"วิธีการวัดไข้"

พ่อแม่อาจรู้สึกว่าลูกมีไข้ โดยใช้หลังมืออังกับหน้าผากลูก แต่วิธีนี้ไม่สามารถบอกได้ว่า ลูกมีไข้สูงหรือต่ำเพียงใด โดยทั่วไป แพทย์จะแนะนำให้ใช้เครื่องมือวัดไข้ชนิดดิจิตอล เพราะสะดวกรวดเร็ว แม่นยำ และง่ายในการอ่านค่า มากกว่าใช้แบบปรอทดั้งเดิม ราคาไม่แพง และไม่มีความเสี่ยงเรื่องการแตกและปล่อยสารปรอทที่เป็นอันตรายสู่สิ่งแวดล้อม หากมีปรอทดังกล่าว และต้องการกำจัด ไม่ควรทิ้งในถังขยะ แต่ควรฝากให้ทางโรงพยาบาลนำทิ้งในที่เหมาะสมต่อไป
การวัดไข้ทารกที่แม่นยำที่สุด คือ การวัดทางทวารหนัก โดยจับทารกนอนคว่ำห้อยขาบนตักขณะที่คุณนั่งเก้าอี้ แล้วจับเครื่องมือวัดไข้คล้ายการคีบบุหรี่ หรือ จับลูกให้นอนหงายแล้วใช้มือหนึ่งยกขาลูกตั้งฉากกับลำตัว แล้วสอดปรอทเข้ารูทวารหนักลึกประมาณ 0.5 นิ้วฟุต โดยจับปรอทแบบเดียวกันเพื่อให้ปรอทเคลื่อนไหวพลิ้วไปตามการเคลื่อนไหวของลูก ถ้าเด็กอายุ 5 ขวบขึ้นไป จะให้ความร่วมมือในการอมปรอทไว้ใต้ลิ้นนาน 1 นาที อาจใช้วิธีการให้เด็กหนีบปรอทไว้ใต้รักแร้ แต่ไม่ค่อยแม่นยำเท่าวิธีวัดทางก้นหรือทางปาก
ส่วนเครื่องมือวัดไข้ทางหู มีราคาแพง จึงไม่จำเป็น ยกเว้นในเด็กที่อยู่ไม่นิ่งจริงๆ เพราะใช้เวลาสั้นมากในการวัด ส่วนชนิดที่ทาบผิวหนัง มีความแม่นยำน้อยมาก