บทความโดย พญ.สุธีรา เอื้อไพโรจน์กิจ https://www.doctorbreastfeeding.com/
ถ้าเด็กมีความสุข และ ไม่เครียด จะทำให้เขาอยากกินอาหารได้เอง การสร้างบรรยากาศที่ดี คือ ไม่ต้องพูดถึงเรื่องกินของเขา ไม่มีการขู่บังคับหรืออ้อนวอน อย่าเยินยอเมื่อเด็กกินได้มาก หรือผิดหวังเมื่อเขากินได้น้อย
ถ้าวันไหนแม่ลืมเครียดเรื่องการกินของลูกเมื่อไร การฝึกครั้งนี้ถือว่าได้ผล หลังจากนั้นเมื่อเด็กไม่รู้สึกถูกกดดัน ความอยากอาหารจะตามมา
ผู้ใหญ่บางคนอาจเคยได้ยินคำแนะนำง่ายๆนี้มาแล้วว่า “วางอาหารให้เขา ไม่ต้องพูดอะไร เมื่อครบ 30 นาที ให้เก็บได้เลย ไม่ว่าเขาจะกินมากหรือน้อย และไม่ต้องให้อะไรเพิ่มเติม จนกว่าจะถึงเวลาอาหารมื้อต่อไป” ดังนั้นเมื่อเด็กรู้สึกหิว เด็กก็ต้องกิน
แต่การใช้วิธีนี้ ต้องไม่ทำด้วยความโกรธ หรือทำเหมือนเป็นการลงโทษ และไม่ต้องแสดงความวิตกกังวลเกี่ยวกับปริมาณอาหารที่เขากินแต่อย่างใด
หากแม่ทำด้วยความโกรธและขู่ว่าหากไม่กินให้เสร็จใน 30 นาที จะไม่ได้กินอะไรอีกเลยจนถึงมื้อต่อไป การขู่เช่นนี้ยิ่งทำให้ความอยากอาหารของเด็กหดหายไปจนหมด และอาจไม่รู้สึกหิวได้นานกว่าที่ผู้ใหญ่คิด
ซึ่งในใจของแม่คงไม่อยากให้เด็กกินเพราะความกลัว แต่ต้องการเห็นเขากินเพราะเด็กอยากกินเองมากกว่า ลองเริ่มจากอาหารที่เด็กชอบมากที่สุด แต่ต้องมีประโยชน์ทางโภชนาการครบถ้วน หลีกเลี่ยงอาหารที่เด็กไม่ชอบ ควรรอจนกระทั่งลูกยอมรับอาหารได้มากขึ้น และลดความตึงเครียดขณะกินได้แล้ว
