การปกครองของเหมาในจีนคล้ายกับของสตาลินในด้านความรุนแรง การกีดกัน และการยืนหยัดในความบริสุทธิ์ทางอุดมการณ์ ในช่วงก้าวกระโดดครั้งใหญ่ตั้งแต่ปี 2501 ถึง 2505 พรรคคอมมิวนิสต์ได้สั่งให้ประชากรในชนบทผลิตเหล็กปริมาณมหาศาลเพื่อพยายามเริ่มต้นการปฏิวัติอุตสาหกรรมในจีน ความอดอยากครั้งใหญ่ของจีนในช่วงเวลาเดียวกันคร่าชีวิตผู้คนไปอย่างน้อย 16 ล้านคน และอาจมากกว่า 45 ล้านคน การปฏิวัติวัฒนธรรม ซึ่งเป็นการกวาดล้างทางอุดมการณ์ที่ดำเนินมาตั้งแต่ปี 2509 จนกระทั่งเหมาเสียชีวิตในปี 2519 คร่าชีวิตผู้คนไปมากกว่า 1.6 ล้านคน และทำให้ผู้คนอีกหลายล้านคนตกเป็นเหยื่อทางการเมือง หลังจากการเสียชีวิตของเหมา เติ้ง เสี่ยวผิงได้นำเสนอชุดของการปฏิรูปตลาดที่ยังคงมีผลภายใต้ผู้สืบทอดของเขา สหรัฐฯ เริ่มปรับความสัมพันธ์กับจีนให้เป็นปกติเมื่อประธานาธิบดีนิกสันมาเยือนในปี 2515 ก่อนที่เหมาจะเสียชีวิต พรรค คอมมิวนิสต์ จีน (CCP) ยังคงครองอำนาจโดยปกครองระบบทุนนิยมเป็นส่วนใหญ่ แม้ว่ารัฐวิสาหกิจจะยังคงเป็นส่วนใหญ่ของระบบเศรษฐกิจ เสรีภาพในการแสดงออกถูกลดทอนลงอย่างมาก และไม่อนุญาตให้มีการต่อต้านอย่างมีความหมายต่อพรรคคอมมิวนิสต์ กล่าวโดยย่อก็คือ การโค่นล้ม คสช. จะต้องเป็นปาฏิหาริย์