลูกมาให้ดูดนมแม่  เป็นครั้งแรกที่เห็นหน้าลูกแบบชัดๆ เพราะในห้องคลอดเราก็มึนๆเบลอๆ  เค้าเอามาให้แป๊ปนึงแต่เราหันไปดูไม่ถนัด จะบอกว่า "เดี๋ยวก่อนขอดูอีกทีนึงค่ะ" ก็พูดไม่จบประโยคแล้วสลบเหมือดไปซะก่อน      

ครั้งแรกที่เอามาลูกก็ให้ความร่วมมือดี  หลับตา อ้าปากแหลมๆ เหมือนลูกนกเลย พองับหัวนมได้ก็ดูดๆ ใหญ่เลย  เราก็ไม่รู้ว่ามันมีน้ำนมออกมามั่งมั๊ย แต่ก็ให้ดูดไปก่อนละกัน    ของที่ รพ.นี้จะเอาลูกมาไว้ที่ห้องเลยก็ได้  หรือแม่จะไปที่ห้องเด็กไปให้นมเองก็ได้ เราเลือกทีจะไปที่ห้องเด็ก เพราะวันแรกมีคนมาหาเยอะ  แล้วรู้สึกไม่น่าจะดีกับเด็กอายุ 1  วันเท่าไหร่ 

ทุกวันเค้าจะให้นมตอน 9 โมง  บ่ายโมง   5โมง  3 ทุ่ม  ตี2  แล้วก็ ตี5      แม่ก็มีหน้าที่เดินไปหาลูกเพื่อให้ดูดกระตุ้นให้นมมา เค้าให้ดูดข้างละ 15นาที แล้วเสร็จแล้วก็จะให้กินนมผสมต่อ ตอนวันแรกสามีเค้าก็อยากจะเอาลูกไว้เลี้ยงเองทั้งคืน  แต่ก็สงสารลูกเพราะยังทำอะไรกันไม่เป็นเลย เปลี่ยนผ้าอ้อมเช็ดอึยังไม่เป็นเลย  แต่กลัวเค้าเอากลับไปแล้วกินนมผสม  เพราะที่อ่านมาในหนังสือ การให้นมแม่จะล้มเหลวทันทีถ้าให้นมผสม   แต่สุดท้ายผ่านไปอีก 6ชม. เราก็ไม่รู้จะทำไงเพราะเด็กคงร้องหิว เอามาให้ดูดนมแกก็ดูด แต่คงไม่มีอไรเข้าท้อง ดูดๆก็หลับ พอจับไปนอนก็ตื่น  วนๆอยู่อย่างงี้ไม่รู้ทำไงดี เห็นลูกหิวแล้วสงสาร   แล้วเรา ก็ไม่ได้พักเลยด้วยตั้งแต่ฟื้นจากห้องผ่าตัดมา นี่จะเที่ยงคืนแล้ว   สุดท้ายสามีเลยตัดสินใจว่าเอาไปคืนที่ห้องเด็กดีกว่า แต่ก็คุยกับพยาบาลให้กินนมที่สูตรที่ลดความเสี่ยงของเด็กที่จะเป็นภูมิแพ้   แล้วคืนนั้นเราก็นอนสลบเหมือดไป

หลังจากนั้นวันต่อๆมา แม่ก็ต้องเดินไปห้องเด็ก จำได้ว่าตอนค่อยๆลุกเดินรอบๆห้องนี่ก็เจ็บแต่พอทน  แต่พอถึงเวลาจะลงไปห้องเด็ก เปิดประตูห้องออกไปทำไมหนทางมันยาวไกลจัง  ก็ค่อยๆ กระดึบๆ ไป ทีละก้าวจนถึงห้องเด็กที่อยู่อีกชั้นนึง ทำแบบนี้ไปเรื่อยๆ วันละ  5 รอบ หัวนมก็เริ่มเจ็บมากขึ้นเรื่อยๆ  กลับมาห้องพักทีไร กะว่าจะหลับเอาแรงซะหน่อย แต่ที่ไหนได้แป๊ปๆก็ถึงเวลาไปให้นมอีกแล้ว แผลก็เจ็บ หัวนมก็เจ็บ  แต่ก็ต้องใจแข็ง วันต่อมาหัวนมเริ่มมีเลือดซึมๆออกมา เลยให้พยาบาลช่วยดูให้ ก็เพิ่งรู้ว่าเค้าเรียกหัวนมแตกแล้ว  มิน่าหล่ะอะไรมันจะเจ็บขนาดนี้  ยิ่งเวลาเจ้าตัวเล็กมันงับลงไปแล้วดูดๆ ๆ ๆ โอ้ย....    

เวลาไปให้นมทีเหมือนกำลังเอาตัวไปให้สิ่งมีชีวิตเล็กๆกัดๆขบๆ กิน   แต่เราก็แข็งใจไปให้นมตามเวลาเพราะถ้าไม่กระตุ้นแบบนี้ น้ำนมมันก็จะมาช้า และลูกก็ต้องกินนมผสมเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ  เจ็บแผลเจ็บหัวนมแค่ไหนก็ต้องทน  มีอยู่คืนนึงก่อนจะกลับปวดที่เต้านมมาก ต้องกินยาแกปวดถึงจะนอนได้ เพิ่งมารู้ทีหลังว่า เค้าเรียกว่านมคัดแล้ว วันนั้นแหละเป็นวันที่น้ำนมมาแล้วนั่นเอง

พอ วันที่ 5 กลับมาที่บ้าน เริ่มหาข้อมูลต่อในเวปทุกเวปที่พูดถึงนมแม่ ตอนลูกดูดนมก็เอาหมอนให้นมรองไว้ ประคองมือ นึงอีกมือนึงก็เข้าทุกเวปที่มีข้อมูล ก็ค่อยๆมีกำลังใจขึ้นว่าเราต้องพยายามต่อไป เริ่มต้นก็เป็นแบบนี้เหมือนกันทุกคน

แต่พอตกช่วงบ่ายของแต่ละวันก็กลับมาเครียดอีก เพราะพอให้เค้าดูดนมก็ดูดทั้ง 2 ข้าง  แล้วลูกก็หลับคาหมอนรองให้นม แต่พอเอาไปวางก็ตื่น ร้องอีก  ซึ่งตอนนั้นก็ไม่รู้ทำไง คิดว่าลูกคงไม่อิ่ม เพราะทำท่ากระสับกระส่าย หันซ้ายหันวา ทำ 2มือสั่นๆ ปัดไปปัดมา  เลยคิดว่าหิวอยากกินอีก   ก็เลยตัดสินใจชงนมกระป๋องให้กินอีก 2 ออนซ์มั่ง 3 ออนซ์มั่ง    บางครั้งก็กิน บางครั้งก็ไม่กิน มีอยู่ครั้งนึงกินเข้าไปอีก 3 ออนซ์ หลังจากดูดนมแม่  2 ข้าง ทำให้เราเริ่มหวั่นไหวว่าตกลงน้ำนมไม่พอจริงๆเหรอนี่  

แล้วอีกอย่างวันทั้งวันก็ไม่ได้พักเลย  ข้าวปลาไม่มีเวลากินเพราะ ลูกก็ไม่นอน   กินนมไปข้างนึงก็หลับได้แป๊ปเดียว   แล้วก็อึ แล้วก็ฉี่ แล้วก็ร้อง ก็กินอีกข้าง แล้วก็หลับได้อีกแป๊ปเดียวไม่ถึง 5 นาที ก็อึ  ฉี่ วนไปวันมาจนครบรอบ 2 ชม.ก็ถึงเวลานมรอบต่อไป  แถม บางครั้งยังดูดนมนานมาก ข้างละ เกือบ ชั่วโมง เกือบจะน็อกรอบมื้อถัดไป      วนไปมาอย่างนี้อยู่จนเราทนไม่ได้  ต้องรู้ให้ได้ว่ากินนมไปเท่าไหร่   แล้วเราเครียดมากไปด้วย ที่ไปยึดติดกับว่าต้องกินทุกๆ 4 ชั่วโมงตามเวลาแบบที่ รพ. เค้าเคยบอกมา  พอเด็กร้องก่อน 4 ชม. เราก็เข้าใจว่านมไม่พอ

ทีนี้  เลยตัดสินใจไปซื้อเครื่องปั๊มนม ตอนแรกเอาแบบปั๊มมือก่อน กลัวไม่มีนมแล้วเสียดายตังค์ปั๊มไฟฟ้าเครื่องตั้งเป็นหมื่น  แถมยังให้คุณพ่อมือใหม่ไปซื้ออีก เพราะไม่รู้จะเอาเวลาที่ไหนออกไป ให้คุณพ่อมือใหม่ไปวิเคราะห์ให้แทนว่าอันไหน workสุด      เอามาปุ๊ป นึ่งปั๊ป แล้วรีบปั๊มทันที  ดูที่หน้ากล่องที่ใส่ที่ปั๊มนมมามีรูปคุณแม่ปั๊มนมได้เต็มขวดเลย  เราก็คิดว่า ด้วยที่ปั๊มนมอันแสนวิเศษนี้เราจะปั๊มออกมาให้ได้เต็มขวดแบบนี้มั่ง    แต่ที่ไหนได้ วันแรกจำได้ว่าปั๊มออกมาได้ 2 ออนซ์   ทั้งๆที่ ช่วยกันทั้งพ่อทั้งแม่ พอแม่เมื่อยมือก็ให้พ่อช่วยปั๊มให้ต่อ ด้วยความต้องการให้ได้ 4 ออนซ์   แต่สุดท้ายก็ทนเจ็บไม่ไหว ได้มาแค่ 2 ออนซ์นะลูกเอ๋ย    ตอนนั้นเครียดมาก  เพราะข้างกระป๋องนมผงเขียนไว้ว่าเด็ก 2 สัปดาห์กินครั้งละ 4 ออนซ์ วันละ 6 มื้อ ตายแล้วแล้วชั้นจะไปหาจากที่ไหนมาล่ะเนี่ย

ก็ยังไม่ยอมแพ้  แม้ว่าจะชงนมผสมต่อให้ลูกกินบางมื้อที่ลูกแสดงอาการ"ลงแดง" ให้เห็น  แล้วเราก็มาหาข้อมูลในเวปอีก  จนมาเจอบทความนึงที่พูดเรื่องกลไกน้ำนมพุ่ง และวิธีการบีบนมด้วยมือเราก็ลองทำดู  ปรากฎว่า  ดีใจสุดๆ  ตื่นเต้นมั่กๆ  มีน้ำนมพุ่งออกมาเป็นน้ำพุจิ๋วๆด้วยเว้ย!!!   เหมือนเวลาปูมันพ่นฟอง ปุ๊ดๆออกมา    แสดงว่าเราก็เกิด "กลไกน้ำนมพุ่ง " กะเค้าบ้างแล้ว

พอกำลังใจมันมา ก็เหมือนทุกอย่างมันดีขึ้น  ทีนี้ตอนลูกดูด ก็แอบเอานิ้วแซะๆมุมปากลูกดูซิว่ามีนมไหลออกมาป่าว  พอเห็นว่ามุมปากมีน้ำนมขาวๆอยู่ ตอนนี้เลยกำลังใจดีขึ้นอีก  แล้วหลังจากนั้น   เวลาลูกร้องทำท่าเหมือนเด็กทารกลงแดง หลังจากที่กินนมครบทั้ง2ข้างแล้ว เราแก้ปัญหานี้ด้วยการวนกลับมาให้กินข้างแรกอีกที   เพราะเมื่อก่อนเข้าใจผิดว่าพอดูดไปแล้วมันก็จะหมดไปต้องรออีกหลายๆชั่วโมง  แต่พอมาข้อมูลในเวปนี้แหละที่บอกไว้ว่าร่างกายจะผลิตน้ำนมอยู่ตลอดเวลา    หนูไม่อิ่มแม่ก็วนไปวนมาซ้ายขวาอยู่นั่นแหละ สุดท้ายหนูก็ยอมแพ้แม่ไปเอง  

กำลังใจกลับมาเมื่อนึกขึ้นได้ว่า นี่ผ่านมา 4 วันติดกันแล้วที่ให้นมแม่ล้วนๆ ไม่มีนมผสมเลย  ( ก่อนหน้านี้ให้ตามหลังการดูดนมแม่ รวมๆได้วันละประมาณ 2-4 ออนซ์ )  อีกอย่างเราหายเคียดด้วยเพราะเพื่อนส่ง MP3 มาให้ฟัง เป็นปาฎกฐาของคุณ ฐิตินาถ ที่เขียนเรื่องเข็มทิศชีวิต  เปิดฟังตอนให้นมลูก แล้วก็มาสะดุดอยู่ประโยคนึง ที่คุณ ฐิตินาถ พูดไว้ว่า "คนเรามักเป็นทุกข์เพราะคิดเอาเองว่า มันต้องเป็นอย่างนั้น ต้องเป็นอย่างนี้  พอไม่เป็นตามใจที่เราคิด เราก็เกิดความทุกข์  ถ้าจะไม่ให้ทุกข์ก็ขอเพียงให้รู้เท่าทันมันก็พอ"   เมื่อก่อนถ้าฟังแล้วก็คงผ่านไปเฉยๆ ก็คงได้แต่เอ่อๆก็จริง แล้วไงต่อเหรอ   แต่มาฟังตอนนั้นเหมือนมีใครมาเคาะกะโหลกให้ เกิดอาการบรรลุเล็กๆ   เราเครียดเพราะลูกไม่ยอมนอนตอนกลางวันนี่เอง แล้วเราก็คิดแต่ว่าเธอต้องนอนซิ ทำไมเธอไม่ยอมนอน ชั้นกล่อมเธอมาจะครบชั่วโมงแล้วนะ ทำไมไม่ยอมนอน พอลูกไม่นอนเราก็เครียด

พอหลังจากบรรลุแล้ว ก็คิดได้ใหม่  หนูไม่อยากหลับใช่มั๊ยลูก ไม่เป็นไร มานั่งทำงานกะแม่ เอาหมอนรองให้นมเสียบเอว มือซ้ายอุ้มลูกมือขวานั่งหน้าคอม หนูก็ นอนมองคางแม่ไป หนูไม่หลับแม่ก็ทำงานได้แล้ว  ต่อมาก็ค้นพบว่าลูกไม่ชอบนอนบนที่ราบๆเกินไป หรือเค้าคงเบื่อเตียงเค้าด้วยก็มันนอนมาทั้งคืนแล้ว กลางวันยังจะเอาหนูนอนตรงนี้อีก หนูอยากมองนั่นมองนี่บ้าง สุดท้ายเลยไป ซื้อแปลนอนที่มันเอียงๆนิด แล้วเอามาเสริมฐานให้สูงหน่อย แล้วทีนี้ก็เอาหนูวางไว้ แล้วแม่ก็เป็นอิสระทำโน่นทำนี่ เดินไปเดินมาได้ ( แต่ต้องอยู่ในสายตาหนู ไม่งั้นโวย) มองแม่เดินไปเดินมาทำนั่นทำนี่ สักพักอยากหลับหนูก็หลับเอง  ตั้งแต่นั้นมาแม่ก็ไม่เครียด

กลับมาเรื่องนม นม กันต่อ หลังจากที่มีที่ปั๊มนมเราก็จะปั๊มนมเก็บไว้ให็ลูกกินตอนมื้อตี 1แล้วจะให้พ่อเค้าช่วยป้อนให้ เพราะเราจะได้หลับยาวตั้งแต่ 3 ทุ่มไปถึง ตี 4 ที่เป็นมื้อถัดไป แต่เอาเข้าจริงๆ ตี 1 เราก็ต้องตื่นเพราะต้องมาปั๊มนมเก็บ แล้วพอตี 4 เราก็ต้องตื่นมาป้อนนมแม่ที่บีบใส่ขวดไว้ เสร็จแล้วก็ยังต้องมาปั๊มต่ออีก  สุดท้ายเพลียกว่าเดิม     คิดไปคิดมา ชั้นทำอะไรผิดหรือป่าวเนี่ยทั้งหมดทำเพื่อแค่ให้รู้ว่าลูกกินนมเข้าไปได้ครบ 4 ออนซ์ เหรอ ? 

ไม่ได้แล้ว เราต้องหาวิธีใหม่  ลองถามพี่สาวว่าทำไง เค้าบอกตอนกลางคืนลูกเค้าตื่นทุกๆ 2 ชั่วโมงเค้าลุกไปดูไม่ไหวเลยเอาลูกมานอนที่เตียงด้วย ซึ่งตอนแรกเราไม่กล้าเอามานอนกินนมเพราะเคยได้ยินข่าวเรื่องลูกถูกแม่ทับตาย แต่มาคิดๆดูหน้าอกเรามันก็ไม่ได้ใหญ่ขนาดจะไปปิดจมูกลูกได้นะ เลยค่อยๆหัดให้นอนดูดนมดู ตอนแรกต้องเอานิ้วคอย กดหน้าอกตรงที่แถวๆจมูกเค้าให้เหลือช่องว่าง ต่อมาเริ่มมีเทคนิค โดยเมื่อลูกงับหัวนมเราแล้ว เราก็เอนตัวออกเล็กน้อย ก็จะเหลือช่องว่างระหว่างจมูกของลูก กะเต้านมเรา ทีนี้ไม่มีทางไปปิดทับรูจมูกหนูได้เลย ต่อมาอีกเรื่องที่ต้องระวังคือตำแหน่งที่ให้ลูกนอน

อันนี้เป็นเทคนิคส่วนตัวที่อยากแนะนำให้ใช้  คือให้ลูกนอนให้สูงๆเกือบจะชนหัวเตียงเลย แล้วพ่อ แม่ก็เลื่อนหมอนลงมาต่ำนิดนึง กว่าที่ไหล่ หรือลำตัวเราจะไปทับลูกได้ ก็จะอยู่ตำแหน่งประมาณก้นของหนูแล้ว  (ถ้าพ่อตัวยาวก็ต้องเสียสละนอนเอียงๆนิดๆไม่ก็ยื่นเท้าออกมานอกฟูกเลย ) แบบนี้นอกจากระวังเรื่องนอนทับลูกได้แล้วยังระวังเรื่องผ้าห่ม/ผ้านวม ถ้าพ่อ แม่ห่มผืนเดียวกันแล้วลูกอยู่ตรงกลาง อาจจะไปปิดทับหน้าหนูได้ (อันนี้เคยมาแล้ว ด้วยความที่คิดไม่ถึง โชคดีที่หนูร้องโวยวายจนแม่ตื่นมา) แล้วทีนี้เวลาจะให้นมตอนดึกๆก็ให้แม่เลื่อนตัวเองขึ้นไปจนหัวชนขอบเตียงด้านบนเลย เพราะถ้าเราขยับลูกลงมาเราอาจจะหลับแล้วลืมขยับลูกกลับขึ้นไปได้  ทีนี้่พอใช้วิธีนี้เลยหายเหนื่อยทั้งพ่อและแม่

ตอนหนูกินนมแม่ก็ได้พัก อย่างมากก็มาปั๊มนมต่ออีกประมาณ 30 นาที ก็มีเวลานอนมากขึ้น ประกอบกับดื่มน้ำมากๆ จะกินน้ำเต้าหู้วันละ 1 ลิตร ซื้อเครื่องมาทำเองเลย และก็น้ำเปล่าอีก 1 ลิตร  อาหารก็กินแต่หัวปลี ผักชีลาว ฝักทอง เม็ดขนุน ขิง จะเอามาต้มเป็นแกงเลียงไว้ทั้งหม้อใหญ่ๆ จะได้ตักกินง่ายๆ ได้ทั้งอาทิตย์ เพราะไม่มีเวลาทำแต่ละมื้อ แล้วก็หมั่นปั๊มนมด้วย ต่อมาช่วงจะเข้าเดือนที่ 2 คุณแม่เริ่มได้ใจ เพราะมีอยู่คืนนึงลูกตื่นขึ้นมาตี 2 แม่ลูกก็จัดท่า หันหน้าหากันแม่เอาหัวชนหัวเตียงลูกก็รออยู่ที่หัวนมแม่ แล้วก็หลับต่อทั้งคู่ มื้อนั้นหนูเลยไม่ได้กิน พอตอนตี 4 ปรากฏว่าเสื้อเปียกไปข้างนึงตกใจและดีใจมาก ว่ามีน้ำนมเยอะขนาดนี้เลยเหรอ เลยตัดสินใจไปหาซื้อเครื่องปั๊มนมไฟฟ้าเลยดีกว่า เพราะอีก 2 เดือนก็ต้องไปทำงานแล้ว แล้วอ่านในเวปเห็นบางคนบอกเดือนที่ 4 น้ำนมเริ่มแห้งเลยกลัว ไหนๆช่วงนี้กำลังมีน้ำนมก็รีบปั๊มมาทำ stock ก่อน ( ช่วงนั้นลูกประมาณ 3-4สัปดาห์ )

ตอนเข้าเดือนที่ 2 ลูกเริ่มให้ความร่วมมือ เริ่มดูดเป็นเวลาจากตอนแรกไม่เป็นเวลาเลย มาเป็นทุกๆ 2 ชั่วโมง แล้วก็ค่อยๆมาเป็นทุกๆ 4 ชั่วโมงตอนเข้าเดือนที่ 3 ซึ่งเราก็จะกะเวลาทำโน่นทำนี่ แว๊ปไปมาโน่นนี่ได้ แล้วไม่ได้ดูดนมข้างละนานๆเหมือนเมื่อเดือนแรกแล้ว นอกจากตอนหัวค่ำมีบ้างที่ยังดูดข้างละ 45นาที-1ชั่วโมงอยู่ ตอนกลางคืนก็ยังปั๊มตอน 4ทุ่ม ตี1 และ ตี4  อยู่ก็เริ่ม stock ได้จาก 5 ถุง เป็น 10  20  30  เขียนใส่กระดานไว้หน้าตู้เย็นให้เป็นกำลังใจเวลาเดินผ่าน ใครไปใครมาก็เปิดช่องฟรีซโชว์ให้ดู ที่บ้านก็ตกใจที่เราเป็นแม่วัว : )

ชีวิตของเด็กทารกแก้มโตๆคนนึงกะแม่มือใหม่ก็ happy ขึ้นเรื่อยๆ จากตอนสัปดาห์แรกที่เครียดและเหนื่อยมากจนอยากจะเอาหนูโยนลงมาจากห้องนอนที่ชั้น 4 จนตอนนี้ที่เขียนบทความนี้หนูก็อายุได้ 2 เดือนกะอีก 19 วัน  ตอนนี้หนูกลับมาร้องไห้ทุกบ่ายเหมือนตอน 1-2 สัปดาห์ แต่ไม่ใช่เพราะนมแม่ไม่พอเหมือนก่อนแล้ว แต่เป็นเพราะหนูต้องหัดกินนมแม่จากขวดแล้วเพราะอีก 2 สัปดาห์แม่ต้องไปทำงาน ตอนนี้ก็เริ่มให้คนอื่นป้อนนมแม่จากขวด ได้ยินเสียงหนูร้องไม่ยอมกินก็สงสาร บางวันก็ต้องยอมแพ้เอาเข้าเต้า เพราะทนเสียง ฮือๆๆๆ ไม่ได้

ตอนนี้ ช่วงมื้อบ่ายที่ให้ลูกกินจากขวดโดยให้คนอื่นป้อน เราก็ไปปั๊มนมเก็บไว้ แต่รู้สึกว่าลูกจะกินน้อยลงในมื้อที่ป้อนขวด เหมือนจะรอกินมื้อต่อไป บางทีกินแค่ออนซ์เดียวประทังหิวไปก่อน แล้วก็อีกชั่วโมงก็หิวอีกก็กินอีกออนซ์ประทังหิวไปอีก ก็คงต้องค่อยๆฝึกไป เพราะต่อไปหนูก็ต้องกินจากขวดให้ได้ 2 มื้อ- 3มื้อ ช่วงที่แม่ทำงาน

stock นมที่มีแม่ก็จะทำเก็บต่อเรื่อยๆ จะขยันมาปั๊มตอนดึกบ้างหลังจากเคยตัว แอบสบายไปเกือบ 1 สัปดาห์ ไม่ยอมตื่นมาปั๊มกลางคืน ทีนี้พอปั๊มนมตอนเช้าได้น้อยลงเลยวิตกจริตกลัวนมหมด  แถมตอนนี้ทุกวันก็จะกิน “ลูกซัด” (Fenugreek)  เช้าและก่อนนอน ครั้งละ 1 ช้อนชาด้วย

ชีวิตแม่ก็คงจะอยู่กะแกงรวมสมุนไพรบำรุงน้ำนม ( เบื่อชื่อแกงเลียงแล้วแต่เลิกกินไม่ได้เลยเปลี่ยนชื่อให้แทน ) ไปอีก 7 เดือนให้ได้ เพราะอยากให้หนูกินนมแม่ได้ถึง 1 ขวบ ถ้า ถึง 1 ขวบแล้วยังมีน้ำนมอยู่ก็จะให้หนูกินจนถึง 2 ขวบเลย ถ้าสำเร็จแม่จะมาเขียนบทความภาคต่อของหนูให้อีกนะ

วันนี้ทุกครั้งที่หนูงับหัวนม แม่จะเจ็บนิดๆ อยู่ 2-3 วินาทีแรกตอนที่เริ่มดูด มันทำให้นึกถึงตอนที่ยังอยู่ที่โรงพยาบาลที่หนูยังตัวแดงๆ งับหัวนมแม่แล้วแม่เจ็บตลอด 2-3 วันอยู่เลย

ไม่ต้องรอให้ถึงวันที่หนูหย่านมหรอก  แค่ช่วงที่หนูเปลี่ยนจากดูดนมแม่ จากทุกๆ 2 ชั่วโมงไปเป็น ทุกๆ 4 ชั่วโมง แม่ยังเหงาๆเลย  จากเมื่อก่อนตอน2 สัปดาห์แรก อยากให้ 3 เดือนมันผ่านไปเร็วๆจัง เลี้ยงลูกทำไมมันเหนื่อยขนาดนี้อยากกลับไปทำงานแล้วทิ้งให้คนอื่นเลี้ยง  แต่พอมาตอนนี้ ใจหาย เพราะอีก 10กว่าวันก็ต้องกลับไปทำงานแล้ว แล้วหนูก็ดูดนมได้น่ารักมาก ดูดไปยิ้มไป แถมบางทีแวะออกมาคุยๆอ้อแอ้ แล้วค่อยกลับไปดูดต่อ บางทีอิ่มแล้ว แต่อยากดูดต่อ ก็ดูดๆๆ แล้วสุดท้ายก็แหวะออกมาเต็มเลย  บางทีก็ดูดจนสลบเหมือด น็อกหงายหลังลงมาบนหมอนแล้วนมเปื้อนเต็มปากเต็มคาง ซึ่งแม่ก็ไม่ยอมเช็ดปากให้ ขอแอบดูให้ดีใจก่อนสักแป๊ปนึงค่อยเช็ดออก

กลายเป็นว่าตอนนี้คนที่เหงาๆรู้สึกเหมือนถูกหย่านมเป็นคนแรกคงเป็นแม่มากกว่าลูกแล้วหล่ะมั๊ง.

sudarat Lertseethong