ตอนนี้ นักวิทยาศาสตร์ในห้องทดลองของ UCLA ที่นำโดย Mayank Mehta นักประสาทวิทยากำลังได้รับความเข้าใจอย่างลึกซึ้งว่า hippocampus ทำงานอย่างไรในระดับวงจร นั่นคือหน้าที่ที่เกี่ยวข้องกับเครือข่ายของเซลล์ประสาทนับล้าน ความรู้ดังกล่าวอาจเป็นขั้นตอนสำคัญในการพัฒนาวิธีการรักษาความผิดปกติของระบบประสาท เช่น โรคอัลไซเมอร์ โรคจิตเภท และโรคลมบ้าหมู ซึ่งทั้งหมดนี้เกี่ยวข้องกับความผิดปกติในฮิบโปแคมปัส

ในการศึกษาล่าสุดของพวกเขาซึ่งตีพิมพ์ในวารสารNatureนักวิทยาศาสตร์ได้ศึกษาหนูในเขาวงกตเสมือนจริง ขณะสังเกตกิจกรรมของเซลล์ประสาทจำนวนมากในฮิบโปแคมปัสของสัตว์แต่ละตัว นักวิทยาศาสตร์ได้ค้นพบการตอบสนองในเซลล์ประสาทที่เผยให้เห็นกลไกเฉพาะสำหรับการนำทาง

“ฮิปโปแคมปัสเป็นหนึ่งในภูมิภาคแรกๆ ที่ได้รับผลกระทบจากโรคที่เกิดจากความจำ เช่น อัลไซเมอร์” เจสัน มัวร์ ผู้เขียนนำการศึกษา ซึ่งเป็นอดีตนักวิชาการดุษฎีบัณฑิต UCLA ซึ่งปัจจุบันอยู่ที่มหาวิทยาลัยนิวยอร์กกล่าว "ดังนั้นจึงเป็นสิ่งสำคัญที่จะต้องเข้าใจการทำงาน ความยืดหยุ่น และข้อจำกัดของมัน"

การศึกษาสามารถช่วยอธิบายได้ว่าทำไมผู้ที่มีความเสียหายต่อฮิปโปแคมปัสต้องดิ้นรนไม่เพียงแต่กับสิ่งที่เรียกว่างานเชิงพื้นที่ เช่น การหาทางกลับบ้านหรือค้นหาชุดกุญแจที่หายไป แต่ยังรวมถึงงานด้านความจำด้วย เช่น การระลึกถึงสิ่งที่พวกเขาทานเป็นอาหารกลางวันหรือ ไม่ว่าพวกเขาจะทานยาทุกวันหรือไม่

การทดลองใช้ระบบเสมือนจริงประเภทหนึ่งที่พัฒนาขึ้นในห้องทดลองของเมห์ตา เทคโนโลยีนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อให้สัตว์รู้สึกสบายและหลีกเลี่ยงอาการวิงเวียนศีรษะและอาการอื่น ๆ ที่ระบบ VR อื่น ๆ สามารถกระตุ้นได้

สำหรับการศึกษานี้ หนูถูกวางบนลู่วิ่งขนาดเล็กในกล่องที่มีภาพเขาวงกตฉายบนผนังของตู้คอนเทนเนอร์ หนูได้รับการสนับสนุนให้วิ่งผ่านเขาวงกตเพื่อหารางวัลของพวกมัน คือน้ำน้ำตาลหนึ่งหยด เพื่อที่จะได้รับรางวัล หนูจำเป็นต้องแยกแยะว่าพวกมันอยู่ที่ไหนสัมพันธ์กับวัตถุเสมือนจริงรอบๆ ตัวพวกมัน พวกมันต้องไปที่ไหนเพื่อรับรางวัลและจุดหมายอยู่ไกลแค่ไหน

สัตว์หลายชนิดได้รับการทดสอบในหลาย ๆ ช่วง ทำให้นักวิจัยสามารถสังเกตว่าการตอบสนองของเซลล์ประสาทเปลี่ยนไปอย่างไรเมื่อหนูเรียนรู้ที่จะนำทางเขาวงกต

นักวิทยาศาสตร์ตั้งข้อสังเกตว่าเซลล์ประสาทของสัตว์จำพวกฮิปโปแคมปัสได้เข้ารหัสตำแหน่งของสัตว์หลายด้าน ทั้งที่มันอยู่ในอวกาศ มุมของร่างกายสัมพันธ์กับรางวัล และการเคลื่อนที่ไปตามเส้นทางของมัน ซึ่งเป็นปรากฏการณ์ที่เรียกว่า "มัลติเพล็กซิ่ง"

การค้นพบนี้มีความสำคัญเพราะเป็นที่ทราบกันดีว่าเซลล์ประสาทในรหัสฮิบโปแคมปัสสำหรับตำแหน่งเท่านั้น

"เราพบว่าในเขาวงกตเสมือนจริง เซลล์ประสาทมีข้อมูลเพียงเล็กน้อยเกี่ยวกับตำแหน่งของหนู" เมห์ตา ศาสตราจารย์ด้านประสาทวิทยา ประสาทชีววิทยา และฟิสิกส์ของ UCLA กล่าว "แต่เซลล์ประสาทส่วนใหญ่จะเข้ารหัสการนำทางในด้านอื่นๆ เช่น ระยะทางที่เดินทางและทิศทางที่ร่างกายกำลังมุ่งหน้าไป"

นักวิทยาศาสตร์ยังตั้งข้อสังเกตว่าเมื่อหนูได้รับประสบการณ์ในเขาวงกต เซลล์ประสาทของพวกมัน "จำ" เขาวงกตได้อย่างน่าเชื่อถือและแม่นยำยิ่งขึ้น

การวิจัยในห้องทดลองของเมห์ตาและที่อื่นๆ ในช่วง 25 ปีที่ผ่านมาแสดงให้เห็นว่าการเปลี่ยนแปลงดังกล่าวในกิจกรรมของเซลล์ประสาท หรือการเปลี่ยนแปลงทางประสาท เกิดขึ้นจากกระบวนการที่นักประสาทวิทยาเรียกว่าการเรียนรู้ของเฮบเบียน กระบวนการดังกล่าวใช้สื่อประสาทที่เรียกว่า NMDA ซึ่งเป็นเป้าหมายทั่วไปสำหรับยาที่ใช้รักษาโรคทางระบบประสาท

Mehta กล่าวว่านักวิทยาศาสตร์เกี่ยวกับระบบประสาทที่สังเกตได้ในหนูน่าจะเกิดจากการเรียนรู้ของ Hebbian จาก synapses นับพันล้านครั้ง ข้อสรุปดังกล่าวได้รับการพิสูจน์เพิ่มเติมเมื่อนักวิจัยฉีดสารเพื่อยับยั้ง NMDA ของสัตว์ในสัตว์ ซึ่งทำให้ประสิทธิภาพการทำงานในเขาวงกตลดลง

Mehta กล่าวว่า "สิ่งที่น่าสังเกตคือ neuroplasticity ในสภาพแวดล้อมเสมือนจริงมากกว่าในเขาวงกตที่ง่ายกว่าในโลกแห่งความเป็นจริง" "ยิ่งไปกว่านั้น ความยืดหยุ่นของระบบประสาทที่เพิ่มขึ้นนี้เกี่ยวข้องกับประสิทธิภาพ"

นอกจากนี้ ผู้ร่วมวิจัยยังมีผู้ร่วมวิจัยคือ Jesse Cushman, Lavanya Acharya และ Brianna Popeny จาก UCLA ทั้งหมด รวมถึงนักศึกษาระดับปริญญาตรีของ UCLA หลายคนด้วย

ในการศึกษาในอนาคต Mehta และเพื่อนร่วมงานของเขาจะทำการวิจัยที่คล้ายคลึงกันในหนูและมนุษย์ที่มีความบกพร่องทางความจำ เพื่อทดสอบความเป็นจริงเสมือนที่เหี่ยวเฉา สามารถใช้สำหรับการวินิจฉัยในระยะเริ่มต้นและเพื่อประเมินประสิทธิภาพของยาได้jokergame สล็อตออนไลน์