ประชาชนโดยรวมอาจมีความเข้าใจที่ดีขึ้นเกี่ยวกับการค้นพบทางระบาดวิทยา หากการระบาดใหญ่ของโควิด-19 ได้ส่งเสริมให้เกิดความเข้าใจอย่างกว้างขวางเกี่ยวกับความคิดของประชากร ทั้งในแง่ของวิธีการทำให้เส้นโค้งการแพร่ระบาดแบนราบ เช่นเดียวกับฐานทางสังคมของความไม่เท่าเทียมทาง โรคระบาด สุขภาพ มีความเชื่อมโยงเชิงสาเหตุระหว่างการระบาดใหญ่และการพัฒนาระเบียบวิธีในระบาดวิทยาหรือไม่? บทความนี้สำรวจว่าโรคระบาดในอดีตมาพร้อมกับความก้าวหน้าที่สำคัญในวิธีการวิจัยทางระบาดวิทยาหรือไม่ โรคระบาดมีความเฉพาะเจาะจงเนื่องจากพวกมันคุกคามระเบียบที่จัดตั้งขึ้น พวกมันท้าทายวิถีชีวิตของเราและการใช้อำนาจ และพวกมันดูเหมือนเป็นความล้มเหลวของสังคมมนุษย์ต่อธรรมชาติ พวกเขาสร้างความรู้สึกเร่งด่วนในการค้นหาวิธีแก้ไขปัญหาที่วิธีการแบบเก่าไม่สามารถจัดการได้อย่างถูกต้อง ดังนั้นจึงมีเหตุผลที่จะสงสัยว่าพวกเขาเป็นตัวแทนของลุ่มน้ำหรือไม่ ช่วงเวลาที่ไม่ต่อเนื่องกันในการปรับแต่งและปรับปรุงวิธีการที่ใช้ในระเบียบวินัย ซึ่งในทางนิรุกติศาสตร์คือศาสตร์แห่งโรคระบาด สมมติว่าตามที่ฉันได้เสนอที่อื่น [ [1] , [2] , [3] ] ว่าไม่มีวิทยาศาสตร์ทางระบาดวิทยาก่อนสิ้นศตวรรษที่ 17 นี่เป็นการมองย้อนกลับไปโดยสังเขปของโรคระบาดร้ายแรงตั้งแต่ศตวรรษที่ 17 นั่นคือ โรคระบาดในศตวรรษที่ 17 อหิวาตกโรคในศตวรรษที่ 19 วัณโรคและไข้หวัดใหญ่ในต้นศตวรรษที่ 20 และเอชไอวี/เอดส์ในทศวรรษ 1980