ตอนแรกลูกชายก็ไม่ยอมอ้าปากกว้างๆ เหมือนกันค่ะ เพราะน้องต้องอยู่ รพ. 7 วัน เลยชินกับจุกนม พอมาอยู่ที่บ้านเราก็ต้องพยายามเปลี่ยนพฤติกรรมเค้า แต่เนื่องจากเราผ่าคลอด แถมไม่ได้ให้ลูกดูดเต้าด้วย น้ำนมเลยน้อย แต่ก็พยายามคะ อาศัยคำพูดที่ว่า นมแม่มีเพียงพอให้ลูกเสมอ ตอนแรกๆ กลางคืนก็ปั้มนมใส่ขวดให้ดูด กลางวันก็ปล้ำกันให้ดูดจากเต้า แต่ละครั้งกว่านมแม่จะเข้าปากลูกได้ใช้เวลาเป็นครึ่งชม. เหนื่อยทั้งแม่ทั้งลูก บางครั้งแม่กะลูกมองหน้ากันทำตาปริบๆ สงสารลูกค่ะ เค้าร้องให้จนเหนื่อย แม่ก็น้ำตาแทบร่วง แต่ก็ต้องใช้ความพยายามกันทั้งคู่... เราก็คอยบอกลูกว่าพยายามเข้านะลูก ห้ามโมโห คุณแม่ต้องใจเย็นๆ  คอยอาศัยจังหวะที่เค้าอ้าปากร้องให้ค่ะ จับนมใส่เข้าไปเลย เค้าก็จะคายออกบ้างดูดบ้าง จนดูดได้เอง จากนั้นเราก็ค่อยๆ ใช้นิ้วดันๆ ฐานหัวนมเข้าไปลึกๆ ทีละนิดๆ คอยดูจังหวะดูดเค้านะคะ พอเค้าดูดได้น้ำนมเค้าก็จะดูดนิ่งเลย ไม่งั้นก็จะอมๆ คายๆ กันอีกนาน แต่ปัญหาคือน้ำนมเราน้อย บวกกับใช้เวลานานกว่าเค้าจะได้กิน เค้ากินแป๊ปเดียวก็จะเหนื่อยแล้วก็หลับ พอสัก ครึ่ง ถึง 1 ชม. ก็ตื่นมาปล้ำกันอีกแล้ว แม่แทบไม่ได้พักเลยค่ะ (เดือนเดียวเล่นเอาน้ำหนักแม่ลดไปตั้ง 5 กิโล)

เราทำอย่างนี้อยู่ 3 อาทิตย์ คือปล้ำกันกินนมเป็นครึ่ง ชม. ทุกครั้ง (นมชงลดเหลือแค่วันละ 1-2 ออนซ์) จนวันนึงเราต้องออกไปข้างนอก กังวลอยู่ว่าถ้าลูกขอกินนมคงจะทุลักทุเลน่าดู ก็เตรียมนมปั้มใส่ขวดไปด้วย พอดีอยู่นานเกินไป นมที่ปั้มไม่พอ เลยต้องหามุมให้นมลูกเพราะเค้าหิวมาก ไม่น่าเชื่อเค้าอ้าปากครั้งเดียวงับหัวนมได้เลย ตื้นตันใจมาก หลังจากนั้นก็ลดเวลาปล้ำกันจากครึ่ง ชม. เป็น 10 นาที 5 นาที แล้วก็อ้ำทีเดียวได้เลยตอนลูกอายุประมาณเดือนครึ่ง แล้วก็ไม่ให้ลูกกินนมจากขวดอีกเลยจนครบ 3 เดือนที่ต้องกลับไปทำงาน

เราเองก็หัวนมแตกทั้งสองข้างเหมือนกันตอนสอนลูกดูดนม เพราะเค้าอ้าปากน้อยและดูดไม่ค่อยเป็น อาศัยใช้น้ำนมทาทุกครั้งหลังลูกดูด และถ้าเจ็บมากๆ ก็จะปั้มออก แล้วให้ลูกดูดข้างทีเจ็บน้อยกว่าแทน ยอมรับว่าเจ็บจนน้ำตาร่วงเลยคะ แต่เพื่อลูกก็ต้องทนค่ะ 

ความพยายามอยู่ที่ไหนความสำเร็จอยู่ที่นั่น แต่คุณแม่ต้องเข้มแข็ง ใจเย็น อดทน นะคะ เพราะเค้าสัมผัสความรู้สึกเราได้...  ต้องคิดว่ามันเป็นธรรมชาติ ลูกเราต้องเรียนรู้ได้เพื่อการอยู่รอด ถ้าเค้าดูดไม่ได้ รอลูกร้องให้อ้าปากเมื่อไหร่คุณแม่พยายามหาจังหวะยัดเลยค่ะ ได้ผลแน่นอน แล้วเค้าก็จะเรียนรู้ได้เองว่าต้องอ้าปากกว้างๆ นะถึงจะได้กินนมที่แสนอร่อย ใช้เวลาหน่อยแต่รับรองว่าความพยายามไม่เสียทิ้งแน่นอน ลูกได้กินนมแม่ จะแข็งแรง อารมณ์ดี และพัฒนาการเร็วค่ะ คุณ Aey สู้ๆนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ