ท้องสอง ไม่ลองไม่รู้

16 ก.พ. 09

การมีลูกคนที่สองเนี่ยมันเหมือนการขี่จักรยานหรึอเปล่านะ ที่มันเป็นแล้วเป็นเลย หรือจะเหมือนหนังภาคต่อของหนังทำเงินที่ยากจะทำแล้วดีกว่า ประสบความสำเร็จกว่าเดิม ยกเว้น God Father พอผ่านมาซักระยะเราว่ามันเหมือนการถ่ายหนังภาคต่อเรื่องคนขี่จักรยานเปลี่ยนเป็นขี่มอเตอร์ไซค์ พร้อมดาราเก่าจากภาคก่อนแล้วแนะนำดาราดาวรุ่งดวงใหม่

คือมันรู้คร่าวๆแล้วว่ามันจะเป็นอย่างไร ต้องเจอกับอะไร ควรเตรียมตัวแค่ไหนยังไง อะไรที่ไม่ต้องเตรียม อะไรที่ไม่จำเป็นต้องใช้ แต่ด้วยเหตุปัจจัยหลายๆอย่างท้องนี้ต่างจากท้องแรกในหลายๆเรื่อง และด้วยระยะเวลาที่ผ่านไปร่วม 3ปีกว่าก็ทำให้ความทรงจำเริ่มเลือนๆไป ก็แม่เริ่มแก่แล้วนี่นา ต้องมาปัดฝุ่นกันใหม่

ตอนท้องแรกไม่มีอะไรผิดปรกติเลย เดินเหินคล่อง กินเยอะ หลับสบาย พอท้องนี้ได้ 3 เดือนก็มีเลือดออก เลยห้ามเดินเยอะห้ามยกของหนัก (ก็เลยต้องคอยอธิบายเจ้าตัวใหญ่ว่าทำไมแม่ถึงไม่อุ้ม) พอ 6 เดือน ก็ไปเป็นลมที่รถไฟใต้ดิน นอนก็ไม่ค่อยหลับ ปวดหลัง ตื่นกลางดึกมาเข้าห้องน้ำทุกคืน ไปตรวจน้ำตาลก็เกือบเข้าเกณฑ์เบาหวาน งงมากทั้งที่แทบไม่กินเครื่องดื่ม ขนมหวาน เบเกอรี่เลย แต่แปลกพอหมอห้ามกลับเกิดอยากกินขึ้นมายังไงไม่รู้ อิ อิ

ท้องแรกคลอดที่รพ.เอกชนแถวบ้าน ท้องนี้ไปคลอดที่ ร.พ.ศิริราช เพราะใช้สิทธิ์เบิกจ่ายของสามี และก็ต้องผ่าคลอดเนื่องจากท้องแรกเคยผ่ามาแล้ว ไม่ต้องลุ้น คลอดที่นี่ก็ดีได้ประสบการณ์แปลกใหม่ ตอนที่ปวดท้องจะไปคลอดนั้นไปก่อนวันหมอนัด ไปถึงต้องตอบคำถามสารพัดเช่นคลอดห้องพิเศษหรือธรรมดา ตั้งชื่อลูกว่าอะไร เราก็ตั้งมาแต่ชื่อลูกสาวเพราะซาวน์มาแล้ว เค้าก็ขอร้องให้ใส่ชื่อลูกชายด้วย ก็ไม่ไหวแล้วคิดไม่ออกบอกไว้ถามพ่อเค้าก็แล้วกัน แล้วจะเลือกห้องพักแบบไหน รวม ธรรมดา พิเศษหรือพิเศษสุด อาหารไทยหรือฝรั่ง กรอกเอกสารเซนต์ชื่อก่อนคลอด

ในขณะที่สามีวนรถไปจอดยังมาไม่ถึง และเจ็บท้องสุดๆเป็นระยะถี่ขึ้นเรื่อยๆ พอเข้าห้องไปได้ พยาบาลก็บอกให้ไปอาบน้ำแต่งตัว โอย ตอนนั้นได้ยินคำว่าอาบน้ำก็ตะลึงเลย จะไหวมั้ยเนี่ย ตอนนั้นก็เจ็บสุดๆแล้ว พอมารอคลอดหมอก็มาตรวจบอกว่าช่องคลอดเปิด 7เซนแล้วต้องรีบผ่า แล้วถามว่าทราบความเสี่ยงของการผ่าซ้ำสองมั้ย เลยบอกหมอว่าบอกมาอีกทีก็แล้วกัน เท่าที่จำได้หมอบอกว่าการผ่าครั้งที่แล้วอาจจะทำให้เกิดผังผืด อาจต้องตัดอวัยวะเพื่อทำคลอด และการผ่าครั้งนี้ก็เสี่ยงการเกิดผังผืดเช่นกัน (ประมาณนี้ห้ามนำไปอ้างอิง ไม่รับรองความถูกต้อง) ตอนนั้นมึนๆกับการเจ็บท้อง ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ อยากถามหมอว่าถ้ามันเสี่ยงขนาดนั้นขอลองคลอดธรรมชาติได้มั้ย ไหนๆก็เจ็บท้องมาขนาดนี้แล้ว เอาหล่ะแล้วการผ่าคลอดก็ดำเนินไป

ก็เป็นเหมือนเดิมหลังผ่าคลอดก็ต้องนอนรอให้น้ำเกลือหมด 3 ขวด จึงลุกได้ ก็นอนพัก ตื่นก็นวดนมทั้งสองข้าง นอนปลงว่าลูกคงนอนดูดนมผสมสบายใจเฉิบแล้ว ไม่เป็นไร เราต้องพยายามให้นมมาเร็วที่สุด ก็เริ่มมีน้ำนมซึมๆออกมา ที่นี่เค้าจะให้แม่เดินลงไปให้นมเป็นรอบๆ รอบแรกที่ได้ไปเป็นรอบ 9 โมงเช้า จะมีพยาบาลของแต่ละชั้นพาไป แม่ๆก็จะเดินลากๆเท้ามือโอบใต้พุงใส่ชุดเหมือนๆกัน เป็นแถว เหมือนนักโทษเดินตามผู้คุมยังไงไม่รู้ ไปถึงก็ไปล้างมือ ใส่เสื้อคลุมนั่งรอในห้อง รอพยาบาลอุ้มลูกมาให้ โดยชุดคลุมนั้นจะเจาะรู 2รูที่หน้าอกเพื่อให้หัวนมแม่โผล่ออกมา

ตอนเดินเข้าไปแวบแรกจึงน่าตื่นตาตื่นใจมากเพราะเห็นหัวนมเป็นร้อยข้างนั่งเรียงกันเต็มห้อง บนเก้าอี้แต่ละตัวจะมีหมอนช่วยให้นมแม่และเก้าอี้เตี้ยหนุนเท้าให้แล้วแต่จะถนัด เมื่อลูกมาแล้วก็ให้ดูดนม ในห้องจะมีพยาบาล 2-3 ท่าน มาคอยดูท่าการให้นม โดยใครมาหนแรกจะดูให้ก่อนเป็นพิเศษ พี่พยาบาลก็จะมีอาวุโสมาก เสียงจะดังเหมือนดุแต่ออกแนวเข้มงวดมากกว่า และมองออกว่าอยากช่วยให้แม่ทุกคนสามารถให้นมแม่ได้เองจริงๆก่อนกลับ คุณพยาบาลที่นี่เก่งมากจัดท่าให้แม่ๆทุกคน ให้คำแนะนำตลอด ถ้าใครมีปัญหาไม่สามารถให้นมได้ ก็จะส่งให้ไปเรียนที่คลินิกนมแม่ ถ้าเด็กลิ้นติดก็จะประสานงานให้หมอช่วยแก้ให้ตั้งแต่อยู่ในร.พ. สรุปว่าได้ความรู้ภาคปฏิบัติเพิ่มขึ้นเยอะเลย ห้องให้นมแม่นั้นอยู่ในห้องเด็กอ่อน เลยเห็นว่าที่นี่ถึงจะให้นมผสมก็จริงแต่ป้อนเด็กด้วยแก้วใบเล็ก ไม่ได้ใช้จุกนมยาง เด็กจะได้ไม่มีปัญหาติดจุกยาง ดูดนมแม่ไม่เป็น

วันนั้น พยาบาลมาส่งให้เลี้ยงลูกเองที่ห้องพัก ที่นี่เค้าไม่มีให้เลือก ส่งตัวเด็กมาแล้วแม่ต้องเลี้ยงเอง 24 ช.ม. แล้วทุกครั้งที่พยาบาลเข้ามาเห็นแม่ให้นมอยู่ ก็จะมาดูท่าให้ถูกต้องทุกครั้ง มาคอยถามว่ามีนมพอมั้ย หัวนมเจ็บหรือเปล่า ทานน้ำเยอะๆนะคะ คือจะเน้นเรื่องนมแม่มากๆ วันที่หมอให้กลับบ้านนั้น พอดีหมอเห็นลูกตัวเหลืองเลยขอตรวจเลือด ปรากฏว่าไม่ได้กลับ ลูกตัวเหลืองต้องส่องไฟ ลูกเลยต้องลงไปอยู่ห้องเด็กอ่อนอีกที คราวนี้อยู่ยาวหลายวันเลย แม่ก็ต้องลงไปให้นมเป็นรอบๆ คืนนั้นหนูลงไป สามทุ่มกว่า รอบถัดไปคือ ห้าทุ่ม ก็เลยปั๊มนมเผื่อรอบดึกถือลงไปด้วยให้พยาบาลป้อนให้ รอบห้าทุ่มมีแม่ลงมาให้นมไม่กี่คน เห็นเด็กทารกนอนเรียงร้องหิวนมชูแขนหาแม่ดัง อือ แง๊ๆๆ ลั่นห้อง เลยตั้งใจว่าจะต้องลงมาให้นมทุกรอบ (ตั้งแต่ ตี 5ครึ่งถึง 5ทุ่มครึ่ง ทุก 2-3 ช.ม.) ไม่ให้ขาดสงสารลูก

มีแม่ๆที่ลงมาด้วยกัน บางคนพึ่งคลอด นมยังไม่มา เราเลยเสนอว่าเอานมเราไปให้ลูกกินมั้ย ลูกจะได้ไม่ต้องกินนมผสม ดูเค้าเหวอๆขอบใจแต่ไม่ล่ะ เอ เค้าจะว่าเราบ้ามั้ยเนี่ย

สรุปแล้วที่นี่ให้การสนับสนุนนมแม่มาก ไม่มีนมผสมให้เห็นเลย ไม่มีนมตัวอย่างให้กลับบ้าน ไม่ชงนมใส่ขวดให้ก่อนกลับ แผ่นพับโฆษณาแฝงก็โดนตัดยี่ห้อออกหมดทุกแผ่น พยาบาลมีความรู้ความเข้าใจดีมาก ให้กำลังใจและสนับสนุนตลอด ตอนกลับบ้านจึงไม่มีปัญหาอย่างท้องที่แล้ว จะมามีปัญหาอีกทีตอนที่ลูกคนนี้ตอนแรกเลี้ยงง่าย(ไปหน่อย) ดูดนมหน่อยก็หลับ แม่ชะล่าใจไม่ได้ปั๊มออก สองอาทิตย์นมทำท่าจะหายไป คงเหมือนที่เค้าพูดกันว่านมแห้งไปเองมั้ง ช่วงนั้นกลุ้มใจมาก ดื่มน้ำทุกครั้งที่คิดขึ้นได้ น้ำธรรมดาไม่ได้ผลก็เปลี่ยนเป็นน้ำอุ่นน้ำขิง พอเข้าห้องน้ำทีก็เซ็งที ทำไมหนอน้ำที่ดื่มจึงเป็นปัสสาวะซะหมดไม่เห็นเป็นนมเลย นอนพักก็แล้ว นมก็ยังแห้งๆอยู่ ไม่ล้นหลามเหมือนตอนอยู่โรงพยาบาล ก็ได้คำแนะนำจาก webmother ให้ปั๊มออกทุกสองชั่วโมง แค่อาทิตย์เดียวนมก็มาพอให้ลูกกิน แถมเก็บนมเข้าstock วันละถุง จนตอนนี้ตู้จะเต็มแล้ว

มีคนถามว่าจะมีอีกคนมั้ยนี่ ก็ขอตอบว่า ดูก่อน ก็แหมหนังภาคสองยังตัดต่อไม่เสร็จยังไม่ทันออกฉาย ไม่รู้ว่าจะทำเงินหรือเปล่า ผู้สร้างก็ไม่ได้ตั้งใจจะทำหนังมหากาพย์ไตรภาค ไม่ได้เตรียมโครงเรื่องเอาไว้ก่อนเหมือน Lord of The Ring นี่นา ค่อยว่ากันอีกทีละกันนะ

« Back

แม่มือเก่า...เล่าให้ฟัง

Ardo Colostrum Care

Bell Phaphat Kaosanit

Natkittiya Icyjet Terapreyapong

ประสบการณ์กู้น้ำนมของแม่อ้อย

น้องไอหมอก

นมไหนใครว่าแน่.. article

แม่น้องปุ๊บปั๊บ

(น้ำ) นมนี้แม่สร้างได้

พลังรักถักทอเพื่อลูกเอิง

เจ้าตัวน้อยของแม่ - สำหรับแม่ที่กังวลเรื่องน้ำหนักลูก

เรื่องของน้องน้ำเหนือ

เรื่องของแม่น้องโกะ

ความทรงจำของสองเรา

เรื่องของแม่ตูน

เลี้ยงลูกด้วยนมแม่....เอง

เรื่องของแม่น้องคีย์ Part 2

เรื่องของแม่น้องณัจ

เรื่องของแม่น้องจู๊ด

รักต้องสู้ article

ความจริงของคนเป็นแม่ที่ไม่มีใครบอกคุณ

เรื่องของคุณแม่นักปั๊ม

กับดักคุณแม่ทุนนิยมสมัยใหม่

การรับมือกับความเปลี่ยนแปลงจากลูกโทนไปสู่การเป็นพี่คนโต

นมแม่ไม่ใช่แค่อาหาร

เส้นทางของเราสองคน

ฝันของแม่

A Three Course Meal and a Dance

นมแม่ดีแท้ จากแม่พี่จู-น้องเติ้ล article

ฉันทำไปเพื่ออะไรเนี่ย? article

บันทึกของแม่เพื่อต้นหนาว

คำแนะนำจากแม่น้องปุน article

แม่ต่ายขอคุยด้วยคน article

แม่ของอาริสะ article

เรื่องของแม่เอื้อย article

เรื่องของแม่อ้อน article

ยุ้งฉางเล่าเรื่องนมแม่ article

คุณวิภาดา กิตติโกวิท

[1]

ความคิดเห็นที่ 1 (27470)
เขียนดีจังค่ะ ท้องหน้าอยากไปคลอดที่โรงพยาบาลศิริราชบ้างจัง แต่โรงบาลรัฐนี้เวลาฝากท้องกว่าจะได้ตรวจจะนานมากมั้ยค่ะ
ผู้แสดงความคิดเห็น แอ๋ม (chalalai_m-at-hotmail-dot-com)วันที่ตอบ 2009-02-27 14:19:11

ความคิดเห็นที่ 2 (27473)
ชอบค่ะชอบ อ่านแล้วเห็นภาพเหมือนดูหนังจริงๆ......อิอิ.....เหมือนดูหนังถ่ายทำที่ที่ศิริราชเลยโดยเฉพาะ.....เพราะเห็นหัวนมเป็นร้อยข้างนั่งเรียงกันเต็มห้อง.....อืม!...เห็นภาพเลยค่ะ
ผู้แสดงความคิดเห็น แม่น้องคีย์ (petcharath-at-gmail-dot-com)วันที่ตอบ 2009-02-27 14:30:45

ความคิดเห็นที่ 3 (27552)

น่ารักจังค่ะ เรื่องราวประทับใจมากๆๆ

อยากเขียนเรื่องราวดีๆๆแบบนี้มั่งจัง

ผู้แสดงความคิดเห็น แม่เจ้าวินเนอร์ (nanthakeeree-at-hotmail-dot-com)วันที่ตอบ 2009-02-27 19:43:14

ความคิดเห็นที่ 4 (141544)

หวัดดีค่ะ ชื่อ กัน ค่ะ ตอนนี้ตั้งท้องได้4 เดือน เเต่เป็นท้องที่สองค่ะ ไม่อยากบอกเลยว่า ลูกคนเเรกอายุ 1 ขวบเอง

หลายคนอาจจะถามว่าทำไมมีคนที่สองเร็วจัง คือ เคยรู้มาว่าหลังคลอดลูกใหม่ๆ ประจำเดือนจะมาช้า เเต่ก็มาช้าจริงๆ

หลังจากนั้นประจำเดือนก็มาเป็นปกติ เเต่มาเพียงไม่กี่เดือน มันก็หายไปอีกเเล้ว คิดว่ามันน่าจะมาช้าหรือเลื่อนวันที่จะมา

เเต่ที่ไหนได้ หลังจากนั้นก็มีอาการเหมือนท้องเเรกอีกเเล้วคร๊า คือ เเพ้ท้องนั่นเอง (ท้องอีกเเล้วเหรอเนี่ย) ยังไม่หายเหนื่อย

เลย เเรกๆก็ไม่กล้าบอกใครหรอกเพราะท้องเเรกก็ทำหลายคนเสียใจมาเเล้วมาคราวนี้เเย่เเน่เลย เเต่ในที่สุดใครหลายคนที่

เคยเสียใจก็รู้เรื่องจนได้ ใครจะมาเกิดก็มาอย่าไปทำร้ายเค้า เค้าไม่ได้ทำไรผิด เดือนหน้าเเฟนจะพาไปฝากท้องเเล้ว

ไม่ค่อยตื่นเต้นเท่าไรเหมือนท้องเเรกเเต่อายมากกว่าถ้ามีใครมาเห็นเราไปหาหมอทุกเดือน เพราะท้องเเรกอยู่ที่เชียงใหม่

เกิดที่นั่นจนลูกได้3 เดือนเเม่เลยพากลับมาบ้าน คนทีบ้านไม่รู้หรอกว่าเรามีลูก เเต่ตอนนี้ถ้ารู้คงตกใจกันเเน่เลย

การที่ลูกทำให้เรามีกำลังใจให้เราทำอะไรได้หลายอย่างเลยที่เดียว มีความอดทนมากขึ้น

เป็นกำลังใจให้ด้วยน่ะค่ะ

ผู้แสดงความคิดเห็น เเม่ลูกสอง วันที่ตอบ 2010-08-19 22:01:55

ความคิดเห็นที่ 5 (173325)
อ่านเเล้วเเแบยิ้มเหมือนตอนคลอดใหม่ๆเลยค่ะ เล่าซะนึกภาพออกเลยย
ผู้แสดงความคิดเห็น เเม่น้องนีน (husnadaneen-at-gmail-dot-com)วันที่ตอบ 2017-02-01 10:40:19

[1]

แสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็น *

ผู้แสดงความคิดเห็น *
อีเมล
	ไม่ต้องการให้แสดงอีเมล