เขาเสริมว่าประชากรที่แยกจากกันทางภูมิศาสตร์อื่นๆ มีแนวโน้มที่จะเป็นสายพันธุ์ที่แตกต่างกันเนื่องจากการแยกตัวออกจากกัน เพื่อรวบรวมหลักฐานของสายพันธุ์ที่เพิ่งอธิบายเหล่านี้ Barord และเพื่อนร่วมงานของเขาเดินทางไปยังสถานที่ต่าง ๆ ในฟิจิ อเมริกันซามัว และวานูอาตู และสร้างกับดักขนาดใหญ่โดยใช้เหล็ก ตาข่าย และลวดไก่ โดยใช้เนื้อดิบเป็นเหยื่อ (โดยทั่วไปคือไก่) ในเวลาพลบค่ำ   ความรู้ทั่วไปเรื่องหอยงวงช้าง  พวกเขาทิ้งกับดักลงไปที่ความลึก 300 ม. (980 ฟุต) ใต้น้ำ จากนั้นจึงนำกลับมาได้ในเช้าวันรุ่งขึ้น หากทุกอย่างเป็นไปตามแผน กับดักก็จะเต็มไปด้วยหอยโข่งแม้ว่าก่อนหน้านี้นักวิจัยจะฆ่าหอยโข่งเพื่อศึกษาพวกมัน แต่ Barord และทีมของเขากลับใช้วิธีการที่ไม่ทำให้ถึงตาย นักวิจัยใช้ความระมัดระวังเป็นพิเศษในการรักษาหอยโข่งให้อยู่ในอุณหภูมิที่สบายโดยการวางพวกมันไว้ในน้ำทะเลเย็น และเก็บตัวอย่างหนวดขนาดเพียง 1 เซนติเมตรหรือน้อยกว่าครึ่งนิ้ว บาฟอร์ดบอกว่านี่ไม่ทำร้ายสัตว์เลย