ReadyPlanet.com
ardo calypso
dot
เลี้ยงลูกด้วยนมแม่ : ข้อควรปฎิบัติ
dot
bulletการเริ่มต้นชีวิตที่ดีที่สุดสำหรับทารก 1
bulletการเริ่มต้นชีวิตที่ดีที่สุดสำหรับทารก 2
bulletวิธีเลือกกุมารแพทย์ให้ลูก
bulletก่อนคลอด
bulletสิ่งที่ต้องทำเมื่ออยู่ ร.พ.
bulletหลังคลอด
bulletท่าในการให้นม
bulletBreast Crawl
bulletความคาดหวังของลูกน้อย
bulletบันทึกการให้นมลูก
bulletวิธีให้นมเสริมอย่างถูกต้อง
bulletสัมผัสรักระหว่างแม่ลูก
bulletโรงพยาบาลสนับสนุนนมแม่
bulletแบบสอบถาม
dot
ปัญหาเรื่อง นมแม่
dot
bulletวิธีแก้ปัญหานมไม่พอ
bullet"นมแม่" ถ้าเข้าใจ ยังไงก็พอ
bulletนมพอหรือไม่
bulletเมื่อลูกไม่ดูดนมแม่ (new)
bulletอาหารเพิ่มน้ำนม
bulletวิธีเพิ่มน้ำนมด้วยการปั๊มนม
bulletWorkshop เพิ่มน้ำนม (new)
bulletยาประสระน้ำนม
bulletDomperidone (Motilium)
bulletยาเพิ่มน้ำนม Motilium
bulletคำเตือนสำหรับการใช้ยา Domperidone
bulletน้ำหนักตัวเพิ่มช้า
bulletน้ำหนักตัวน้อย
bulletเจ็บหน้าอก หัวนมแตก
bulletการบีบหน้าอก ช่วยลูกดูดนม
bulletลูกแพ้นมแม่หรือเปล่า
bulletตัวเหลือง
bulletสารพันปัญหา
บริจาคนมแม่
dot
เมื่อแม่ต้องไปทำงาน
dot
bullet20 เคล็ดลับสำหรับแม่ทำงาน
bulletมาทำ stock น้ำนม กันเถอะ
bulletวิธีให้ลูกยอมดูดนมแม่จากขวด
bulletจะให้ลูกกินอะไรเมื่อแม่ไปทำงาน
bulletวิธีเก็บรักษานมแม่
bulletต้องเตรียมปั๊มนมไว้ให้ลูกแค่ไหนถึงจะพอดี ?
bulletโปรแกรมคำนวณนมแม่
bulletยาคุมกำเนิด
dot
คุณแม่นักปั๊ม
dot
bulletการปั๊มนมโดยใช้เครื่องปั๊มนม
bulletปั๊มนมอย่างไรให้พอ หากลูกไม่ดูดจากเต้า
bulletข้อคิดก่อนซื้อ ที่ปั๊มนม
bulletเพิ่มน้ำนมภายใน 14 วันแรก
bulletเครื่องปั๊มนมยี่ห้อไหนดี
bulletซื้อเครื่องปั๊มที่ไหนดี
bulletปั๊มไฟฟ้า รุ่นไหนดี
bulletเรื่องของคุณแม่นักปั๊ม
bulletถุงเก็บน้ำนมแม่
dot
กลเม็ดเคล็ดลับ
dot
bulletวิธีบีบน้ำนมด้วยมือ (new)
bulletบีบด้วยมือ vs ปั๊มด้วยเครื่อง
bullet10 เคล็ดลับเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ให้ครบปี
bulletนอนให้นม...สบายมากๆ เลย
bulletอุปกรณ์เสริม ช่วยแม่ให้นมลูก
bulletมุมให้นมแม่
bulletวิธีพาสเจอร์ไรซ์นมแม่
dot
ปัญหาที่พบไม่บ่อย
dot
bulletลิ้นติด (Tongue Tie)
bulletเลี้ยงลูกแฝดด้วยนมแม่
bulletต้องการถามปัญหาอื่นๆ
bulletทำไมทารกร้องไห้โยเย
dot
หนังสือแนะนำ
dot
bulletขอรับหนังสือนมแม่ฟรี
bulletการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่
bulletสร้างชีวิตมหัศจรรย์ด้วยน้ำนมแม่
bulletนมแม่ ทุนสมองของลูกรัก
bullet เคล็ดลับ...แม่มือใหม่ "นมแม่"
bulletเลี้ยงลูกด้วยนมแม่
bulletพัฒนาสมองด้วยนมแม่...
bulletGuide to Breastfeeding
dot
แหล่งข้อมูลความรู้เรื่องนมแม่
dot
bulletคลินิกนมแม่ทั่วประเทศ
bulletนมแม่ แน่ที่สุด
bulletศูนย์นมแม่แห่งประเทศไทย
bulletคลีนิครัก
bulletศริริราชออนไลน์
bulletสถาบันสุขภาพเด็กแห่งชาติ
bulletwww.breastfeeding.com
bulletPromom
bulletรักลูก
bulletLa Leche League
bullet4woman
bulletMother & Child Health
bulletWABA
bulletBreastfeedingonline
bulletDr. Sears
bulletbreastfeedingbasics
bulletwebboard
bulletkellymom
bulletDr. Jack Newman
bulletInfact
bulletgotbreastpump
bulletNew Beginnings
bulletโครงการสายใยรัก
bulletศูนย์ข้อมูล สสส
bulletUNICEF
bulletbreastfeedingmadesimple
bullethm4hb
bulletLactation Narration
bulletNormalFed
dot
Brainfeeding
dot
bulletเก็บมาฝาก
bulletIf we don't care, who will?
bullet๖๐ เรื่องน่ารู้ ในหลวงของเรา
bulletสัมภาษณ์ ดร. อาจอง ชุมสาย ฯ
bulletคนดีของพ่อ
bulletเรื่องที่ไม่มีใครอยากให้รู้
bulletคุยกับประภาส
dot
Sponsor Link
dot
bulletbfdcenter
bulletร้านนมแม่
bulletศูนย์รวมฟิล์มทุกชนิด
bulletV-Kool
bulletSuvarnabhumi Airport Hostel
bulletBussaba Bangkok Boutique Hotel Suvarnabhumi Airport
bulletbeing-mom
bulletมีลูกยาก
bulletSite Map
ปั๊มไฟฟ้า รุ่นไหนดี whisper
unimom allegro
ardo calypso
Ardo Carum
bulletนมแม่


ร้านนมแม่-เครื่องปั๊มนม


เข้าวัด article
คอลัมน์ คุยกับประภาส

โดย ประภาส ชลศรานนท์  มติชนวันอาทิตย์ 19 ก.พ. 49

คำนับยังพี่ประภาส

ท่านพ่อตาได้ "บอกบุญ" ชวนไปทำบุญ (แกมบังคับ) กับวัดที่ท่านไปทำบุญเป็นประจำ และบังคับด้วยว่าเราต้องใส่ชุดขาวไปด้วย ชุดขาวเราไม่มีก็บอกท่านไป ชุดอื่นได้ไหม ชุดปกติไม่ได้หรือ ท่านก็ยืนกราน แถมว่ากลับมาอีก "จะไปทำบุญ แค่ชุดขาวสักชุดนี่ลงทุนซื้อไม่ได้เลยหรือ จะแต่งชุดอื่น ไปแล้วไปเอ๋อก็ตามใจ บอกบุญมาแล้ว" เราจะไม่ไปท่านก็มองว่าเราเป็นคนไม่ดีอีก บอกบุญมาแล้วไม่ยอมรับ นี่ยังไม่ได้ไปทำบุญเลย จิตใจคิดต่อต้านกลายเป็นบาปไปแล้ว ไม่เข้าใจเลย สมัยนี้มันเปลี่ยนไปแล้วหรือ จะไปทำบุญต้องแต่งเครื่องแบบ ต้องเป็นชุดขาว ชุดสุภาพธรรมดาไม่ได้หรือ หรือว่าวัตถุนิยมมันทำให้คนเราเปลี่ยนมุมมองไปหมด หรือว่าผมจะเป็นคนขวางโลกเกินไป มุมมองพี่ประภาสเป็นอย่างไรเล่าให้ฟังหน่อย

บุญน้อย

คุณประภาส

ประโยคที่ว่า "คนสมัยนี้ห่างเหินธรรมะ เพราะไม่ค่อยเข้าวัดเข้าวากัน" คุณประภาสว่าจริงมั้ย แล้วไอเดียเอาวัดเข้าไปไว้ในห้างเพื่อให้คนใกล้ธรรมะนั้นคุณประภาสฟังแล้วรู้สึกอย่างไร

จำปาจำปี



วันนี้คุยกันเรื่องการเข้าวัดของคนไทยกันนะครับ

อันที่จริงแล้ว ผมคิดว่าคุณบุญน้อยน่าจะยินดี ที่ครอบครัวคุณบุญน้อยมีวัดประจำไว้เพื่อไปทำบุญฟังเทศน์ฟังธรรม

ทำไมผมจึงว่าน่ายินดีรู้ไหมครับ

ผมไม่รู้ว่าคุณบุญน้อยเป็นคนกรุงเทพฯหรือเปล่า แต่ผมคิดว่าคนกรุงเทพฯเกือบทุกคนน่าจะรู้สึกอย่างผม นั่นคือเมื่อเราต้องการความสงบ ความร่มรื่นในชีวิต ส่วนใหญ่แล้วเราไม่เคยคิดจะไปวัดเลย

ปีสองปีมานี้ผมต้องไปร่วมพิธีศพของบิดามารดาของเพื่อนๆ ร่วมรุ่นอยู่เนืองๆ และสิ่งหนึ่งที่ผมรู้สึกทุกครั้งระหว่างเดินหาศาลาก็คือ เนื้อที่ส่วนใหญ่ในวัดได้ถูกจัดให้เป็นเรื่องของธุรกิจงานศพไปเกือบหมด บางวัดนี่มีศาลาเลยครึ่งร้อย ถึงตอนสวดพระอภิธรรมที ต้องไปขอตัวหลวงพี่จากวัดอื่นๆ มาช่วยกันเพราะพระในวัดคิวแน่นทุกรูป ใครที่เคยไปวัดพระศรีฯ บางเขน ก็คงเคยได้ยินเสียงพระสวดสวนกันไปมาระหว่างศาลา

นึกแบบสถาปนิกที่คิดว่าสถาปัตยกรรมสามารถกำหนดพฤติกรรมมนุษย์ได้ ก็เคยนึกว่าหากวัดทุกวัดเต็มไปด้วยศาลาอย่างนี้ แล้วความสงบในวัดมันจะมีหรือ

ดังนั้นในจดหมายฉบับที่สอง โจทย์ที่คุณจำปาจำปีตั้งมานั้นดูเหมือนจะตั้งผิดเสียแล้วที่ว่า "คนสมัยนี้ห่างเหินธรรมะ เพราะไม่ค่อยเข้าวัดเข้าวากัน"

ผมลองยกตัวอย่างจากตัวผมเองก็ได้ เวลาที่ผมอยากเรียนรู้ธรรม ผมจะทำอย่างไร อย่างแรกที่ผมเลือกทำก็คืออ่านหนังสือ บ้านเรามีหนังสือดีๆ เกี่ยวกับพุทธศาสนาเยอะมาก อย่างที่สองถ้ามีโอกาสตั้งปุจฉา ผมก็มักจะไปตั้งเอากับพระสงฆ์ตามสำนักสงฆ์หรือวัดป่า

แล้ววัดแถวๆ บ้านหรือวัดตามถนนหนทางของเมืองไทยที่ได้ชื่อว่ามีวัดอยู่มากมายเล่า? เป็นที่ที่จะเรียนรู้ธรรมได้ไหม

ตอบได้เลยว่า ยาก หรือถึงได้แต่ต้องใช้ความพยายามอย่างมาก

"ต้องใช้ความพยายามอย่างมาก" ผมใช้คำไม่ผิดหรอกครับ ครั้งหนึ่งผมเคยลองเข้าไปที่วัดแห่งหนึ่งแถวที่ทำงาน กว่าจะเดินฝ่าศาลาที่ตั้งศพเพื่อจะไปที่โบสถ์ได้ ต้องฝ่าด่านสายตาทั้งเด็กวัดและผู้ใหญ่วัดไม่รู้กี่คู่ นี่ถ้าผมเป็นผู้หญิงผมก็คงเดินกลับออกมาทันทีที่เจอแล้ว ใจนั้นคิดว่าอยากขึ้นโบสถ์จะไปกราบพระ แล้วจะนั่งสมาธิสงบสติอารมณ์เสียหน่อย ก็ดันเจอแม่ค้ามาชวนปล่อยนกอยู่แถวระเบียงคต แล้วคุณป้าแกก็ตื๊อชนิดบอกว่าไม่ก็จะเดินตามท่าเดียว รอดจากแม่ค้านกก็ไปก็ต้องมาเจอคนขายลอตเตอรี่อีก พี่แกเล่นนั่งอยู่หน้าโบสถ์ดักคนเลยครับ บรรยากาศของความสงบไม่มีเอาเสียจริงๆ ครั้นพอเดินเลี่ยงไปแถวกุฏิก็มีพระหนุ่มรูปหนึ่งมาถามว่าจะมาถวายสังฆทานหรือเปล่า

หรือว่าวัดส่วนใหญ่ในทุกวันนี้ไม่ใช่ที่อยู่ของธรรมะของคนทั่วไปเสียแล้ว

คำถามนี้ไม่ได้เหมารวมไปหมดเสียทุกวัดนะครับ วัดอย่างวัดสวนแก้ว วัดชลประทานฯ วัดสวนโมกข์ ก็ยังเป็นวัดที่เปิดประตูต้อนรับอุบาสกอุบาสิกาที่อยากมาศึกษาธรรมอยู่

เปิดประตูต้อนรับนี่ ไม่ใช่หมายถึงเปิดประตูวัดนะครับ ผมหมายถึงการเชื้อเชิญให้ไป ได้ไปแล้วอยากไปอีก วัดเซนที่ญี่ปุ่นหลายวัดก็เป็นอย่างนี้ เงียบ ร่มรื่นไปด้วยต้นไม้ บางทีแค่เดินจงกรมรอบวัดสักสองสามรอบก็อาจจะได้สติกลับไปเยอะเลย

พระท่านก็ยังว่าการทำชั่วนั้นเหมือนของหวาน การทำดีนั้นเหมือนของขม คือไม่ค่อยมีใครอยากกินของขม ธรรมะก็เหมือนกันคือเป็นของขม ผู้คนย่อมจะหลีกเลี่ยงกัน ผมจึงว่าของที่คนเขาเลี่ยงอยู่แล้วเรายิ่งไม่เปิดประตูเชื้อเชิญ คนก็จะยิ่งห่างออกไปเรื่อยๆ นะครับ

หรืออาจเป็นเหตุผลนี้ ทำให้มีคนเสนอความคิดเรื่องเอาวัดเข้าไปไว้ในห้าง

ไม่รู้สิครับถ้ามีใครสามารถทำให้วัดที่เข้าไปอยู่ในห้างสงบร่มรื่น เหมาะแก่การเจริญสติได้ ผมว่าผมก็เชียร์นะ แต่ผมเกรงว่าห้างเขาจะให้พื้นที่แค่บู๊ธเล็กๆ มีโต๊ะหมู่บูชาสักชุด แล้วก็มีคนยืนแจกใบปลิวเหมือนบู๊ธของพวกหมู่บ้านจัดสรรเสียมากกว่า

ผมจึงว่าเป็นเรื่องน่ายินดีจริงๆ ที่ครอบครัวคุณบุญน้อยมีวัดที่ไปทำบุญเป็นประจำ

วัดในสังคมคนไทยสมัยโบราณก็เป็นอย่างนี้ เรามีวัดประจำหมู่บ้าน เรารู้จักหลวงพ่อ หลวงพ่อก็รู้จักเรา ความทุกข์อันใดที่เราไขไม่ออกเราก็ไปปรึกษาท่าน การได้สนทนากับพระสงฆ์หรือแม้แค่การได้เห็นกิจวัตรของพระสงฆ์อยู่เนืองๆ ก็คือการเรียนธรรมอย่างหนึ่ง สมัยผมยังเด็กๆ อยู่บ้านนอกนี่ ผมก็ยังได้ทันเห็นความเป็นศูนย์กลางชุมชมของวัดอยู่เลย

โรงเรียนของทุกคนอยู่ที่นั่น มโหรสพก็อยู่แถวๆ นั้น วาเลนไทน์ปีใหม่เคานต์ดาวน์ฮาโลวีนไม่เคยมีหรอกครับ ผู้คนจะมารวมตัวกันก็ตอนออกพรรษาตักบาตรเทโวเวียนเทียนวิสาขะ หนุ่มสาวมาเจอกันก็ตอนก่อกองทราย ไหนจะงานบวชไหนจะงานศพอีกล่ะ ทุกอย่างมาที่วัดหมด

แล้วทุกคนรู้จักกันหมด หลวงพ่อเองก็รู้จักหมดว่าลูกใครหลานใคร ธรรมะอย่างง่ายๆ ก็แทรกซึมเข้าจิตใจโดยไม่รู้ตัว ประโยคง่ายๆ อย่าง "อย่าไปทำเลยมันบาป" ก็ทำให้สังคมสงบสุขได้

สังคมคนกรุงเทพฯ ไม่ได้แบ่งชุมชนเป็นหมู่บ้านที่พักอาศัย นึกออกไหมครับ ต่อให้อยู่หมู่บ้านเดียวกันก็ไม่ใช่คนสังคมเดียวกัน บางทีก็ไม่เคยคุยกันด้วยซ้ำ สังคมของคนกรุงเทพฯมันไปอยู่ที่ทำงานหมด บ้างก็อยู่ที่คลับเฮาส์ หรือไม่ก็ไปอยู่ในเว็บไซต์นู่น ทีนี้วัดใกล้ๆ หมู่บ้านจึงไม่เหมือนวัดประจำสังคมของเรา คนกรุงมากกว่าเก้าสิบเก้าจุดเก้าเก้าเปอร์เซ็นต์ไปวัดเพื่อทำบุญบริจาค ถวายสังฆทาน และร่วมพิธีศพเท่านั้น

ถ้าสิ่งที่ผมพูดเป็นจริง แล้วปัญหาคืออะไร

วัดขาดการบริหารที่ดีครับ ถามต่อแล้วทำไมต้องบริหาร ตอบง่ายๆ ที่ใดก็ตามเมื่อมีผู้คนมากขึ้น ย่อมต้องการการบริหาร

ถามต่ออีก แล้ววัดป่าวัดบ้านนอกเขาบริหารดีไหม

วัดบ้านนอกที่ขนาดเล็กๆ ชาวบ้านจำนวนน้อยๆ อย่างนี้คงบริหารไม่ยาก แต่วัดป่าบางวัดที่มีลูกศิษย์ลูกหาทั้งประเทศนี่ คนบริหารวัดบางคนจบปริญญาโทนะครับ

คิดมาถึงตรงนี้แล้ว ผมก็เลยคิดต่อว่า ไหนๆ มหาวิทยาลัยบ้านเราก็มีภาควิชาบริหารอะไรต่อมิอะไรเยอะแยะไปหมด ถ้าเราจะมีภาควิชาบริหารวัดอีกสักภาควิชาก็น่าจะเป็นเรื่องดี (บริหารวัดนะครับ ไม่ใช่บริหารพระธรรม)

ฟังดูเหมือนเรื่องตลกนะครับ แต่ผมคิดอย่างนั้นจริงๆ เมืองไทยเรามีวัดไม่รู้กี่พันกี่หมื่นวัด ศาสนาพุทธของเราทุกวันนี้ก็โดนปลวกโดนมอดมาอาศัยกัดกินอยู่ไม่น้อย ข่าวหนังสือพิมพ์ก็ลงบ่อยๆ เกี่ยวกับเรื่องคนเอาวัดไปหาประโยชน์ส่วนตัว อีกทั้งเรื่องเจ้าอาวาสที่เป็นผู้บริหารวัดต้องมาจับเงินจับทองก็เสียผู้เสียพระมาหลายรูปแล้ว จริงอยู่เรามีมัคทายกช่วยดูแลวัดก็จริง แต่นี่ผมเสนอแบบให้มีการเรียนการสอนอย่างจริงจัง เพื่อเราจะได้มีมืออาชีพที่จะพัฒนาวัดให้เป็นวัดอย่างที่ควรเป็น นั่นคือเป็นที่พึ่งทางใจได้

ทีนี้วัดก็จะไม่ใช่เรื่องของคนแก่อย่างเดียวแล้ว

กลับมาที่จดหมายของคุณบุญน้อยที่ถามความเห็นผมเรื่องแต่งชุดขาวไปวัดกับพ่อตาเสียหน่อย

ลองถามตัวเองกลับดูทีว่าไปทำเรื่องง่ายให้เป็นเรื่องยากหรือเปล่านี่ ลองหาชุดขาวสักชุดแล้วใส่ไปทำบุญฟังธรรมดู ผมว่านะ ต่อให้ได้ข้อธรรมแค่ข้อเดียวมาสะกิดใจ ผมก็ว่าคุ้มไม่รู้จะคุ้มอย่างไรแล้วกับชุดขาวชุดเดียว

ลองคิดเล่นๆ สิครับว่า ถ้าทั้งสังคมตั้งคำถามทำนองเดียวกับคุณบุญน้อย จะเกิดอะไรขึ้นในสังคม

ทำไมต้องกราบพระ เราไหว้พระด้วยใจไม่ได้หรือ ทำไมพระต้องห่มเหลือง ถ้าหาเหลืองผ้ายากนักผ้าสีอะไรก็ห่มได้มั้ง ธรรมะอยู่ที่ใจนี่นา อย่าไปยึดวัตถุให้มากนักเลย รับพระราชปริญญาทำไมต้องใส่ครุย ต้องเสียค่าเช่าอีก ชุดนิสิตสุภาพๆ ก็พอมั้ง

ผมว่านะ ถ้าคุณบุญน้อยอยากไปทำบุญจริงๆ แล้วเกิดหาชุดขาวไม่ได้เลย แล้วก็พยายามใส่เสื้อผ้าสีอ่อนๆไป ก็คงไม่มีใครตำหนิดอก อย่าไปพูดเรื่องวัตถุนิยมให้มากความเลยครับ พูดไปเดี๋ยวมันจะย้อนเข้าตัวได้ ไม่เชื่อคุณบุญน้อยลองกลับไปอ่านจดหมายของตัวเองอีกทีสิครับ บางทีคุณบุญน้อยอาจจะพบว่าตัวเองก็เป็นพวกวัตถุนิยมคนหนึ่ง

เมื่อมีใครออกแรงมาแล้วเราต้านไว้ นั่นคือเราก็ออกแรงเท่ากับเขา และเช่นเดียวกันเมื่อเราต่อต้านวัตถุนิยมเราก็ย่อมเป็นพวกวัตถุนิยมอย่างหนึ่ง

หรือจริงๆ แล้วคุณบุญน้อยอาจจะไม่ได้คิดต่อต้านอะไรมากเลย สิ่งที่เกิดขึ้นก็เพียงแต่พ่อตาคุณบุญน้อยใช้คำพูดแรงไปหน่อย บางทีก็มันแค่นั้นจริงๆ

เอ..แล้ววันนี้ผมพูดแรงไปหน่อยหรือเปล่านี่





มวลวิกฤต article
ตัวต้านทาน article
เรื่อยๆมาเรียงๆ article
ควินซี่ โจนส์ article
อ่านจดหมายตัวเอง article
ชอล์กแท่งเดียว article
ถุงรับขวัญ article
ชาวนากับโอ่งวิเศษ article
ของขวัญจากหลวงปู่ article
ดูฟ้าได้ฝน ดูหนได้แห่ง article
จริงหรือที่ว่า เด็กที่กิน นมแม่ จะมีพัฒนาการ และเชาวน์ปัญญาดีกว่า article