แมวตีนดำออกหากินเวลากลางคืนและมักจะอยู่ตัวเดียว ยกเว้นเมื่อตัวเมียดูแลลูกแมวที่ต้องพึ่งพาอาศัย มันใช้เวลาทั้งวันพักผ่อนอยู่ใน โพรง ปลวกและโพรงทึบในโพรง ว่าง ของกระต่ายป่าแอฟริกาใต้ ( Pedetes capensis ), อาร์ดวาร์ก ( Orycteropus afer ) และเม่นแหลม ( Hystrix africaeaustralis ) มันขุดอย่างแรงเพื่อขยายหรือดัดแปลงโพรงเหล่านี้เพื่อเป็นที่พักพิง หลังพระอาทิตย์ตกก็ออกล่า มันหาที่หลบภัยเมื่อถูกรบกวนน้อยที่สุดและมักจะใช้ปลวกเป็นที่กำบังหรืออุ้มลูกของมัน เมื่อเข้าโค้ง มันจะป้องกันตัวอย่างดุเดือด เนื่องจากนิสัยและความกล้าหาญของมัน จึงถูกเรียกว่าmiershooptierในบางส่วนของภาษา Karoo ของแอฟริกาใต้ ซึ่งแปลว่า "เสือจอมปลวก" ตำนานซานกล่าวว่าแมวเท้าดำสามารถฆ่ายีราฟได้ด้วยการเจาะคอ ของมัน การพูดเกินจริงนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อเน้นความกล้าหาญและความดื้อรั้น แตกต่างจากแมวอื่นๆ ส่วนใหญ่ มันเป็นนักปีนเขาที่น่าสงสาร เนื่องจากร่างกายที่ล่ำสันและหางสั้นนั้นไม่เอื้อต่อการปีนต้นไม้ อย่างไรก็ตาม มีคนสังเกตเห็น แมวเท้าดำ ตัวหนึ่งและถ่ายภาพได้ซึ่งเกาะอยู่บนกิ่งไม้ด้านล่างของต้นคาเมลธอร์น ผู้หญิงคนหนึ่งเดินเตร่ในบ้านเฉลี่ยช่วง 6.23–15.53 กม. 2 (2.41–6.00 ตร.ไมล์) ในหนึ่งปี และผู้ชายที่อาศัยอยู่ในพื้นที่ 19.44–23.61 กม. 2 (7.51–9.12 ตร.ไมล์) ช่วงของตัวผู้ที่โตเต็มวัยจะทับซ้อนกับช่วงของตัวเมียหนึ่งถึงสี่ตัว ใช้การทำเครื่องหมายด้วยกลิ่นตลอดช่วง สตรีที่รับรู้ได้พ่นปัสสาวะมากถึง 41 ครั้งในระยะ 685 ม. (2,247 ฟุต) พวกเขาฉีดพ่น น้อยลงในระหว่างตั้งครรภ์ การระบุกลิ่นในรูปแบบอื่นๆ ได้แก่ การถูสิ่งของ การคราดด้วยกรงเล็บ และการทิ้งอุจจาระในจุดที่มองเห็นได้ เสียงเรียกของมันดังกว่าแมวตัวอื่นๆ ในขนาดเดียวกัน ซึ่งน่าจะทำให้ได้ยินเสียงเรียกในระยะทางที่ค่อนข้างไกล อย่างไรก็ตาม เมื่ออยู่ใกล้กัน มันจะส่งเสียงฟี้อย่างแมวหรือเสียงน้ำไหลเบาๆ เมื่อถูกคุกคาม มันจะขู่ฟ่อและคำราม