บทความโดย พญ.สุธีรา เอื้อไพโรจน์กิจ https://www.doctorbreastfeeding.com/
วันที่แม่แก่แล้ว แม่หวังว่าลูกจะเข้าใจและมีความอดทนต่อแม่ เวลาที่แม่ทำจานแตก หรือ น้ำซุปหกบนโต๊ะ เนื่องจากสายตาแม่ฝ้าฟาง แม่หวังว่าลูกจะไม่ตะคอกใส่แม่คนแก่มักมีอารมณ์อ่อนไหว และรู้สึกน้อยใจ หากโดนลูกดุหรือตะคอก ถ้าแม่เริ่มหูตึง แม่จะไม่ได้ยินเสียงพูดของลูก แม่หวังว่า ลูกจะไม่หงุดหงิดเวลาที่แม่ขอให้ลูกพูดให้แม่ฟังอีกครั้ง วันที่แม่ขาไม่แข็งแรงแล้ว แม่หวังว่าลูกจะอดทนคอยช่วยเหลือแม่ให้เคลื่อนไหว เหมือนกับตอนที่แม่ช่วยลูกให้หัดเดิน
เมื่อลูกยังเล็กอยู่ ขอให้ลูกอดทนฟังแม่พูด เวลาที่แม่พูดจาซ้ำๆซากๆ อย่าหัวเราะเยาะแม่ หรือ แสดงความเบื่อหน่ายเวลาที่แม่พูด ลูกจำได้ไหม ตอนที่ลูกเป็นเด็กแล้วลูกอยากได้ลูกโป่ง ลูกพูดซ้ำๆจนได้ลูกโป่งมาครอบครอง
แม่หวังว่าลูกจะอดทนเวลาที่แม่มีอารมณ์เปลี่ยนแปลงง่าย แปรปรวน เพราะนั่นเป็นธรรมชาติของคนแก่ ลูกจะเข้าใจมากขึ้นเมื่อลูกเริ่มอายุมากขึ้นและถ้าลูกมีเวลาว่างแม่หวังว่าลูกจะคุยกับแม่บ้าง เพราะแม่เหงาเหลือเกินที่เวลาส่วนใหญ่แม่ต้องอยู่คนเดียว แม่รู้ว่าลูกทำงานเหนื่อยมากถึงแม้ว่าลูกไม่ได้สนใจในเรื่องที่แม่พูดให้ฟังขอเพียงแค่ลูกมีเวลาฟังแม่บ้าง
ลูกจำได้ไหมตอนที่ลูกเป็นเด็ก แม่เคยฟังลูกเล่าเรื่องตุ๊กตาหมีของลูก
เมื่อถึงเวลาที่แม่ป่วยหนัก ต้องนอนช่วยเหลือตัวเองไม่ได้อยู่บนเตียงแม่หวังว่าลูกจะอดทนปรนนิบัติพยาบาลแม่บ้าง แม่ขอโทษถ้าแม่ทำเตียงเลอะเทอะแม่หวังว่าลูกจะอดทนดูแลแม่ในเวลาสุดท้ายของแม่ เพราะแม่คงไม่ได้อยู่นานจนเกินไป
เมื่อเวลาที่แม่จะจากไป แม่หวังว่า ลูกจะคอยจับมือแม่ไว้ ให้กำลังใจแม่เผชิญกับวาระสุดท้ายโดยปราศจากความกังวลใจทั้งมวล
เพียงเท่านี้ ที่แม่อยากจะขอจากลูก