การเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ต้องมีความอดทนสูงค่ะ...ก็พอจะเข้าใจคนที่ไม่ยอมเลี้ยงลูกด้วยนมแม่บางคนนะคะเพราะมีเหตุผลจูงใจหลายอย่างเริ่มตั้งแต่ตั้งครรภ์เลยค่ะ...ดิฉันอยู่ในโรงพยาบาล..พอเซลส์บริษัทนมผงทราบว่ามีคนตั้งครรภ์ก็รีบมาเลยค่ะ  แรงจูงใจในการใช้นมผงมีมากมาย..ไม่ว่าจะเป็นการอวดอ้างสรรพคุณ ที่เสริมพัฒนาการด้านต่างๆของลูก ของแถมสุดน่ารัก ราคาแพง  โปรโมชั่นต่างๆ..ทำให้คนเป็นแม่อย่างดิฉันอดที่จะโอนเอียงคล้อยตามไม่ได้ เริ่มมีตัวเลือกเข้ามาในใจ....แถมวันคลอดก็ไม่ได้รับการสนับสนุนให้ใช้นมแม่ด้วยค่ะ (เชื่อว่าโรงพยาบาลเอกชนส่วนใหญ่ก็เป็นแบบนี้)

ขอเล่านิดนึงนะคะ ดิฉันคลอดเวลา 18.35น. คลอดธรรมชาติค่ะ หลังคลอดเสร็จตามตำราต้องให้ลูกได้ใกล้ชิดแม่ ได้สัมผัส ได้ดูดกระตุ้นให้เร็วที่สุด  ..Golden time 45นาทีแรกค่ะ (มีวิจัยรับรองนะคะถ้าให้ลูกดูดนมแม่ภายใน 45 นาทีแรก มักจะประสบความสำเร็จในการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ ตามสูตร ดูดเร็ว ดูดบ่อย ดูดถูกวิธี) แต่ดิฉันได้เห็นหน้าลูกแค่เสี้ยววินาทีค่ะ เพราะต้องรีบเอาไปเช็ดตัว แล้วดิฉันก็ต้องพักฟื้น 2 ชั่วโมงหลังคลอด ตั้งใจว่าพอ 2ทุ่มครึ่งขึ้นห้องพัก จะต้อง ให้ลูกกินนมให้ได้  แต่พอถึงห้องพยาบาลบอกว่าตามหลักของโรงพยาบาลแล้วเด็กต้องอยู่ในตู้อบเพื่อปรับอุณหภูมิ 2 ชั่วโมง แล้วก็ต้องอาบน้ำอีก กว่าจะเสร็จก็ 5 ทุ่ม ให้แม่พักผ่อนไปได้เลย คืนนั้นนอนไม่หลับตลอดคืน อยากเห็นลูก อยากให้ลูกกินนม

พอตื่นนอน 6 โมงเช้ารีบให้สามีไปรับลูก แต่พยาบาลก็บอกว่าต้องรอให้หมอตรวจน้องก่อนประมาณ 10 โมงเช้า สรุปเกือบ 16 ชั่วโมงกว่าจะได้เจอลูก....วันแรกที่ได้อยู่ด้วยกัน ดิฉันให้ลูกกินนมสลับกัน 2 ข้าง ข้างละเกือบ 1 ชั่วโมง ทุก 3 ชั่วโมง ตรงเวลาตลอด เหนื่อยมาก แผลก็เจ็บ นั่งให้นมตลอด กลัวว่านอนแล้วเผลอหลับทับลูก....วันแรกน้ำนมยังไม่ไหลค่ะ..พยายามต่อ พอวันที่ 2 รู้สึกปวดเต้านมมากแข็งเป็นไต ถูกไม่ได้เลยเจ็บมาก  แต่ก็กัดฟันอดทนให้ลูกดูด จำได้ดีลูกอ้าปากงับนมครั้งใด เจ็บเหมือนใจจะขาด สามีสงสาร แต่ก็กอดเอาไว้ และบอกว่า เราอดทนรอ ดูแลประคบประหงมเขามาตั้ง 9 เดือนแล้ว ถ้าผ่านตรงนี้ไปได้ เราก็เลี้ยงลูกด้วยนมแม่ได้สำเร็จ ชีวิตเราเกิดมาเพื่อเขาแล้ว เราก็ต้องทำเพื่อเขาได้สิ...นี่คือกำลังใจจากคนรอบข้างค่ะ..สำคัญนะคะ   

คุณหมอที่ประสบความสำเร็จจากการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ให้กำลังใจว่า จะมีอยู่วันนึงที่แม่เจ็บปวดเต้านมที่สุดในชีวิต แต่หลังจากนั้น น้ำนมก็จะไหลดีแน่นอนค่ะ  ...(ตอนนั้นนึกว่า เมื่อวานตอนคลอดก็เจ็บปวดที่สุดในชีวิตแล้ว วันนี้ยังเจ็บปวดที่สุดอีกเหรอเนี่ย..แต่พอมองหน้าลูกก็..สู้ สู้) พอวันที่ 3 น้ำนมมาแล้วค่ะ ให้ลูกดูดข้างนึงอีกข้างหนึ่งก็หยดค่ะ  ดีใจมากที่สุด แต่พอตอนสายๆ พยาบาลก็มาบอกว่า ลูกตัวเหลืองนะ แต่ไม่มาก แสดงว่าได้นมไม่พอ ต้องให้นมผสมเพิ่ม (ชงนมผสมมาให้อีก 5 ออนซ์) น่าโกรธไหมคะ พยายามตั้งนาน แลกกับความเจ็บปวดที่สุดในชีวิตในการให้นม  แต่ต้องมาตกม้าตายเพราะเรื่องแบบนี้

ดิฉันก็พอทราบค่ะว่า หลังคลอดต้องมีตัวเหลืองได้บ้าง ดิฉันแอบเทนมขวดนั้นทิ้งค่ะ แล้วให้ลูกดูดบ่อยขึ้นกว่าเดิม ทุก 2 ชั่วโมงค่ะ แม้ส่วนใหญ่ลูกจะหลับแต่ดิฉันก็ปลุกค่ะเมื่อถึงเวลา ในใจคิดว่า ถ้าเหลืองมากจริงก็ส่องไฟเลย ดีกว่าหัดให้ดูดนมผสมค่ะ .....แล้วก็สำเร็จ...ลูกตัวไม่เหลืองมาก กลับบ้านได้ด้วยความปลอดภัยจากนมผสมค่ะ.....ตอนนี้ลูกได้ 3 เดอนครึ่งแล้ว ยังไม่เคยกินอะไรเลยนอกจากนมแม่ค่ะ แข็งแรงดีมาก                                                                                                                

แม่น้องณัจ

ต้องการพูดคุย ปรึกษา กับแม่น้องณัจ กรุณากรอกแบบฟอร์มแรก หรือต้องการแสดงความคิดเห็นเพิ่มเติมเกี่ยวกับบทความนี้ กรอกแบบฟอร์มล่างสุดค่ะ