ข้อนี้ขอตอบตาม ความเห็นส่วนตัว แบบไม่มีข้อเท็จจริงทางการแพทย์รองรับ นะคะ

คิดว่าตัวยาไม่เกี่ยวค่ะ  น่าจะอยู่ที่ตัวเข็มมากกว่า เจ็บหรือไม่เจ็บนี่ คิดว่าอยู่ที่ฝีมือแพทย์ผู้ฉีด และ ความอึดของคนไข้ ประกอบกันค่ะ หมอหรือพยาบาลบางท่าน ถ้ามือเบามากๆ ฉีดก็คงไม่ค่อยเจ็บ  (ขอยก ต.ย.จากการพาลูกไปฉีดวัคซีนค่ะ ที่ร.พ.พระราม 9 พยาบาลฉีดเสร็จแล้ว ลูกยังไม่รู้สึกเลย แต่ที่ ร.พ.กรุงเทพ ฉีดแล้วลูกร้องค่ะ)  คนไข้ก็เช่นกัน บางคนก็ใจแข็ง แค่ไหนก็ทนได้  แต่บางคนก็ใจอ่อน  แค่เห็นเข็มก็เป็นลมซะแร้วว ^-^

เห็นด้วยกับคุณทิพวัลย์ค่ะเพราะตัวเองบล๊อกหลังมา2ครั้งเลยค่ะ คนแรกไม่เจ็บเลยเหมือนฉีดยาปกติแต่คนที่สองเจ็บกว่านิดหน่อยแต่โดยรวมแล้วไม่ได้เจ็บมากมายอะไรค่ะ ทนได้พอเห็นหน้าลูกก็หายเจ็บแล้วค่ะ

ไม่เจ็บมากค่ะ ยืนยัน อาจเป็นเพราะเราเจ็บท้องคลอดมากกว่าเลยรู้สึกว่าไม่เจ็บ อิอิ

ยาเขาจะมีเป็นสูตรด้วยเหมือนกันนะค่ะ เราผ่าคลอดทั้งสามท้องเลย ท้องแรกหลังจากฉีดยาเข้าข้างหลังแล้วเราก็หลับไปเลย หลังจากผ่าคลอดเสร็จกลับมาที่ห้อง ปรากฏว่ามีผลข้างเคียง คือ คลื่นไส้อาเจียน และ คันไปทั้งตัวเลย  ส่วนท้องที่สองราหลับไปหลังจากที่พยาบาลเอาเด็กมาให้เราดู และ หลังจากนั้นไม่ผลข้างเคียงอะไรเลย  และเรามารู้จากการที่เราได้ยินวิสัญญีแพทย์สอนลูกศิษย์ว่า ตอนท้องแรกที่เรามีอาการคลื่นไส้ และ อาเจียน เพราะว่าได้ฉีดมอร์ฟีนเพื่อแก้ปวดเข้าไปด้วย เป็นผลข้างเคียงของยา ส่วนท้องที่สองไม่ได้ฉีดมอร์ฟีนเข้าไปเราเลยไม่มีอาการเหมือนกันท้องแรก  ส่วนท้องที่สามคุณหมอก็เลยถามเราว่าจะให้ฉีดยาบล็อคหลังเหมือนตอนท้องแรก หรือ ท้องสอง ซึ่งเราเลือกยาฉีดเหมือนท้องสอง ส่วยเวลาฉีดเจ็บหรือเปล่า เราก็ว่าเจ็บเหมือนที่เราฉีดทั่วไปททั้งสามท้องเลย

ถ้าปวดท้องคลอดแล้วคลอดเองไม่ได้ถึงผ่าออก   อารมณ์นั้นคงเจ็บท้องมากกว่าที่จะสนใจการบล็อกหลังอ่ะค่ะ  แต่ถ้านัดผ่าออกคงต้องรู้สึกเจ็บเหมือนกันนะค่ะ  แต่ส่วนตัวปวดท้องไปก็เลยไม่รู้สึกเจ็บกับการบล็อกหลังเลยแต่หลังจากยาหมดนะเจ็บแผลผ่าตัดมากๆๆตอนนี้10เดือนแล้วบางครั้งยังเจ็บหลังเลยนะ

คลอดลูกคนแรกคะ ใช้การบล็อคหลังเหมือนกันไม่มีอาการเจ็บเลยคะ เหมือนฉีดยาทั่วๆไป ไม่ต้องกังวลหรอกคะ ส่วนอาการค้างเคียงตัวดิฉันเองไม่มีคะ(ไม่อาเจียน ไม่คันตามตัว)

ตอนแรกขเจว่าจะเจ็บ กลัวเหมือนกัน แต่พอฉีดจริงๆแล้วไม่เจ็บค่ะ มดกัดนิดเดียวเอง

รู้สึกปวดเวลายามันวิ่งไปค่ะ มันจี๊ดไปบริเวณต้นขาค่ะ แล้วจึงไม่รู้สึกอะไรเลย

เราท้องแรกค่ะ บล๊อคหลังเหมือนกันไม่รู้สึกเจ็บหรอกค่ะเหมือนการฉีดยาทั่ว ๆ ไป แต่รู้สึกกลัวการผ่าตัดมากกว่าค่ะ

หนูกลัวการผ่าตัดมากๆเลยค่ะ  ตอนนี้ 7 เดือนแล้ว

ใกล้ที่จะต้องผ่าแล้ว กลัวมากๆ  อยากทราบว่า เจ็บมากมั๊ย

ช่วยตอบหนูหน่อยนะคะ  ว่าการผ่าคลอด เจ็บมามั๊ย

ศุกร์นี้ก็จะผ่าตัดคลอดแล้วล่ะคะกลัวมากเลยนอนไม่ค่อยหลับปกติเป็นคนกลัวเข็มอยู่แล้วด้วย ไม่รู้ว่าผ่าตัดคลอดจะอยู่ไฟเหมือนคนคลอดเองได้ไหม

แม่น้องไอซ์คะ ไม่ต้องกลัวค่ะ  (แหะ แหะ ตอนเราก็กลัวมั่กมากอยู่นะ)  เพราะคุณหมอเค้าไม่ยอมให้เราเป็นอะไรแน่นอนค่ะ  ต้องบังคับตัวเองให้นอนมากหน่อยนะคะ  เดี๋ยวความดันเพี้ยนก่อนผ่าตัดหรือเพลียก่อนผ่าตัด หรือมีอาการแทรกซ้อนอื่น  ยังไงก็บังคับตัวเองให้หลับบ้างนะคะ มันไม่น่ากลัวอย่างที่จินตนาการไว้หรอกค่ะ  ไม่งั้นคนเค้าไม่ผ่าคลอดกันทั้งบ้านทั้งเมืองร่อก

ผ่าตัดคลอดก็อยู่ไฟได้ค่ะ  หลังผ่าตัดประมาณหนึ่งเดือนค่ะ

ดิฉันผ่านการผ่าตัดคลอดมาทั้ง 2 ครั้งของการตั้งครรภ์ลูก 2 คน  มีเรื่องจะเล่าให้เป็นอุธาหรณ์สำหรับคนที่กำลังจะเป็นคุณแม่นะคะ  คือ อย่าคิดว่าการผ่าทั้ง 2 ครั้งจะต้องเหมือนกัน  แต่ให้สังเกตตัวเองตลอดระยะเวลาการผ่าตัด  การบล๊อคหลังถือเป็นผลดีสำหรับดิฉัน  เพราะตอนท้องแรกก็บล๊อคทำให้เรามีสติรับรู้ขั้นตอนของการผ่าตัด (ถึงแม้จะมองไม่เห็นเพราะเขาปิดตาก็ตามที) ท้องแรกดิฉันใช้เวลาในห้องผ่าตัด 35 นาที ก็เสร็จเรียบร้อยได้ออกมาห้องพักฟื้นโดยปลอดภัย  แต่ท้องที่ 2 มันเกิดความผิดปกติขึ้นกับตัวดิฉันเพราะเข้าห้องผ่าตัดตั้งแต่ 8.30 น.จนเวลาผ่านไป 30 นาทียังไม่มีวี่แววว่าจะได้เห็นหน้าลูก  สังเกตว่าคุณหมอเงียบและเครียดมากทั้ง 2 คน (คนนึงเป็นอาจารย์หมอที่ฝากพิเศษด้วย อีกคนเป็นแพทย์เวร) นานเข้าดิฉันรู้สึกอึดอัด แน่นหน้าอกเลยถามคุณหมอว่าเกิดอะไรขึ้นกับตัวดิฉัน  คุณหมอบอกว่ารกเกาะติดพังผืดมากดึงไม่ออก ผ่าเปิดหน้าท้องได้สักพักแล้วแต่ดึงเด็กออกมาไม่ได้ต้องผ่าเลาะพังผืดออกก่อนซึ่งต้องใช้เวลาเพราะมีหลายจุดที่เกาะติดแบบนี้ พร้อมกันนั้นคุณหมอยังใช้ท่อที่มีลักษณะเหมือนสายยางดูดน้ำในช่องท้องออกมาเรื่อยๆ ดิฉันค่อยหายใจได้โล่งขึ้น  จริงอยู่ที่การบล๊อคหลังไม่ก่อให้เกิดอาการเจ็บแต่ถ้าใครรู้สึกถึงความผิดปกติอื่นๆขณะผ่าตัดก็ควรจะแจ้งหมอทันที เพื่อที่จะได้แก้ไขได้ทัน สุดท้ายคุณหมอก็ดึงตัวเด็กออกมาได้เวลา 9.12 น. แต่ยังค่ะ  ดิฉันยังไม่ได้เห็นหน้าลูกชายเพราะเมื่อเกิดการติดอยู่ในท้องแม่นานๆ เด็กมีโอกาสเสี่ยงที่จะหยุดหายใจ ตอนนั้นกลัวที่สุดคือกลัวลูกไม่อยู่กับเรา เพราะเขาเงียบมาก แล้วก็นานมากกว่าจะได้ยินเสียงร้อง  จำได้ว่ามองเห็นเท้าเขาเขียวนิดๆ ตอนที่พยาบาลอุ้มขึ้นก่อนที่ต้องรออยู่นานกว่าที่เขาจะร้อง ซึ่งนั่นคือเสียงสวรรค์สำหรับดิฉัน  ตอนนั้นไม่ห่วงตัวเองแล้วจะเป็นจะตายช่างมัน ขอแค่ลูกรอดก็พอ สวดมนต์เท่าที่จำได้ สวดทุกบทเพื่อลูกคนเดียวเลย คุณหมอยังบอกอีกว่าโชคยังดีที่เด็กมีอัตราการเต้นของหัวใจที่ดี เด็กแข็งแรงมากทำให้ผ่านพ้นช่วงวิกฤตมาได้  ถือเป็นโชคดีที่ดิฉันไม่ต้องดมยาสลบเพราะไม่งั้นเราจะไม่สามารถบอกหมอได้เลยถึงความผิดปกติที่เกิดขึ้นกับตัวเราระหว่างการคลอด  และก็โชคดีที่ได้อาจารย์หมอท่านนี้ผ่าตัดทำคลอดให้เพราะท่านจะบอกเราเป็นระยะๆว่ากำลังทำอะไรกับเราอยู่บ้าง...ตอนนี้ผ่านมา 2 เดือนครึ่งแล้วค่ะ  ลูกชายดิฉันสมบูรณ์แข็งแรงดี  ก็เลยอยากจะเล่าสู่กันฟังเท่านั้นเองค่ะ...ขอให้คุณแม่ทุกคนสร้างกำลังใจให้เข้มแข็งนะคะ  เพื่อลูก  อย่าลืมว่าคุณคือทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิตลูก...

ผ่าคลอดทั้งสองท้องเหมือนกันโดยวิธีบล็อคหลังค่ะ ท้องแรกตอนฉีดยาเจ็บเหมือนกันค่ะ คิดว่าเรายังงอตัวไม่มาก เพราะคุณวิสัญญีบอกว่าต้องงอตัวให้มากที่สุดเพื่อที่จะได้ไม่เจ็บ แต่ท้องที่สอง ไม่เจ็บค่ะ คงเพราะมีประสบการณ์จากท้องแรกด้วย  แต่ว่าก็เกิดปัญหากับลูกสาวคนเล็กเหมือนกันค่ะ เพราะน้องสำลักน้ำคร่ำ เกิดมาแล้วหายใจเร็วด้วย ทำให้เหนื่อยคุณหมอเอาลูกไปดูอาการ สุดท้ายส่งไปอยู่ที่ ICUเด็ก สงสารลูกมาก ๆ เลยค่ะ ต้องใช้เครื่องช่วยหายใจเพราะหายใจเองแล้วเหนื่อย เอกซเรย์ปอดปรากฎว่ามีจุดขาวๆ คุณหมอบอกว่าน่าจะมีน้ำค้างอยู่ในปอด ต้องฉีดยาฆ่าเชื้อ ให้น้ำเกลือ แถมตัวเหลืองต้องอบอีก สายเครื่องมืออุปกรณ์การแพทย์เต็มตัวลูก เห็นทุกครั้งร้องไห้ทุกครั้ง อยากเจ็บแทนเขาจริง ๆ น่าสงสารที่เขาจะต้องมาเจ็บตัวตั้งแต่เกิด แทนที่เกิดมาจะได้กินนมแม่ ต้องรอดูอาการ ต้องให้อาหารทางสลิง กว่าจะได้กินนมแม่ก็เกือบอาทิตย์ น้ำหนักลดลงจากแรกคลอด แต่คุณพยาบาลก็แนะนำให้ปั๊มนม เมื่อเวลาลูกดูดได้แล้วจะได้มีน้ำนมให้ลูก น้องนอนอยู่ รพ.11 วันก็ได้กลับบ้าน ตอนนี้หายเป็นปกติแล้ว แต่จะกลายเป็นเด็กที่งอแง อะไรนิดหน่อยก็ร้องไห้ซะมากมาย ตอนนี้น้องอายุ 3 เดือนกว่า แต่แม่ก็ดีใจที่หนูหายเป็นปกติ แล้วก็กินนมแม่ได้อย่างที่ตั้งใจ เลยอยากเล่าประสบการณ์ให้ฟังค่ะ เป็นกำลังใจให้คุณแม่ทุก ๆ คนค่ะ

ตอนนี้ท้องได้ 7 เดือนแล้ว รู้สึกเครียดมากเพราะคุณหมอบอกว่าต้องผ่าตัดคลอดไม่สามารถคลอดเองได้รู้สึกวิตกกังวลมากจนทำให้นอนไม่หลับ อยากรู้ว่าวิธีบล็อกหลังกับวิธีดมยาสลบ วิธีไหนจะปลอดภัยกว่ากัน

ท้องแรกก็ผ่าคลอดค่ะแต่กว่าจะได้ผ่าต้องรอปวดท้องเป็นวันกว่าคุณหมอจะลากเข้าห้องผ่าตัดก็เกือบเที่ยงคืนแล้ว(ไปโรงพยาบาลประมาณ8.00น.)ไปห้องผ่าตัดตอนแรกก็งงๆค่ะปนกลัวคุณหมอจะให้เรานอนงอตัวให้มากที่สุดเท่าที่จะงอได้ประมาณงอเหมือนกุ้งอ่ะค่ะแล้วหมอจะใช้เข็มเล็กๆฉีดเข้าบริเวณกระดูกสันหลังแล้วให้เรานอนหงายสักพักเราก็จะมีความรู้สึกเหมือนคนเป็นอัมพาตครึ่งล่างกระดุกกระดิกไม่ได้เมื่อยมากจากนั้นหมดจะเอาผ้าฉากมาบังแถวๆหน้าอกไม่ให้เราเห็นว่าหมดทำอะไร บอกตรงๆว่าตอนที่คุณหมดผ่าท้องไม่รู้ตัวเลยว่ากำลังโดนผ่าเราก็นอนฟังจินตนาการไปเรื่อยว่าหมอกำลังทำอะไรกับเราอยู่น้า..เวลาผ่านไปสัก20นาทีก็เหมือนคุณหมอกำลังเขย่าเอาอะไรสักอย่างในตัวเราออกมา  อ้อ ลูกเราน่ะเองต่อมาอีกสัก1-2นาทีก็จะได้ยินเสียงลูกเราร้องอุแว้ แล้วจากนั้นคุณหมอก็จะเอารกออก ดูดน้ำคร่ำ ดูดเลือดเสียออกเย็บแผลแค่นั้นก็เสร็จค่ะแต่ว่าระยะพักฟื้นเนี่ยจะเจ็บแผลค่ะบางทีต้องกินยาแก้ปวดช่วยแต่จะฟื้นตัวเร็วหรือช้าอยู่ที่ตัวเราว่าแข็งแรงแค่ไหน แต่1วันหลังจากผ่าตัดเราจะยังลุกไม่ได้ต้องสอดสายฉี่และให้พยาบาลเช็ดตัวให้สักวันสองวันนี่แหล่ะ  ประสบการณ์นี้3ปี5เดือนผ่านมาแล้วนะคะ และตอนนี้เดือนหน้าจะต้องเผชิญหน้ากับมันอีกครั้งค่ะ จะเจ็บปวดยังไงก็เพื่อลูกนะคะ ท่องไว้รับรองว่าคุ้มค่าค่ะ (อ้อลืมบอกไป ลูกคนแรกตอนนี้อยู่อนุบาล1แล้ว เค้าฉลาดช่างพูด ไม่มีปัญหาสุขภาพเลยค่ะ)

อีกประมาณ 2อาทิตย์ จะต้องผ่าแล้วคะ กลัวมากๆเลย ไม่รู้จะต้องทำยังไงดีจึงจะเข้มแข็งไม่กลัว

รบกวนถามคุณหมอที่อยู่ในเวบนี้ค่ะ?

เพื่อนบ้านบอกว่าหมอที่ทำคลอดให้เค้าบอกว่าเดี๋ยวนี้ ( ตั้งแต่ต้นปีมา ) เค้าไม่บล็อคหลังกันแล้วเพราะอันตรายกว่า  ที่จุฬาก็เปลี่ยนมาเป็นดมยาสลบกันหมดแล้วจริงหรือเปล่าคะ?  อยากบล็อคหลังเหมือนคลอดลูกคนแรกค่ะแต่พอมีคนทักก็ชักลังเลค่ะ

หลังการผ่าตัดนานเท่าไหร่ถึงจะมีลูกได้อีกคะ

ทำไมหมอต้องผ่าคลอดให้ ทั้งๆ ที่คลอดเองได้ เสียใจมาก

มีประสบการณ์ไม่ดีมาเล่าให้ฟังค่ะ

ตอนฝากครรภ์ได้คุยกับหมอทำคลอดว่าต้องการจะคลอดเองแบบธรรมชาติ หมอก็บอกว่าคลอดเองได้อยู่แล้วเพราะเด็กกลับหัวแล้ว พอถึงวันเจ็บท้องคลอดหมอตรวจดูปากมดลูกแล้วบอกว่าเปิดแค่ 2 ซม. ต้องรอให้ถึง 10 ซม. ถึงจะคลอดเองได้ เราก็บอกหมอว่าจะรอจนกว่าจะคลอดเอง แต่หมอฉีดยาเร่งคลอดให้จึงทำให้ปวดท้องมาก ปวดเหมือนท้องจะขาดออกจากกันให้ได้เลย แล้วหมอก็บอกว่าเด็กหายใจช้ามาก เหมือนจะขาดออกซิเจน ต้องเข้าห้องผ่าตัดด่วน โดยการดมยา เท่าที่ทราบมาการฉีดยาเร่งคลอด ต้องใช้ในกรณีที่ปากมดลูกเปิดเกือบ 10 ซม. เป็นการช่วยให้แม่มีลมเบ่งสุดท้ายเพื่อให้ลูกหลุดออกมาให้เร็วที่สุดจะได้ปลอดภัยทั้งแม่และลูก แต่นี่ก็ผ่านมาหลายเดือนแล้วยังลดน้ำหนักไม่ลงเลย เป็นเพราะออกกำลังกายไม่ได้ ขยับร่างกายมากก็ไม่ได้ เพราะมีความรู้สึกว่าแผลข้างในเปิดหรืออักเสบเพราะรู้สึกเจ็บมากๆ จากที่เมื่อก่อนตั้งท้องหนัก 56 กก. แต่หลังจากผ่าตัดคลอดแล้ว ตอนนี้น้ำหนัก 65 กก. ไม่รู้จะทำยังไงดีถึงจะลดน้ำหนักได้ ถ้าใครรู้รบกวนบอกทีจะเป็นพระคุณอย่างสูง

การคลอดลูก เป็นสิ่งมหัศจรรย์ กับเราคุณแม่มือใหม่  ทั้งคลอดเอง และผ่าคลอด  ไม่ต้องกังวลหรอก เพียงแต่ เตรียมตัวเตรียมใจให้พร้อมกับส่งที่จะเกิดขึ้นเท่านั้นเอง แล้วตัวเราก็จะมีความสุข  ผ่าคลอดก็ไม่ต้องกลัวเจ็บ หรอก พอเห็นหน้า ลูก แล้วก็หายเอง  และปฎิบัติตัวเองให้พร้อมกับส่งที่มีค่าที่สุดสำหรับ ชีวิตใหม่ ของลูกเรา ตัวฉันเอง ผ่ามา 3 คน แล้วค่ะ  ยิ่งฝากคนหมอที่เก่งแล้ว หายห่วงค่ะ

อยากสอบถามผู้รู้ว่า ตอนท้องแรกผ่าตัดคลอด ตอนนี้ลูกอายุได้ 6 เดือนกว่าๆ แล้วท้องคนที่สองอีก ได้ประมาณ 3 เดือน อยากทราบว่าจะมีผลเสียหรือผลกระทบต่อตัวเราหรือลูกเราหรือไม่คะ

ตอนนี้ตั้งครรภ์ได้ 6 เดือนกว่าแล้วกำลังศึกษาวิธีการคลอดอยู่ไม่แน่ใจว่าจะบล็อคหลังได้รึเปล่าเพราะเป็นโรคข้อกระดูกสันหลังอักเสบ

วิธีบล๊อคหลังกับลูกคนแรก ไม่เจ็บเลยค่ะ เพราะมีพลาสเตอร์ที่เป็นยาชา แปะไว้สัก 5 นาที ที่ด้านหลังแล้ววิสัญญีแพทย์ก็ฉีดบริเวณที่ติดยาชาไว้นั้น เลยทำให้ไม่รู้สึกเจ็บปวดเลยค่ะ สิ่งที่น่ากลัวก็ตอนที่ผ่าคลอดเสร็จเรียบร้อยแล้วนี่ซิ เจ็บแผลผ่าตัดที่สุดเลย...ค่ะ

ผ่าคลอดมา3คนแล้วค่ะ ท้องแรกใช้ยาสลบ อีก2ท้องหลังใช้บล็อคหลัง ไม่เจ็บมาก เหมือนฉีดยานั่นแหละ แต่จะรู้สึกจิ๊ดๆตอนยาวิ่งมากกว่า ก่อนอื่นต้องทำใจก่อนล่วงหน้าหลายๆวันยิ่งดี เพื่อให้มั่นใจและไม่เกิดความกลัว พยายามคุยกับแพทย์เรื่องทั่วๆไปจะได้ไม่กังวลขณะทำการฉีดยาหรือผ่าตัด ทำใจให้สบาย ความกังวลจะให้รู้สึกเจ็บปวด แต่ถ้าคลายความกลัวได้ อะไรก็สบายมากค่ะ

ท้องแรกค่ะ ตั้งใจจะคลอดเอง หมอกำหนดคลอดประมาณวันที่ 1 ธันวา แต่จู่ๆก็มีน้ำเดินมาวันที่ 17 พฤศจิกา ทั้งที่ไม่มีอาการเจ็บท้องเลย งงมาก เพราะไม่รู้ว่านี่คือมันจะคลอดแล้วเหรอ จากที่ศึกษามา เค้าบอกว่าจะต้องมีการเจ็บเตือนก่อน เลยถามแม่ แม่บอกว่าให้รีบไปโรงพยาบาล เราก็ไปตอนตีสี่ พยาบาลก็ให้เรานอนรอ ถึงเช้า เราก็ยังไม่เจ็บท้องซักที จนคุณหมอต้องให้ยาเร่งคลอด เพื่อให้ปากมดลูกเปิด เพราะว่ากลัวน้ำจะเดินหมดแล้วเด็กจะเป็นอันตราย หลังจากให้ยาเร่ง เราเจ็บท้องขึ้นเรื่อยๆๆเป็นเวลา สามชั่วโมง แต่ปากมดลูกเราก็ยังไม่เปิดซักที จนคุณหมอบอกว่าเราต้องผ่าตัดคลอดแล้ว อารมณืนั้นเราอยากคลอด อยากเห็นหน้าลูกเต็มที โดยไม่สนใจแล้วว่าจะเจ็บแค่ไหน และไม่กลัวเลยแม้แต่นิดเดียว งงกับตัวเองเหมือนกัน เพราะปกติเราจะกลัวมากกับการผ่าตัด เกิดมาไม่เคยผ่าตัดอะไร แต่ครั้งนี้ แปลกมาก ที่เราไม่กลัวเลยสักนิด

ถึงเวลาเข้าห้องผ่าตัด เราตั้งสติ เรารู้ว่าต้องโดนบล็อคหลัง แต่เราไม่รู้หรอกว่าต้องทำอย่างไร เพราะเราไม่เคยหาข้อมูลเกี่ยวกับเรื่องนี้เลย แต่การผ่าตัดครั้งนี้พยาบาล หมอ ผู้ช่วยหมอรุมเราหลายคน เราได้ยินทุกอย่างแม้กระทั่งเสียงกรีดหน้าท้องเรา แต่เราไม่รู้สึกเจ็บอะไรเลย ทำให้เราไม่กลัวการผ่าตัด จนเวลาผ่านไป 30 นาที จู่ๆเราก็ได้ยินเสียงเด็กร้อง สัญชาติญาณความเป็นแม่รู้สึกดีใจอย่างมาก จนน้ำตาไหลเลยล่ะ สุดท้ายเราก็ปลอดภัยทั้งแม่และลูก

อยากจะบอกหลายๆๆคนว่าไม่ต้องกลัวการผ่าตัดนะคะ ไม่เจ็บเลยค่ะ เราคิดว่าเราโชคดีนะที่เราได้ผ่าตัด ถ้าเราคลอดเองคงจะเจ็บน่าดูเลยค่ะ เพราะขนาดรอคลอด เจ็บสามชั่วโมง ยังคลอดไม่ได้เลย

อยากคลอดเอง แต่ตอนนี้รู้สึกว่าน้ำมาก  กลัวว่าจะต้องผ่าคลอด   มีคำถามใครรู้ช่วยตอบหน่อยค่ะ    แบบว่าไม่ได้ลามก  คือว่าตอนนี้ท้อง5เดือนเข้า6เดือน   ตรงนั้นของเราเหมือนมันเป็นเนื้อย่นๆใครเป็นเหมือนเราบ้างแล้วจะมีอันตรายต่อลูกเรามั๊ย   ผู้รู้ช่วยตอบหน่อยค่ะข้องใจมากมาก

ไม่เจ็บเลยการบล็อคหลังแต่พอยาชาหมดฤทธิ์เท่านั้นแหระค่ะ แล้วแต่ความอดทนด้วยนะค่ะ มีอาการข้างเคียงนิดหน่อยคือคันหน้ายุบๆยิบๆ เหมือนมีอะไรไต่หน้าอ่ะค่ะ ได้รู้ว่าตอนนี้หมอทำอะไร เห็นพยาบาลหิ้วลูกออกมา น่าตาหน้าเกลียดพิลึก 555  ลูกชายซ่ามาก พยาบาลหิ้วออกมาฉี่รถพยาบาลซะเลย  พยาบาลกริ๊ดกร๊าดกันใหญ่ หุหุ ตอนนี้เค้าแข็งแรงสมบูรณ์มากค่ะ เสียอย่างเดียวได้กินนมแม่แค่เดือนเดียวเพราะไม่มีน้ำนมเลยค่ะ  แต่ก็ไม่แพ้นมวัวก็ถือว่าดีมากแล้วล่ะค่ะ  สู้สู้นะค่ะคุณแม่ทุกคน

ความเจ็บของคนไม่เหมือนกันค่ะบางคนเจ็บก็แสดงอาการออกมามากแต่กับอีกบางคนเจ็บเหมือนกันแต่ก็อดทนเหมือนไม่เจ็บเลย  ต้องแล้วแต่ประสบการณของคนค่ะ  วางยาสลบดีกว่าไหม๋

ตอนนี้กำลังลุ้นค่ะ ว่าจะท้องอีกหรือเปล่า  ตอนท้องแรกน่ะผ่าเหมือนกันค่ะ  แต่ใช้วิธีดมยาสลบค่ะ เพราะกลัวการบล็อคหลัง ไม่อยากรับรู้ว่าหมอทำอะไรกับเราบ้าง  อยากตื่นมาแล้วเห็นหน้าลูกเลย  แต่ไม่รู้คิดถูกหรือผิด  เพราะตื่นจากยาสลบมา โคตรเจ็บแผลผ่าตัดหน้าท้องสุดๆๆๆๆๆๆๆๆ

ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยเจ็บปวดอะไรแบบนี้  อยากรู้ว่าบล็อคหลังน่ะพอผ่าตัดเสร็จนานแค่ไหนฤทธิ์ยาจะหมดแล้วเราจะรู้สึกเจ็บมากหรือเปล่า  อีกอย่างมีคนบอกว่าเป็นอัมพาตครึ่งท่อนหรือคะ  แล้วเดินได้ไหม

ผ่าตัดคลอดท้องแรกได้ 26 วันแล้ว ทำไมยังรู้สึกเจ็บที่ท้องน้อยอยู่เลย ไม่รู้ว่าเจ็บมดลูก หรือแผลข้างใน แต่แผลข้างนอกแห้งติดสนิทดี เป็นปกติหรือเปล่า แล้วเมื่อไรจะหายเจ็บ  ใครมีประสบการณ์ช่วยบอกที

กำลังจะผ่าคลอดคนที่สอง ในวันที่ 9 มกราคม นี้  ตอนท้องแรก ก็ไม่มีปัญหาอะไร แพทย์ดูแลดีมากๆ ทั้งๆ ที่คลอดก่อนกำหนด เพราะน้ำเดิน และอยู่ในภาวะครรภ์เป็นพิษ ความดันโลหิตสูง แพทย์ได้วางยาสลบ ก็หมดสติไป แต่การคลอดก็ผ่านไปได้ด้วยดี ใช้เวลาประมาณ 30-40 นาที (ตามที่สามีบอก เพราะสามีอยู่ในห้องคลอดด้วย)  หลังคลอด ก็มีอาการเสียวที่ท้องน้อย บ้างแต่ได้คุยกะพยาบาล เค้าว่า เพราะการผ่าตัดมันมีการตัดเส้นประสาทด้วย ต้องใช้เวลาเป็นปี กว่าเส้นประสาทที่หน้าท้องจะกลับมาเหมือนเดิม ตอนนี้ลูกคนแรก 1 ขวบ 9 เดือน การท้องคนที่สองก็ไม่มีปัญหาแทรกซ้อนอะไร แข็งแรงดี คงเพราะเราไม่เครียด และไม่กลัวแล้ว ความดันโลหิตก็ปกติดี เลยทำให้เราไม่กลัว นี่ก็ลางาน และเตรียมตัวคลอดแล้ว  อยากให้คุณแม่ทุกคนไม่ต้องกังวลนะคะ แพทย์เค้าจะดูแลเราอย่างดี บางที การทราบข้อมูลเยอะเกินไปก็ทำให้เรากลัวมากไปค่ะ มีอะไรสงสัย ถามแพทย์ที่เราฝากครรภ์เลยนะคะ ไม่ต้องอาย

ท้องแรกผ่าคลอดเหมือนกัน แต่7ปีมาแล้วก็มีอาการข้างเคียงคือจะปวดหลังบริเวณไหล่ตลอดถ้านังทำงานนานๆ หลังจากที่ผ่าคลอดแล้ว ปวดแผลมากๆเหมือนรถสิบล้อทับที่ท้อง  ตอนนี้อีกไม่นานแค่3เดือนก็ผ่าคลอดแล้ว ตื่นแต้นมากที่จะได้เห็นหน้าลูกกังวลมากกลัวเกิดผลข้างเคียงหลังคลอดเหมือนท้องแรกเพราะท้องแรกเป็นออทิสติก

บล๊อกหลังไม่เจ็บนะ

แต่พอ ผ่าเสร็จแล้ว อย่าพูดเลยปวดแผลอ่ะ

555

เจ็บไม่มาก แต่เสียเวลา

เพราะโดนฉีดแล้วยาไม่เข้าเส้น สรุปต้องดมยา

เราก็ผ่าคลอด แต่ไม่ได้บล็อกหลังอ่ะ จริงๆแล้วเราก็อยากคลอดเองนะ แต่มันสุดวิสัยจริงๆ ตอน 6 เดือนเราไปซาวด์ดูหมอบอกว่าเด็กแข็งแรงดี แต่น้ำคล่ำน้อยกว่าปกติ แต่ยังไม่ถึงกับอันตราย อีกเดือนหนึ่งให้มาซาวด์ดูใหม่ พอเราไปซาวด์อีกครั้งน้ำคล่ำก็ลดลงอีก แต่ก็ยังไม่อันตราย จนตัดสินใจไปฝากพิเศษที่คลีนิค คุณหมอก็นัดซาวด์ทุกอาทิตย์ น้ำคล่ำก็ลดลงอีกนะ ก็แปลกใจเหมือนกัน เพราะเราก็ปกตินะ เด็กก็แข็งแรง และก็ไม่มีน้ำอะไรออกมา ไม่รู้ว่าทำไมน้ำคล่ำหายไปไหน จนเรา 8 เดือน ก็ไปตรวจตามที่หมอนัดพอหมดตรวจเสร็จก็บอกกับเราว่าน้ำคล่ำลดลงจนถึงกับอันตรายแล้ว ต้องผ่าแล้ว เราตกใจมาก หมอบอกว่าพรุ่งนี้หมอจะผ่าให้ เรากลัวมาก ไม่ได้เตรียมใจเลย เพิ่งท้องได้ 8 เดือนเอง แต่ตรวจดูเด็กแข็งแรงมาก ตอนผ่าหมอให้ดมยาสลบ ซึ่งเราก็ว่าดีนะ เราไม่อยากบล็อกหลัง กลัวเจ็บ เค้าว่ากันว่าเด็กแปดเดือนมักไม่ค่อยแข็งแรง เราก็กลัวนะ

ตอนเราผ่าเสร็จแล้วเค้าก็ยังไม่ได้เอาลูกมาให้ดู ตอนนั้นพอรู้สึกตัวเจ็บท้องมาก รู้สึกว่าไม่ได้เจ็บแผลอย่างเดียวนะ มันปวดมดลูกด้วย เหมือนมดลูกมัดบิดตัว ปวดมาก แต่พอพยาบาลเอาลูกมาให้ดูหลังจากนั้น 2 ชั่วโมง เขาพูดให้เราใจเสียมาก เค้าบอกว่ากอดเค้าไว้ให้แน่นๆนะ เดี๋ยวต้องเอาเข้าตู้อบอีก (ตอนเราเห็นหน้าลูกนะเชื่อม่ะเรารู้สึกรัก ผูกพันเมื่อได้เห็นหน้าลูก) แล้วลูกเราออกมานะ หน้าผากข้างขวาบุบอ่ะยังไม่เต็ม เราก็กลัวว่าลูกจะเป็นอะไร ลืมบอกไปลูกเราตอนเกิดหนักแค่ 2200 กรัม เอง ตัวเล็กมากแต่ยาว เรายังไม่กล้าอุ้มเลย แต่ดีใจนะที่ว่าลูกเราไม่ต้องเข้าตู้อบอีก เพราะเขาแข็งแรง ออกมาจากท้องหมอให้นอนในตู้อบแค่ 2 ชั่วโมงก็เอามาให้เราเลย ตอนนั้นสงสารลูกมาก เพราะน้ำนมเรายังไม่ออก แล้วพยาบาลก็ป้อนนมแค่มื้อเดียวเอง คิดดูสิว่าลูกจะหิวขนาดไหน ร้องใหญ่เลย สงสารลูกมาก

แต่ลูกเราแข็งแรงมากเลยถึงแม้ว่าเค้าจะอยู่ในท้องแค่ 8 เดือน เพราะตอนแรกเกิดเค้าจะต้องหยอดยา แล้วเด็กบางคนจะเป็นไข้ แต่ลูกเราไม่เป็นไรเลย จนปัจจุบันนี้ ลูกเรา 5 เดือนกว่าแล้ว จากที่ตอนเกิดหนัก 2โล2 ตอนนี้ 8 โล กว่าจะ 9 โลแล้ว จ้ำม่ำมากไม่น่าเชื่อนะว่าตอนเกิดตัวนิดเดียวเล็กกว่าเด็กคนอื่นที่คลอดพร้อมกันอีกอยากให้คุณแม่ทุกคนที่กำลังจะผ่าคลอดไม่ต้องกลัวนะคะ เจ็บแต่พอเห็นหน้าลูกก็หายเจ็บไปเลยล่ะค่ะ ถ้าเด็กตัวเล็กก็ไม่ต้องตกใจ เดี๋ยวเค้าจะตัวใหญ่กว่าเด็กที่คลอดรุ่นเดียวกันซะอีก ยังไงก็ไม่ต้องกลัวนะ เราว่าดมยาสลบดีกว่านะไม่น่ากลัว หลับไปตื่นมาก็เห็นหน้าลูกเลย

เคยแล้วโดนไป2 เข็ม เพราะเข็มแรก 30 นาที ยังรู้สึกว่ามีการกรีดอยู่ เข็มที่สองก็ยังรู้สึกอยู่ เป็นเพราะยาออกฤทธิ์ช้าค่ะ ดังนั้นจึงต้องวางยาสลบตามระเบียบค่ะ โกรธเหมือนกันเพราะไม่ได้เห็นหน้าลูก แต่พยาบาลได้ถ่ายภาพเก็บไว้ให้ค่ะ ก็ค่อยยังชั่วหน่อย แต่ยามามีผลตอนผ่าตัดเสร็จแล้ว ฟื้นขึ้นมาก็เดินได้สบายเลยค่ะ ไม่ต้องกลัวนะคะ เอาไว้ลุ้นตอนพบหน้าตัวน้อยๆ ของเราดีกว่า เป็นกำลังใจให้คุณแม่ทุกคนค่ะ ตอนนี้ก็ท้อง 2 เดือนแล้ว เตรียมความพร้อมไว้เหมือนกันค่ะ

เคยผ่าตัดคลอดมาเหมือนกัน ปวดท้องคลอดเอง แต่รอหมอ เพราะนัดหมอผ่าตัด ฉีดยาไม่เจ็บเท่าไหร่ แค่เจ็บกว่าฉีดยาปกตินิดเดียว ถ้าให้เลือกระหว่างคลอดเอง หรือผ่าตัด ก็ยังเลือกผ่าตัดคลอด เจ็บตอนที่ยาหมดฤทธิ์ แต่วันแรกก็เดินได้แล้ว ไม่น่ากลัวค่ะ

ตอนนี้ท้องได้ 9 เดือนกับ11วันแล้วยังไม่เจ็บท้องคลอดเลยค่ะ ลูกก้อยังดิ้นปกติ เลยตั้งใจจะนัดคุญหมอผ่าท้องคลอดค่ะ มีคนบอกว่าผ่าท้องคลอดจะเจ็บแผลหลังคลอดมากจริงรึป่าวค่ะ แล้วกี่วันจะหายค่ะกลัวมากๆเลยค่ะเพราะเป็นท้องแรกช่วยตอบหน่อยนะคะ

เราผ่าท้องคลอดไม่เจ็บเลย มีอาการเจ็บแผลนิดหน่อยเท่านี้น หมอวิสัญญีแนะนำว่าเมื่อเรื่มรู้สึกตัวให้หายใจเข้าลึก ๆ จะฟื้นตัวได้เร็ว เราก้อทำตามแค่ 40 นาทีที่อยู่ในห้องคลอด ก็ได้เห็นหน้าลูกชายแล้ว เนี่ยท้องสองใกล้จะคลอดแล้ว แต่ไม่รู้ว่าหมอจะให้บล็อคหลังหรือว่าวางยาเหมือนท้องแรก แต่เราอยากให้วางยามากกว่า เพราะได้ยินมาว่า การบล็อคหลังมีผลข้างเคียงเยอะ

เราก็ผ่าคลอดเหมือนกัน  แต่เราวางยาสลบไม่เจ็บนะ ไปพักฟื้นที่ฟ้อง ประมาณ  2ชั่วโมง เขาก็เอาลูกมาให้ เขาแข็งแร็งมากเลย หิวนมใหญ่เลย  แต่เราไม่มีนมให้เขาดูดเลยอ่ะ  สงสารลูกมาก  จนต้องได้ไปซื้อนมผงมาชงให้กิน เกือนอาทิตย์น้ำนมถึงมา  แต่ก็ไม่เยอะ  จนครบ 1 เดือน น้ำนมถึงมาเยอะ

เพิ่งผ่าคลอด 14 ก.พ.52 นี้เอง การผ่าคลอดคุณต้อง

เตรียมตัวให้พร้อมและเตรียมใจในการเลี้ยงดูลูกค่ะความกลัวในห้องคลอดก็มีบ้างแต่อยากเห็นหน้าลูกมากกว่าค่ะ

บล็อกหลังเจ็บไม่นานเราก็จะชาท่อนล่างรู้ตัวตลอดพอได้ยินเสียงลูกก็หายกลัวอะไรทั้งสิ้นขอเป็นกำลังใจให้ว่าที่คุณแม่ที่ต้องผ่าคลอดค่ะไม่ต้องกลัว

การดมยา เค้าไม่ นิยมใช้การ หราคะ

การดมยา มีผลข้างเคียงบ้างไหม คะ

พอดีกลัวเข็มและกลัวการผ่าตัด

ใครรู้ช่วยตอบหน่อยนะคะ

ตอนนี้เราก็รอคลอด ว่าจะนัดหมอผ่าคลอด หรือว่าจะรอคลอดเอง แต่ลางานได้ 30 วันเอง เซ้ง ๆ 

คลอดเอง ธรรมชาติ สองสามวันมาเดินได้ละ ไม่ได้บล๊อกด้วยค่ะ แผลตรงนั้นเจ็บอยู่วันแรกๆ แต่หมอบอกให้พยายามเดิน เลือดจะได้ไปเลี้ยงจะได้หายไวไว ก็ทำตามเดินไปเจ็บไป แต่พอออกจาก รพ. วันที่สามก็ไปเดินไปไหนมาไหนได้เลยค่ะ สบายมาก

ตอนแรก คนต่อไปอยากได้ลูกแฝดแล้วจะลองผ่าคลอดดู ถ้าน่ากลัวอย่างงี้แว้ว เอาแบบธรรมดาแล้วคลอดธรรมชาติดีกว่า

ดิฉันเป็นอีกคนที่ผ่าตัดคลอดโดยการบล็อกหลังค่ะไม่เจ็บเลยมันชาไปครึ่งตัวเลยจนกว่ายาจะหมดฤกธิ์ค่ะแล้วก็ได้เห็นหน้าลูกเดี๋ยวนั้นเลยดีใจมาก