โดยทั่วไปคิดว่าการพูดคุยด้วยตนเองเป็นการผสมผสานระหว่างความเชื่อและอคติที่มีสติและไม่มีสติที่เรายึดถือเกี่ยวกับตัวเองและโลกโดยทั่วไป ซิกมันด์ฟรอยด์เป็นคนแรกที่สร้างความคิดที่ว่าเรามีความคิดทั้งในระดับที่รู้ตัวและไม่รู้ตัวโดยกระบวนการรับรู้แบบไม่รู้ตัวมีอิทธิพลต่อพฤติกรรมของเราในแบบที่เราไม่รู้ตัว (Cherry, 2019)

การพูดคุยด้วยตนเองอาจเป็นเชิงบวกหรือเชิงลบและการให้ความสำคัญกับสิ่งที่คุณมักจะโน้มน้าวเข้าหากันสามารถช่วยให้คุณเริ่มเปลี่ยนแปลงเชิงรุกเกี่ยวกับวิธีรับมือกับความท้าทายในชีวิต

การพูดคุยเชิงลบด้วยตนเอง

รูปแบบการพูดถึงตัวเองของเรามักจะเป็นแง่ลบ - เรามุ่งเน้นไปที่ความคิดแบบอุปาทานว่าเรา " ไม่ดีพอ " หรือ " ล้มเหลวเสมอ " หรือ " ทำอะไรไม่ถูก " สมองของเราเดินสายเพื่อจดจำประสบการณ์เชิงลบมากกว่าเรื่องบวกดังนั้นเราจึงนึกถึงช่วงเวลาที่เราไม่ได้ทำมันให้ถูกต้องมากกว่าครั้งที่เราทำ จากนั้นเราจะเล่นข้อความเหล่านี้ซ้ำในใจของเราเติมความรู้สึกเชิงลบ (Jantz, 2016)

การพูดคุยด้วยตนเองในเชิงบวก

การพูดคุยกับตนเองในเชิงบวกอย่างที่คุณอาจเดาได้คือการพลิกตัวของการพูดคุยในเชิงลบ ไม่ใช่เรื่องการหลงตัวเองหรือหลอกตัวเองให้คิดในสิ่งที่ไม่ถูกต้อง เป็นการแสดงความเห็นอกเห็นใจตนเองและความเข้าใจในตัวเองมากกว่าว่าคุณเป็นใครและเคยผ่านอะไรมาบ้าง (Jantz, 2019) สมัครบาคาร่า

การพูดคุยด้วยตนเองในเชิงบวกจะเห็นว่าการเล่าเรื่องภายในของเราเปลี่ยนไปใช้ความคิดเช่น " ฉันจะทำได้ดีกว่านี้ในครั้งต่อไป " หรือ"ฉันเลือกที่จะเรียนรู้จากความผิดพลาดของตัวเองโดยไม่รั้งไว้ " บาคาร่า