นกเงือกหัวขาว ( Berenicornis comatus ) หรือที่รู้จักกันในชื่อนกเงือกหัวยาวหรือนกเงือกหัวหงอนขาว (ทำให้เกิดความสับสนได้ง่ายกับนกเงือกหัวหงอนขาว แอฟริกา ) เป็นนกเงือก สายพันธุ์ หนึ่ง นกเงือกหัวขาวจัดอยู่ในสกุล Berenicornisแม้ว่านกเงือกหัวขาวจะไม่ค่อยรวมอยู่ในสกุลนี้ และ นกเงือกหัวหงอก ก็จัดอยู่ในสกุลAcerosแทน Berenicornis comatusเป็นนกเงือกขนาดใหญ่ มีความยาวถึง 83–102 ซม. (33–40 นิ้ว) และน้ำหนัก 1.3–1.5 กก. (2.9–3.3 ปอนด์) ตัวเมียมีขนาดเล็กกว่าตัวผู้ ขนนกเป็นสีดำและสีขาว หัว คอ อก และหางเป็นสีขาว ส่วนขนที่เหลือเป็นสีดำ มีขนมงกุฎสีขาวตั้งเป็นหงอน (จึงเป็นชื่อสามัญ) ระหว่างตากับบิลและที่คอมีผิวหนังสีน้ำเงินเข้มเปลือยอยู่ บิลส่วนใหญ่เป็นสีดำโดยมีฐานสีเหลือง เช่นเดียวกับนกเงือกส่วนใหญ่ มีขน สีดำ ที่ด้านบนของปาก ตัวเมียมีคอและท่อนล่างสีดำ นกเหล่านี้หากินในดินแดนและกินผลไม้ กิ้งก่าสัตว์ขาปล้องและตัวอ่อน หลายชนิด นกชนิดนี้อาศัยอยู่ในป่าฝนที่ระดับความสูงต่ำและปานกลาง โดยปกติจะอยู่ที่ระดับความสูงต่ำกว่า 900 เมตร นอกจากนี้ยังอาจพบในสวนผลไม้ ปาล์มน้ำมัน และยางพารา มันถูกคุกคามจากการทำลายที่อยู่อาศัย ตัวเมียวางไข่สีขาว 2 ฟองในโพรงไม้ จากนั้นปิดปากตัวเองด้วยการปิดกั้นทางเข้ารังด้วยมูล เศษหิน และโคลน ตัวผู้และตัวเต็มวัยตัวอื่นๆ รวมตัวกันเป็นกลุ่ม ให้อาหารตัวเมียผสมพันธุ์และลูกไก่ผ่านรูแคบๆ ตัวเมียจะทำลาย "กำแพง" และออกจากรังเมื่อลูกไก่บินได้