เคยมีปัญหาเหมือนกันค่ะ คุณตาคุณยายมาช่วยเลี้ยงลูก แต่เราต้องการให้นมแม่อย่างเดียว เพราะนมแม่อย่างเดียวก็เพียงพอกับความต้องการของลูกแล้ว บางครั้งลูกสะอึกคุณตาก็อยากให้กินน้ำจะได้หายสะอึกต้องอธิบายให้ท่านฟังตั้งหลายครั้ง แต่โชคดีที่ท่านเป็นคนทันสมัย ท่านชอบอ่านหนังสือ ก็เลยพยายามหาบทความที่เกี่ยวกับนมแม่มาให้ท่านอ่าน พอลูกสะอึกเราก็ให้กินนมแม่สักพักลูกก็หายสะอึก ทางคุณปู่ก็เหมือนกันจะให้ลูกกินกล้วยบด ข้าวบดทั้งๆที่ลูกยังอายุไม่ถึง 6 เดือน ก็พยายามอธิบายให้ท่านฟังว่าอาหารเสริมควรเริ่มเมื่อเด็กพร้อม เช่น เริ่มนั่งได้ ฟันเริ่มจะขึ้น งอแง หิวถึงแม้ว่าได้กินนมแม่อย่างเพียงพอเท่าๆกับที่เคยกินแล้ว  เริ่มใช้มือหยิบสิ่งของเข้าปากได้ อายุ 6 เดือนนี่ก็เหมาะสมแล้ว ยิ่งเร่งให้เด็กกินเร็วแต่เด็กยังไม่พร้อมก็จะยิ่งเพิ่มความเสี่ยงในการแพ้อาหารของเด็กได้ และเด็กก็จะไม่ได้รับสารอาหารที่เพียงพอด้วย (อ้วนอย่างเดียว) คุณปู่เค้าก็ฟังนะ คงต้องพยายามหน่อยค่ะ เราพยายามพูดแล้วพูดอีกนั่นแหละ หาแหล่งข้อมูลแล้วยกตัวอย่างให้เค้าฟัง จนตอนนี้ลูกอายุ 6 เดือนก็ประสบความสำเร็จได้กินนมแม่อย่างเดียวในช่วง 6 เดือนแรกค่ะ นมแม่ดีที่สุดค่ะ เพิ่งจะเริ่มอาหารเสริมมาได้ 3 วัน เป็นข้างกล้องเกษตรอินทรีย์สำหรับเด็ก ไม่มีน้ำตาลค่ะ แล้วก็กินนมแม่ ก็ไม่มีปัญหาอะไรถ่ายปกติดีค่ะ

ไม่เห็นด้วยกับการกินน้ำผึ้งตั้งแต่อายุน้อยๆนะคะ ระวังลูกจะติดหวานนะคะ โดยธรรมชาติแล้วทารกมักจะชอบรสหวานเป็นทุนอยู่แล้ว ถ้าลูกกินน้ำหวานๆก็จะกินได้เยอะ แล้วกินนมแม่ลดลง เพราะอิ่มน้ำซะแล้ว (ความจุของกระเพาะทารกอายุ 1 เดือนก็ประมาณ 90 -150 ซ๊ซีเองค่ะ) ลูกก็จะไม่โต หรือได้รับสารอาหารในนมแม่ลดลง พอลูกดูดลดลง นมแม่ก็น้อยลง พอนมแม่น้อยลง เราก็ต้องไปให้นมผสมใช่มั๊ยค่ะ แล้วก็ไม่มีนมผสมยี่ห้อไหนให้ภูมิคุ้มกันโรคและให้สารอาหารที่ดีเท่ากับนมแม่ค่ะ

อีกอย่างแล้วพอเค้าติดหวาน พอฟันเริ่มขึ้น แบคทีเรียในปากก็ชอบหวานๆอยู่แล้ว ก็จะทำให้ลูกฟันผุตามมาค่ะ

อย่ายอมนะคะ แต่ก็ค่อยๆแก้ปัญหาค่ะ เอาใจช่วยค่ะ

อ้อ ลืมบอกค่ะ ในตำราของอเมริกา เค้าแนะนำว่าถ้าจะให้เด็กกินน้ำผึ้งจริงๆให้เริ่มได้เมื่อเด็กอายุไม่ต่ำกว่า 1 ขวบค่ะ และสารให้ความหวานแทนน้ำตาลจะให้ได้เมื่อเด็กอายุไม่ต่ำกว่า 3 ขวบค่ะ  

เห็นใจนะคะ เพราะว่ามีปัญหาคล้ายกันเลย คุณตาจะให้กินน้ำ ด้วยเหตุผลว่าอากาศร้อนหลานหิวน้ำ เราก็พยายามอธิบายว่านมแม่มีน้ำเป็นส่วนประกอบเยอะอยู่แล้วนะ คุณตาก็ยังพยายามจะให้ดูดน้ำตามหลังดูดนม อ้างว่าแม่กินข้าวแล้วยังกินน้ำตามเลย จนบางครั้งถึงกับดึงแก้วน้ำของเราไปไม่ให้เรากินน้ำหลังกินข้าวแล้วบอกเราว่าน้ำซุปที่กินน่ะก็มีน้ำอยู่แล้ว ไม่ต้องกินน้ำตามหรอก แต่เราก็ยังคงดื้อต่อไป (แต่ก็มีแอบท้อนะ ร้องไห้หลายรอบเลย) แต่ว่าที่สำเร็จได้ก็เพราะดื้อเท่านั้น ฟังดูแล้วเป็นลูกที่ไม่ดีเลย แต่ก็ช่วยได้นะ แรกๆ ผู้ใหญ่อาจจะงอน แต่ก็ต้องหาวิธีอธิบายกันไปเพราะว่าแต่ละบ้านจะต่างกันยังก็ลองหาวิธีปรับกันไปนะ แล้วถ้าเราเจอเหตุการณ์อย่างคุณ ที่ว่าต้องกินน้ำผสมน้ำผึ้งเพียงเพราะว่าต้องการให้ผิวสวยเท่านั้น เป็นเราก็จะบอกว่าถ้าจะให้หลานผิวสวยแต่แต่นั่งงทั้งวัน คิดอะไรก็ไม่ออก ถามอะไรก็ไม่เข้าใจ ก็ไม่เอาหรอก ยอมให้ผิวกระดำกระด่าง แต่ฉลาดปราดเปรื่องดีกว่า (อาจจะฟังดูแล้วเป็นลูกที่ไม่น่ารักเลย ก็อย่างที่บอกแล้ว เราดื้อมากๆ ดื้อเป็นทุนเดิมอยู่แล้วด้วย นี่ยังกลัวเวรกรรมจะตามทันอยู่เลย)

สำหรับปัญหาเวลาทานข้าวหรืออาบน้ำนั้น ขอแนะน้ำให้เว้นช่วงเวลา อย่าทำต่อเนื่องกัน อาจจะทานข้าวแล้วก็มาเลี้ยงลูก สักพักก็อาบน้ำก็ได้ แต่เน้นๆ ว่าจะต้องรวดเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ เพื่อที่จะได้ไม่ต้องอยู่กับผู้ใหญ่นานๆ แรกๆ ก็อาจจะเหนื่อยหน่อย ไม่มีเวลาเป็นของตัวเองหรอก แต่ก็ต้องยอมแลกนะ เราว่ามันคุ้มมากเลย

ระหว่างที่ยังดำเนินการเปลี่ยนความคิดของคนรอบข้างยังไม่สำเร็จ ต้องระวังเรื่องน้ำนมลดลงด้วยนะคะ เพราะว่าลูกต้องทานน้ำผสมน้ำผึ้งถึงวันละ ๓ ออนซ์ ฉะนั้นถ้ามื้อไหนหรือช่วงไหนที่ลูกกินน้ำไป ก็ต้องปั๊มออกด้วยนะ เป็นการทำให้เต้าว่างบ่อยๆ และเป็นการกระตุ้นไปในตัวด้วย  แล้วจะเป็นกำลังใจให้นะคะ

 น้องภูผาท้องผูกเลยชงน้ำผึ้งให้ทานเกือบออนน้องอายุได้สี่เดือนครึ่งไม่รู้ว่าจะเป็นอะไรมั้ย

 เห็นด้วยค่ะย่าชอบให้หลานกินน้ำอยู่เรื่อยเลย