เมื่อเปรียบเทียบกับค่าพื้นฐาน เราพบพัฒนาการเชิงบวกในกลุ่มการศึกษาหลังจากได้รับดนตรีบำบัด ทั้งความสามารถในการออกเสียงและความเข้าใจในการพูดของเด็กเพิ่มขึ้นภายใต้การรักษา เช่นเดียวกับโครงสร้างการรับรู้ รูปแบบการกระทำ และระดับสติปัญญา ตลอดระยะเวลาการศึกษา อายุพัฒนาการจะบรรจบกับอายุทางชีวภาพ การให้คะแนนตามระดับ Nordoff-Robbins แสดงให้เห็นการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญทางคลินิกในเด็ก กล่าวคือในด้านความสัมพันธ์ระหว่าง ดนตรีบำบัด ลูกค้ากับนักบำบัดและการสื่อสาร การศึกษานี้ชี้ให้เห็นว่าดนตรีบำบัดอาจมีผลที่วัดได้ต่อพัฒนาการด้านการพูดของเด็กผ่านปฏิสัมพันธ์ของการบำบัดกับลักษณะพื้นฐานของพัฒนาการด้านการพูด รวมถึงความสามารถในการสร้างและรักษาความสัมพันธ์และความสามารถทางฉันทลักษณ์ ดังนั้น ดนตรีบำบัดอาจเป็นการบำบัดพื้นฐานและสนับสนุนสำหรับเด็กที่มีพัฒนาการด้านการพูดล่าช้า ควรมีการศึกษาเพิ่มเติมเพื่อตรวจสอบกลไกของการโต้ตอบเหล่านี้ในเชิงลึกยิ่งขึ้น