มันเริ่มที่ไหนน่ะเหรอ? ลูกสาวของเราเกิดวันที่ 24 มีนาคม 2002 ฉันคลอดง่ายมาก แค่ 6 ชั่วโมงตั้งแต่ต้นจนจบ ด้วยการเบ่งเพียง 30 นาที แต่ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดก็ตาม ฉันไม่สามารถให้นมลูกในครั้งแรกจนกระทั่งเธออายุเกือบ 6 ชั่วโมง ฉันเรียกพยาบาลให้เข้ามาช่วยฉัน หล่อนเข้ามาและเราก็พยายามให้ทารกอยู่ที่ทรวงอกแม่แต่เธอปฏิเสธ เธอแค่ไม่อมลานนม พยาบาลมองที่ฉันทันใดและพูดว่า “ดูสิ หัวนมของคุณบอดและลูกของคุณไม่สามารถดูดนมได้ คุณไม่สามารถให้นมแม่ได้ เราต้องให้เธอกินนมจากขวดไม่อย่างนั้นเธอจะอด” ด้วยความที่เป็นคุณแม่มือใหม่ ฉันก็ให้เธอกินนมจากขวดอย่างไม่รู้เรื่องรู้ราว นั่นเป็นความผิดพลาดอย่างใหญ่หลวง 

หลังจากนั้น ในแต่ละครั้งที่ฉันพยายามให้ลูกงับลานนมและให้เธอดูดนมแต่เธอไม่สามารถอมลานนมได้ มันเป็นการต่อสู้ที่ไม่สิ้นสุด ฉันพยายาม เธอกรีดร้อง พยาบาลบดหน้าเล็กๆของเธอลงบนหน้าอกของฉันซึ่งก็ทำให้เธอกรีดร้องมากขึ้น ฉันเริ่มปั๊มให้น้ำนมไหลออกมา เราพยายามกันอยู่ 15 นาทีเพื่อให้เธอกินนมและจากนั้นเราก็ให้เธอกินนมจากขวด ในที่สุดฉันก็ไปพบที่ปรึกษาในการให้นมบุตรในโรงพยาบาลในเช้าวันอังคาร 2 วันหลังจากที่ลูกเกิด หล่อนพยายามช่วยและหล่อนก็ประสบความสำเร็จในการให้ลูกอมลานนม แต่เมื่อลูกดูดนมไปได้สัก 5 วินาทีและเริ่มกรีดร้องเพราะตอนนี้เธอเคยชินกับความง่ายจากการดื่มนมจากขวด วงจรที่ชั่วร้ายได้เริ่มขึ้นจากนมขวดแรก!  

ในวันพุธ ฉันกลับบ้านและเช้าวันนั้นน้ำนมของฉันก็ไหลออกมา ฉันปั๊มน้ำนมที่บ้านทุก 3 ชั่วโมง ภายใน 2 วันฉันปั๊มได้ 8-10 ออนซ์ในแต่ละครั้งที่ปั๊ม! ฉันมีน้ำนมเพียงพอที่จะแบ่งให้คนข้างบ้านด้วย การที่ลูกอมลานนมไม่ค่อยได้ผลดังนั้นฉันจึงยอมแพ้ ฉันเสียใจมากเพราะตลอดการตั้งครรภ์ฉันตั้งตารอที่จะเลี้ยงลูกด้วยนมของฉันเอง ฉันมาถึงบทสรุปที่ว่าฉันแค่ปั๊มน้ำนมและให้ลูกดื่มมันจากขวด  

เมื่อลูกอายุได้ 3 สัปดาห์ ฉันเหลือทนกับการปั๊มนมแล้ว และเราก็เริ่มให้ลูกกินนมผสมและฉันก็หยุดปั๊มน้ำนม ใน 4 วันที่ให้เฉพาะนมผสมนั้น ปัญหาก็เริ่มขึ้น วันแรกลูกเริ่มมีอาการท้องเสียอย่างรุนแรงและเธอก็กรีดร้องตลอดเวลา เราพาเธอไปพบกุมารแพทย์ (ซึ่งเราไม่ได้ไปนานแล้ว) หล่อนแนะนำให้เราให้นมผสมที่ทำจากถั่วเหลืองแก่ทารกแล้วเราก็ทำตาม ทารกน้อยผู้น่าสงสารก็กลับท้องผูกและกรีดร้องทุกเวลาที่เธอพยายามขับถ่าย และเธอก็เริ่มอาเจียน หลังจากที่เราพยายามลองนมผสมทุกชนิดในตลาดแต่ไม่มีตัวไหนทำให้เธอดีขึ้นเลย  

หลังจากนั้น 3 สัปดาห์ฉันก็มองหาทางกลับไปให้นมลูกเองใหม่ และตัดสินใจว่าฉันจะไม่ล้มเลิก จนกว่าลูกของฉันไม่ได้กินอะไรเลยนอกจากนมแม่  และฉันก็ต้องการให้เธอกินนมแม่จากอก ไม่ใช่จากขวด นั่นคือเมื่อฉันติดต่อกับโจแอน ฟิชเชอร์ ที่ปรึกษาด้านการให้นมบุตรที่แสนวิเศษของฉัน เธอเป็นคนเดียวจริงๆที่อยู่กับฉันตลอดช่วงที่ฉันกลับมาให้นมลูกเอง ที่จริงฉันไม่มีน้ำนมอีกแล้ว ฉันเคยปั๊มน้ำนมอีกครั้งอยู่ประมาณ 1 สัปดาห์เมื่อฉันเริ่มคุยกับโจแอนและฉันก็โชคดีที่สามารถปั๊มน้ำนมได้ 1 ออนซ์ต่อวัน! และฉันก็ปั๊มน้ำนมทุก 2 ชั่วโมง! เธอแนะนำให้ฉันใช้ Domperidone เพื่อเป็นการชักนำน้ำนมให้กลับมา   

ฉันทำมันและซื้อ อุปกรณ์ช่วยให้น้ำนมแม่ ซึ่งทำให้ทารกสามารถอมลานนมกับหน้าอกของฉันได้และรับน้ำนมจากหลอดที่มีท่อเล็กๆ มันใช้ได้! ทารกอมลานนมและกินนมแม่ได้ปกติ! ฉันตื่นเต้นมาก! ภายใน 1 สัปดาห์ของการใช้เครื่องช่วยให้นมทุกครั้งที่ให้นมและใช้ Domperidone ฉันมีน้ำนมเพียงพอและสามารถเลิกใช้เครื่องช่วยให้นมได้แล้ว ลูกของฉันในตอนนี้ได้รับน้ำนมแม่อย่างบริบูรณ์! ฉันไม่เคยมีความสุขขนาดนี้และทารกน้อยที่น่ารักของฉันตอนนี้ก็กลับมามีความสุขอีกครั้งและเติบโตแข็งแรง น้ำหนักของเธอเริ่มเพิ่มขึ้นอีกครั้งและขึ้นไปเรื่อยๆ ฉันเข้ารับการปรึกษากับโจแอนครั้งหนึ่งสำหรับเรื่องตำแหน่งของเต้านมที่ฉันทำไม่ถูกต้องในตอนต้นและลูกก็กัดฉัน มันใช้เวลาแค่ 2 ชั่วโมง และเราก็เป็นคู่ที่ให้นมอย่างมีความสุขตั้งแต่เคยทำมา ฉันมีความภูมิใจที่จะพูดได้ว่าตอนนี้ฉันมีลูกที่ได้รับน้ำนมแม่อย่างบริบูรณ์ผู้ซึ่งเป็นหนึ่งในทารกที่มีความสุขที่สุดที่ฉันเคยพบมา!  

ฉันไม่สามารถพูดได้ว่ามีความสุขและภูมิใจในตัวเองแค่ไหนที่ฉันสามารถบรรลุเป้าหมาย แต่ฉันสามารถจดจำได้ทุกวัน เมื่อฉันมองเข้าไปในดวงตาของลูกน้อยที่ฉันเลี้ยงและเธอก็ยิ้มแย้มให้ฉันเหมือนกับจะพูดว่า “ขอบคุณนะคะ คุณแม่” ฉันวางแผนที่จะให้นมลูกสาวจนกระทั่งเธอดีขึ้นและพร้อมที่จะหย่านมเอง ฉันคิดว่าเรื่องของฉันอาจจะทำให้คุณแม่คนใหม่ทุกคน หรือว่าที่คุณแม่ทั้งหลาย อาจจะกังวลว่าการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่มันยากลำบาก แต่เชื่อเถอะว่า ด้วยความช่วยเหลือที่ถูกต้องและการสนับสนุนอย่างเต็มที่ คุณก็สามารถรับของขวัญอันแสนมหัศจรรย์นี้ ซึ่งมีเพียงคุณเท่านั้นที่สามารถให้กับลูกของคุณได้  

แปลจาก  Re-lactation Success by Julie Hearty 

โดย ธิชา ชลพินิจ