การร้องไห้ของลูกอาจจะดูเป็นเรื่องปกติของเด็กทารก แต่หากเป็นอารที่ลูกร้องไม่หยุด ด้วยเสียงเล็กแหลม ซึ่งคนสมัยก่อนมักเรียกว่า "ร้องร้อยวัน" ซึ่งก็คือ อาการโคลิค นั่นเองซึ่งมักจะเกิดขึ้นกับเด็กอ่อนในช่วงอายุ 2-3 สัปดาห์ ไปจนถึง 4-5 เดือน

ลักษณะทั่วไปของอาการโคลิค

ลูกร้องไห้ไม่มีสาเหตุจากอาการนี้จะไม่เหมือนกับการร้องไห้ทั่วไป โดยมีลักษณะเฉพาะที่สามารถสังเกตได้ดังนี้

            - ลูกร้องไม่หยุด ร้องไห้อย่างรุนแรง จนหน้าแดง หรืออาจจะมีอาการชักเกร็งอีกด้วย

            - ทารกร้องไห้ มักจะร้องไห้ในเวลาเดิม ๆ แทบทุกวัน หรือ 3 วันใน 1 สัปดาห์ และจะร้องไห้อย่างยาวนาน 2-3 ชั่วโมง ในช่วงเวลาตอนเย็น - กลางคืน

            - เมื่อลูกร้องไม่หยุด ในลักษณะโคลิค จะสงบยากกว่าปกติ แม้จะพยายามปลอบด้วยวิธีที่เคยใช้แต่ก็ไม่ค่อยได้ผล

            หากพ่อแม่เป็นกังวลว่าลูกมีอาการโคลิคหรือไม่ หรือไม่แน่ใจว่าจะรับมืออย่างไรก็แนะนำให้ไปพบแพทย์ แต่ถ้าแพทย์ระบุชัดว่าลูกมีการร้องไห้แบบโคลิค พ่อแม่ก็ต้องวางแผนรับมือกับการดูแลลูกน้อยที่จะร้องไห้โยเยแบบนี้ยาวนานได้ถึง 3 เดือน หรือราว ๆ 100 วัน ซึ่งเป็นที่มาของคำว่า "ร้องร้อยวัน" นั่นเอง

            การรับมือเมื่อลูกมีอาการ ร้องร้อยวัน

          เพราะการร้องไห้แบบโคลิคถือเป็นโจทย์หินของพ่อแม่ แต่เป็นเรื่องที่จะต้องก้าวผ่านให้ได้ การคิดบวกกับเรื่องนี้จึงถือเป็นเรื่องสำคัญอย่างแรกที่พ่อแม่ต้องทำ ต้องคิดไว้เสมอว่าการร้องไห้แบบนี้ไม่ได้มีอันตรายหรือกระทบต่อพัฒนาการของลูกน้อย เป็นอาการที่สามารถหายไปได้เมื่ออายุ 4 – 6 เดือน โดยการร้องไห้อาจจะทำให้พ่อแม่ปวดหัว เครียดได้ แนะนำให้สลับกันเลี้ยง และลองใช้เทคนิคต่าง ๆ เพื่อให้ลูกน้อยสบายตัวขึ้น ก็จะทำให้การร้องไห้เพลาลงได้ เทคนิคที่หลายคนใช้ ได้แก่ การลูบหลังเบา ๆ ค่อย ๆ โยกตัวลูกน้อยไปมา พาไปเดินเล่นในที่อากาศปลอดโปร่งโล่งสบาย อาบน้ำอุ่นและใช้ผ้าห่อตัวให้ลูกน้อยหรือการนวดท้องเบา ๆ และอย่าลืมให้ลูกเรอทุกครั้งหลังจากทานนมด้วย

          เมื่อผ่านพ้นช่วงเวลา 4-5 เดือน ลูกน้อยเริ่มเติบโตขึ้น อาการโคลิค ก็จะหายไปได้เองเมื่อนั้นพ่อแม่มือใหม่ก็จะภาคภูมิใจกับการที่สามารถผ่านบททดสอบที่ยากที่สุดได้แล้ว