ในฐานะแม่มือใหม่ เรามักคาดหวังว่าจะเลี้ยงลูกตามวิธีที่เราเรียนรู้กันมา ซึ่งก็มีอยู่หลากหลายรูปแบบ แต่ “ความคาดหวัง” ของทารกไม่ใช่อะไรที่ได้มาจากการเรียนรู้ มันเกิดขึ้นจากสัญชาตญาณที่ยังคงเหมือนเดิมไม่แตกต่างอะไรไปจากเมื่อพัน ๆ ปีที่แล้ว ทารกไม่ได้ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้อย่างที่เราเข้าใจ ทารกมีทักษะชั้นสูงติดตัวมาเพียงพอสำหรับโลกที่เขา “คาดว่า” จะเจอเมื่อถือกำเนิดขึ้นมา เพราะฉะนั้นเมื่อเราไปเปลี่ยนแปลงอะไรในโลกใบนั้น ก็คือการที่เราไปทำให้ชีวิตของทารกยากลำบากมากขึ้นนั่นเอง นี่ไม่ได้หมายความว่าคุณกับลูกจะต้องกลับไปใช้ชีวิตในถ้ำอะไรแบบนั้น เพียงแต่ถ้าคุณรู้ว่าลูกของคุณ “คาดหวัง” อะไรในช่วงเริ่มต้นชีวิตใหม่แล้วล่ะก็ มันก็จะช่วยอะไร ๆ ได้เยอะทีเดียว

ช่วงคลอด ลูกคาดหวังว่าร่างกายของเขาจะไม่ต้องประสบปัญหาจากยาอะไรก็แล้วแต่ที่ได้รับเข้าไป ยาที่ออกฤทธิ์กับคุณแค่สองสามชั่วโมงอาจจะสร้างปัญหาให้ลูกได้เป็นวัน ๆ ทำให้เขาไม่สามารถดูดนมได้ดีหรือบ่อยเท่าที่ควร ถ้าคุณต้องตัดสินใจในเรื่องการใช้ยาระหว่างคลอด ระลึกไว้เสมอว่าการตัดสินใจของคุณอาจส่งผลกระทบตรงนี้ด้วย

ทันทีหลังคลอด ลูกคาดหวังว่าจะได้อยู่กับคุณ หลังจากเขาใช้เวลาซักพักข้าง ๆ คุณเพื่อให้ชินกับการหายใจ การมองเห็น และการได้ยินซึ่งเป็นเรื่องใหม่สำหรับเขาแล้ว อันดับถัดไปลูกจะเริ่มนึกถึงอาหารมื้อแรก และจะสามารถคลานในท่าเดียวกับทหารเวลาฝึกภาคสนามขึ้นไปถึงอกคุณ ไซร้หาหัวนม และเริ่มดูดนมนาน ๆ ได้เองโดยไม่ต้องให้ใครช่วย แต่ถ้ามีใครมาแยกลูกไปจากคุณเพื่อทำความสะอาดหรือชั่งน้ำหนักก่อนที่จะมีโอกาสได้ดูดนมแม่ หรือลูกยังได้รับผลกระทบจากยาที่แม่ได้รับระหว่างการคลอด เขาก็อาจจะไม่มีโอกาสได้ทำอะไรแบบนี้ และปฏิกริยาตอบสนองของคุณต่อลูกก็จะแตกต่างออกไป โดยมากแล้วการให้นมแม่มักไม่มีปัญหา ไม่ว่ารูปแบบการคลอดจะเป็นอย่างไรก็ตาม แต่จะง่ายและดีที่สุดถ้าแม่และลูกได้อยู่ด้วยกันตลอดจนกว่าลูกจะได้ดูดนมครั้งแรก

หลังดูดนมแม่ครั้งแรก ลูกคาดว่าเขาจะได้นอนนาน ๆ ข้าง ๆ คุณหรือไม่ก็ในอ้อมแขนของคุณ เพราะเขาคุ้นเคยกับเสียงหัวใจและเสียงลมหายใจของแม่ และได้รับไออุ่นจากร่างกายของแม่มาตลอดชั่วชีวิตที่ผ่านมา การให้ลูกได้อยู่กับแม่จึงช่วยให้ทารกมีอัตราการเต้นของหัวใจและการหายใจที่สม่ำเสมอขึ้นได้ ลูกอาจจะอยากนอนนานกว่าที่เจ้าหน้าที่ในโรงพยาบาลจะอยากให้นอน เพราะเจ้าหน้าที่ทุกคนต้องการให้แน่ใจว่าทุกอย่างเป็นไปด้วยดีไม่มีอะไรผิดพลาดก่อนที่คุณจะกลับบ้าน คุณอาจจะต้องฝืนธรรมชาติซักนิดเพื่อกระตุ้นให้ลูกดูดนมแม่บ่อยๆ ในช่วงแรก แต่ไม่นานนักลูกก็จะสามารถตื่น ดูดนม และเลิกดูดเมื่อพอใจแล้วได้เอง เหมือน ๆ กับลูกของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมชนิดอื่น ๆ

ที่บ้าน ลูกคาดหวังว่าจะได้อยู่ใกล้ชิดกับคุณ ลูกอ่อนของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมทุกชนิดมีวิธีปกป้องตัวเองจากภัยอันตราย ไม่ว่าจะเป็นความสามารถในการเคลื่อนที่อย่างรวดเร็ว การพรางตัว หรือการอยู่รวมกันเป็นฝูงจำนวนมาก ๆ ลูกมนุษย์ใช้วิธีการอยู่ใกล้ชิดกับแม่ ทารกจะรู้สึกปลอดภัยและสงบมากที่สุดเมื่อได้อยู่ข้าง ๆ แม่ ซึ่งเป็นที่ที่สัตว์ร้ายจะทำอันตรายเขาก็ไม่ได้ มดจะไต่ขึ้นมาบนตัวของเขาก็ไม่ได้ ลูกคาดหวังว่าเขาจะเป็นผู้กำหนดจังหวะการดูดนมของเขาเอง ลูกอาจจะดูดนมบ่อยเกินกว่าที่คุณคาดไว้ ดูดนมข้างหนึ่งจนเสร็จแล้วค่อยเริ่มดูดอีกข้าง หรือบางทีอาจจะไม่ต้องการดูดนมทั้งสองข้างในแต่ละมื้อ ลูกคาดหวังว่าคุณจะตอบสนองต่อเสียงของเขาอย่างรวดเร็ว และคาดหวังว่าจะไม่จำเป็นต้องร้องไห้เพื่อให้ได้มาซึ่งสิ่งที่เขาต้องการ ลูกคาดหวังว่าจะได้อยู่ใกล้ ๆ คุณทั้งกลางวันและกลางคืน และอาจจะนอนหลับได้ดีกว่าถ้าคุณนอนอยู่ข้าง ๆ ลูกของคุณคาดหวังว่าจะได้อยู่ในอ้อมแขนของคุณ และคุณจะรับฟังสิ่งที่เขาสื่อสาร ไม่ใช่เชื่อตามนาฬิกาหรือหนังสือคู่มือการเลี้ยงลูก ถ้าคุณตอบสนองความต้องการของเขาได้ สิ่งที่คุณจะได้รับก็คือเด็กทารกอารมณ์ดีคนหนึ่ง และนั่นก็หมายถึงความสุขของทั้งแม่และลูกนั่นเอง

แปลจาก WHAT YOUR BABY EXPECTS IN LIFE by Diane Wiessinger, MS, IBCLC   โดย แม่ต่าย