ซัลเฟอร์ยังพบใน กลูโคซา มีนซัลเฟต คอนดรอยตินซัลเฟตและเมทิลซัลโฟนิลมีเทน (ซึ่งคุณอาจรู้จักว่าเป็นชายรักชาย) อาหารเสริมทั้งสามชนิดนี้มักใช้เพื่อบรรเทาอาการปวดข้อและการอักเสบ ผู้ปฏิบัติงานด้านสุขภาพตามธรรมชาติบางคนเชื่อว่าอาจช่วยปรับปรุงคุณภาพของผิวหนัง เล็บมือ และเนื้อเยื่ออื่นๆ ประโยชน์ในการรักษาเหล่านี้ไม่ได้รับการพิสูจน์หรือเข้าใจอย่างสมบูรณ์ อย่างไรก็ตาม มีการเสนอว่าอาจเป็นเพราะส่วนหนึ่งเป็นเพราะการมีซีรั่มซัลเฟตอยู่ในนั้น ไม่มีการเสนอปริมาณที่แนะนำต่อวันสำหรับการบริโภค กำมะถัน อย่างไรก็ตาม มีการเสนอว่าในบางกรณี การมีกำมะถันมากเกินไปในอาหารอาจนำไปสู่ปัญหาเกี่ยวกับลำไส้ รวมถึสภาวะเหล่านี้อาจส่งผลให้แบคทีเรียในลำไส้เปลี่ยนซัลเฟตส่วนเกินเป็นก๊าซไฮโดรเจนซัลไฟด์ (H2S) อาหารที่มีกำมะถัน กำมะถันในอาหารมีหลายรูปแบบ ครั้งหนึ่งเคยคิดว่าโปรตีนจากสัตว์เป็นแหล่งหลักของกำมะถัน แต่ตอนนี้เรารู้แล้วว่ายังพบในอาหารจากพืชและอาหารที่ไม่มีโปรตีนอีกด้วย ค่าเผื่อรายวันที่แนะนำ (RDA) สำหรับเมไทโอนีนถูกกำหนดไว้ที่ 14 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัมของน้ำหนักตัว หรือประมาณ 1,000 มิลลิกรัมต่อวัน ไม่มีการกำหนด RDA สำหรับกำมะถันรูปแบบอื่น อาหารที่มีกำมะถันด้านล่างแสดงให้เห็นว่ามีประโยชน์ต่อสุขภาพ อย่างไรก็ตาม ผู้บริโภคบางรายรายงานว่ารู้สึกไม่สบายทางเดินอาหาร โดยมีกรณีที่ส่งผลให้เกิดลำไส้ใหญ่อักเสบเป็นแผลจากซัลเฟตที่พบในน้ำดื่ม และอัลเลียมบางชนิดและผักตระกูลกะหล่ำ ไก่งวง เนื้อวัว ไข่ ปลา และไก่ ไก่งวง เนื้อวัว ไข่ ปลา และไก่ เป็นแหล่งของเมไทโอนีนจากสัตว์ ซึ่งเป็นกรดอะมิโนจำเป็นที่ต้องบริโภคผ่านอาหารของคุณ เนื่องจากร่างกายไม่สามารถสังเคราะห์ได้ ถั่ว เมล็ดพืช ธัญพืช และพืชตระกูลถั่ว นอกจากนี้ยังสามารถรับเมไธโอนีนจากอาหารมังสวิรัติได้อีกด้วย ถั่ว เมล็ดพืช ธัญพืช และพืชตระกูลถั่วเป็นแหล่งที่ดีของกรดอะมิโนชนิดนี้จากพืช ถั่วชิกพี, เส้นก๋วยเตี๋ยว, ไข่, ถั่วเลนทิล, ข้าวโอ๊ต, ไก่งวง และวอลนัท ถั่วชิกพี, เส้นคูสคูส, ไข่, ถั่วเลนทิล, ข้าวโอ๊ต, ไก่งวง และวอลนัทเป็นแหล่งที่ดีในการรับซีสเตอีนจากการรับประทานอาหารของคุณ