สารพัดปัญหานานาเรื่อง แล้วแต่อารมณ์จะพาไป..

อยากฝากไว้สำหรับคุณแม่ตั้งครรภ์ที่กำลังตัดสินใจซื้อเครื่องปั๊มนมนะคะ #อย่าซื้อตามรีวิว

สิ่งที่รีวิวให้เห็นคือนมในขวด (ซึ่งก็มีทั้งจริงและไม่จริง) แต่สิ่งที่มองไม่เห็น คือเต้านม หัวนมและความทรมาน

 บริษัทนมผงสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับบุคลากรทางการแพทย์ นำเสนอความรู้และงานวิจัยด้านเดียวเพื่อชี้นำให้บุคลากรทางการแพทย์เห็นด้วยว่านมผงเป็นทางเลือกที่ดีไม่แพ้นมแม่ หากให้นมแม่ไม่ได้ นมผงก็ดีเหมือนกัน

ในยุคแรกๆ ที่มีการใช้นมผงกันอย่างแพร่หลายในประเทศตะวันตกนั้น แม่ทุกคนจะถูกฉีดยาทันทีหลังจากคลอดเพื่อทำให้น้ำนมแห้ง หมอไม่จำเป็นต้องถามความต้องการของแม่ที่มาคลอดเลยว่าอยากจะให้ลูกกินนมแม่หรือเปล่า เพราะเด็กทุกคนจะถูกป้อนด้วยนมผง

การที่บริษัทนมผสมแจกคู่มือการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่คือ การแสดงความเป็นมิตร เพื่อทำให้คนที่ได้รับตายใจ ไว้วางใจว่าเขาไม่ได้มีเจตนาร้ายต่อแม่ที่ต้องการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่แต่อย่างใด เขากำลังใช้วิธีการเดียวกับหมาป่าและแม่มดในการหลอกผู้คนนั่นเอง

ปั๊มนมทุก 2-3 ชม. กลางคืน 3-4 รอบ รวมวันละ 7-8 รอบทุกวัน ทำไมนมไม่เพิ่มสักที ได้รวมกันสองข้าง 2-3 oz ไม่เคยได้ 4-5 oz สักครั้ง ที่มีนมเต็มตู้ก็เพราะขยันปั๊มบ่อยๆ เก็บเล็กผสมน้อยไปเรื่อย อยากรู้ว่าทำไมนมไม่เพิ่ม มีคำแนะนำไหมคะ

อุปสรรคที่แท้จริงของการให้ลูกกินนมแม่ ซึ่งส่งผลกระทบอย่างรุนแรงต่ออัตราการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ มากกว่าปัญหาทางการแพทย์หรือวิธีการปฏิบัติใด ๆ คือ อุปสรรคทางสังคม

ทำไมจึงมีความแตกแยกระหว่างแม่ที่ให้ลูกกินนมแม่กับแม่ที่ให้ลูกกินนมผสม ทำไมการเลือกวิธีใดวิธีหนึ่ง จึงถูกมองว่าเป็นการตำหนิอีกฝ่ายที่เลือกไม่เหมือนกัน ทำไมความขัดแย้งแบบนี้ไม่เกิดในกลุ่มแม่ที่คลอดธรรมชาติกับแม่ที่ผ่าตัดคลอด 

การให้ลูกดูดหรือเครื่องปั๊ม แบบไหนเกลี้ยงเต้ากว่ากัน ประเด็นนี้ก็สร้างความเข้าใจผิดได้มากทีเดียว เพราะการที่จะบอกว่าลูกหรือเครื่องปั๊ม แบบไหนเกลี้ยงเต้ากว่านั้น ขึ้นอยู่กับสถานการณ์ค่ะ 

การเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ให้ประสบความสำเร็จ ไม่ใช่เรื่องยากเกินกว่าที่แม่ทุกคนจะทำได้ แต่ก็ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ ที่จะทำได้ทุกคน

 พี่คิดว่าคนที่อินกับนมแม่มากๆ ไม่มีใครที่ไม่เคยทำสงครามน้ำนมในโซเชียล ขนาดน้องสาวพี่เป็นโสด ไม่มีลูก สมัยแรกๆ ที่ทำ Breastfeedingthai.com กันใหม่ๆ พี่ให้ช่วยแปลบทความเรื่อยๆ เขายังอินจนเรียกตัวเองว่าเป็น “นักรบนมแม่” เลย

 ลูกของพวกเราไม่มีทางเลือกเหมือนหนูน้อยทั้งสองในภาพจริงๆ หรือ? หรือแท้จริงเป็นเพราะเราเองต่างหากที่เลือกทางผิดให้กับลูก เพราะบริษัทนมผงจูงใจเราให้คิดว่าเราไม่มีทางเลือกกันแน่ การที่แม่ส่วนใหญ่เลี้ยงลูกด้วยนมแม่ไม่สำเร็จ  ไม่ใช่เพราะโชคร้ายที่ไม่มีน้ำนมค่ะ ไม่ใช่เพราะไม่มีทางเลือก แต่เพราะเราอยู่ในสังคมที่ไม่สนับสนุนการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ต่างหาก

เราไม่มีทางเปรียบเทียบทารกที่กินนมแม่กับนมผงได้อย่างแท้จริง เพราะเราไม่สามารถทำการทดลองที่ควบคุมได้กับทารก เด็กแต่ละคนมีทางเลือก คือ กินนมแม่ กินนมผสม หรือกินนมผง+นมแม่ เป็นทางเลือกแบบเลือกแล้วเลือกเลย

ผู้ที่เป็นเหยื่อที่แท้จริง ได้แก่บรรดาคุณแม่ทั้งหลายที่ล้มเลิกการเลี้ยงลูกด้วยนมตัวเอง เพราะหลงเชื่อคำโฆษณาหลอกลวงของ Mead Johnson

ก่อนที่จะเอาข้อมูลเชิงวิชาการ หรืองานวิจัยมาถกกัน ลองมาใช้สามัญสำนึกธรรมดาๆ พิจารณากันหน่อยดีมั้ยว่า เพราะอะไรนมแม่หลัง 6 เดือน หรือหลัง 1 ปีแล้วถึงไม่มีประโยชน์ หรือหมดคุณค่าอย่างที่ชอบว่ากัน

"เรื่องมันมีอยู่ว่า หมอคนนี้เค้าอยากให้ลูกเราหย่านมได้แล้วนะคะ (หลังจากที่รักษาเสร็จและถามเรื่องนม) บอกว่า"ลูกโตขนาดนี้แล้วยังให้นมแม่อีก แม่ไม่ต้องไปทำมาหากินเลยเหรอ"

แต่เมื่อเริ่มมีนมผสม ภาพที่เราเห็นก็คือ เวลาเด็กร้อง ก็จะมีคนอื่น (พ่อ ปู่ย่า ตายาย พี่ป้า น้าอา) มาเอาเด็กไปจากแม่ แล้วก็บอกว่าแม่มีนมไม่พอ แล้วก็ป้อนนมขวดให้...

ลองนึกว่าถ้าคลอดปุ๊บ นมแม่มาพรวดเดียวสามสี่ออนซ์ ปากเล็กๆ กระเพาะเล็กๆ จะรับยังไงไหว แปลกนะคะ ทีเวลาลูกหัดยืน หัดก้าวเดินครั้งแรก ไม่เห็นคุณพ่อคุณแม่ หรือคุณที่เกี่ยวข้องทั้งหลายคนไหนบังคับให้ลูกเดินทีเดียวร้อยเมตรไปเลย

ถ้าไม่มีนมผสม แม่ที่อาจจะมีปัญหาทางสุขภาพและร่างกายจนไม่อาจให้นมลูกได้จริงๆ คงจะมีไม่เกิน 5% ของมนุษย์ทั้งหมด ตามความน่าจะเป็น เท่าที่เคยเป็นมานับพันๆ ปีของมนุษยชาติ...

นั่งเขียนอยู่นี่ก็นึกกังวลแทนหลินฮุ่ยจริงๆ ไม่รู้ว่าเขาจะเอานมชงมาป้อนให้ลูกแพนด้าน้อยวันไหน นอกจากฝืนธรรมชาติคนด้วยกันแล้วยังไม่พอ ยังพยายามจะไปฝืนธรรมชาติหมีแพนด้าอีก

พอคุณหมอเห็นความเหลืองอร่ามของเจ้าตัวน้อยปุ๊บ ก็ถามเลยว่ากินนมอะไร พอบอกว่านมแม่ คุณหมอก็บอกทันทีว่า เหลืองมาก สงสัยต้องจับส่องไฟแล้ว...

วันแรกที่เพิ่งคลอดที่ว่าต้องให้เค้าดูดกระตุ้นนั้น.. ประสบการณ์เราคือเจอลูกร้องไห้มากๆๆๆๆๆ (อันนี้ทราบอยู่แล้วว่าต้องร้องไห้) แต่เราไม่เคยเจอข้อมูล ที่ว่า..ต้องร้องกันขนาดไหนกว่าที่ลูกจะยอมดูดน่ะค่ะ เช่นว่า ร้องกี่วัน กี่ชั่วโมง ร้องจนหลับไหม น่าสงสาร ทุลักทุเลขนาดไหน...

หลังจากที่ขอความร่วมมือจากคุณแม่ทั้งหลายให้ส่งประสบการณ์การเลี้ยงลูกด้วยนมแม่มาให้เพื่อเป็นข้อมูลในการจัดพิมพ์หนังสือนั้น ผลตอบรับมาดีกว่าที่คาดค่ะ มีผู้ส่งเรื่องมาประมาณสามสิบเรื่อง จากสมาชิกเกือบพัน

มาวันนี้ อุปสรรคหลายๆ อย่างก็ค่อยๆ คลี่คลาย โครงการจัดพิมพ์หนังสือเล่มแรกของเราก็เลย (ทำท่า) จะได้ไปต่อแล้วค่ะ เลยต้องมาบอกกล่าวกันเพื่อขอความช่วยเหลือจากคุณพ่อคุณแม่ทุกท่านที่เห็นคุณค่าของการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่

ก่อนที่จะมาแก้ปัญหาเรื่องนมไม่พอนั้น ขอให้กลับไปอ่านเรื่อง “นมแม่ถ้าเข้าใจ ยังไงก็พอ” กันให้เข้าใจก่อนนะคะ แล้วค่อยมาเริ่มต้นแก้ปัญหากัน อ่านจบแล้วก็เริ่มกันเลยค่ะ...

เลยอยากจะประกาศขอให้ทุกท่านช่วยกันทำงานหน่อยจ้า ช่วยๆ กันส่งเรื่องของตัวเองมาเป็นวิทยาทานให้แม่มือใหม่ท่านอื่นๆ กันบ้าง

ขอพื้นที่เล็กๆ ให้เราอยู่กันอย่างสงบได้ไหม อย่ารุกรานกันมากเกินไปนักเลย ทุกวันนี้เปิดหนังสือพิมพ์อ่านทุกวัน ก็รู้สึกสิ้นหวังมากพอแล้ว คนเราเห็นแก่ตัวบ้างนิดๆ หน่อยๆ ก็ยังพอรับได้ ถ้ามากเกินไปมันก็ทนไม่ไหวเหมือนกัน

"ควรจะให้หยุดให้นมแม่ตอนไหน ใครๆ ก็ว่าหกเดือนแล้ว ไม่มีประโยชน์แล้ว" เวลาที่มีใครถามคำถามทำนองนี้ ก่อนหน้านี้ก็ไม่รู้สึกอะไร ถามมาก็ตอบไป

การจะเพิ่มอัตราการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ให้ได้ตามเป้าหมายนั้น ไม่ใช่เรื่องยากเลย ถ้าโรงพยาบาลมีนโยบายสนับสนุนที่ชัดเจน บุคลากรทุกฝ่ายที่เกี่ยวข้อง ไม่ว่าแพทย์หรือพยาบาลจะต้องมีความรู้ที่จะให้คำแนะนำได้อย่างถูกต้อง การจะให้นมผสมกับทารกจะต้องมีเหตุผลทางการแพทย์บ่งชี้ว่าจำเป็นจริงๆ  ไม่ใช่ให้กันง่ายๆ เหมือนที่เป็นอยู่ทุกวันนี้...

ในขณะที่บริษัทผู้ผลิตนมผสมได้รับผลประโยชน์ทางธุรกิจจำนวนมหาศาล  ทำให้สามารถแจกแถมตัวอย่างนมผสมให้กับแม่ทุกคนได้  รวมทั้งการโฆษณาประชาสัมพันธ์ทางสื่อต่างๆ  ถึงคุณสมบัติที่ดีเกินกว่าความเป็นจริงของนมผสม

คนเป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมที่ฉลาดที่สุด  แต่ความฉลาดนี้ดูเหมือนจะกลายเป็นปัญหาเมื่อนำมาใช้กับเรื่องที่ควรจะเป็นธรรมชาติอย่าง การเลี้ยงลูกด้วยนมตนเอง  ถ้าคนไม่คิดประดิษฐ์อาหารอื่นเพื่อทดแทนนมแม่อย่างนมผสมขึ้นมาเพื่อค้ากำไร  เราก็คงไม่มีทางเลือกอื่น  นอกจากให้ลูกกินนมแม่ตั้งแต่แรกคลอดโดยไม่ต้องคิดอะไรมาก...

เห็นรูปสต๊อคน้ำนมแม่เต็มตู้เย็นของคุณแม่ๆ ทั้งหลายแล้วน่าอิจฉาจังค่ะ ตอนน้องเอ๋ยเพิ่งเกิด คุณแม่ไม่ได้ทำสต๊อคไว้ เสียดายมาก ตอนนี้น้องเอ๋ยได้ขวบกับสองเดือน น้ำนมแม่กำลังจะหมด ใครก็ได้ช่วยที จะทำยังไงให้นมเพิ่มขึ้นคะ ลองปั๊มดูได้ไม่ถึงออนซ์เลยค่ะ น้องเอ๋ยก็กัดนมทุกวัน คงเพราะนมน้อย ดูดไม่ได้ดังใจ ก็เลยกัดนม พอจะปั๊มก็ไม่ได้ดังที่คิด ชะล่าใจนึกว่าตัวเองยังมีนมอยู่ ไม่น่าเลย แม่ๆ หรือใครมีคำแนะนำดีๆ ที่ทำให้น้ำนมเพิ่มขึ้นด้วยค่ะ ขอร้องล่ะค่ะ

ในที่สุดก็ทำได้สำเร็จสมความตั้งใจ หลังจากที่ตั้งท่ามาเป็นเดือน สำหรับเรื่องนมน้อย นมไม่พอนี้ คิดว่าคราวนี้ น่าจะช่วยตอบคำถามเดิมๆ ที่มาเป็นระยะๆ ได้พอสมควรทีเดียวค่ะ

ปัญหายอดนิยมตลอดกาลของ การเลี้ยงลูกด้วยนมแม่  ไม่บอกก็คงจะเดาได้ว่าเป็นเรื่อง นมน้อย นมไม่พอ นั่นเองค่ะ อีเมล์ที่ส่งมาทุกวันนี้ 99% คือปัญหาเรื่อง นมไม่พอ นี่ล่ะค่ะ  มีตั้งแต่คลอดได้ไม่กี่วันจนหลายเดือน หรือสองขวบแล้วก็ยังบ่นว่าน้ำนมน้อยลง จะทำยังไงดี...

ดูเหมือนยิ่งนาน จะยิ่งยุ่ง เอาปากกามานั่งจดว่ายังมีรายการ สิ่งที่ต้องทำ อะไรอยู่อีกบ้าง  ก็ปรากฎ ว่ายาวเหยียดเป็นหางว่าว แต่ละเรื่องก็ดูเหมือนจะไม่ใช่ว่าจะจัดการได้ง่ายๆ เลยทำให้ไม่ค่อยมีเวลาดูแลเว็บนี้สักเท่าไหร่ ทั้งๆ ที่มีอีกหลายเรื่องที่อยากจะให้เป็นข้อมูลกับแม่ๆ ทั้งหลาย  แต่เวลาจะเขียนอะไรสักเรื่อง เราก็ต้องหาข้อมูล ต้องอ่าน ต้องคิดประเด็น แล้วก็ต้อง built อารมณ์อีก ใช้เวลานานพอสมควรค่ะ เพราะไม่ใช่นักเขียนอาชีพ *-* 

สืบเนื่องจากช่วงนี้กระแส การเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ มาแรงมากๆ  เรียกได้ว่า การรณรงค์ให้แม่ทุกคนตระหนักในคุณค่าของน้ำนมแม่ นี่ประสบความสำเร็จเกินเป้าหมายทีเดียว  คือ แม่ทุกคนรับรู้และรับทราบแล้วว่า นมแม่ นั้นดีที่สุด  แต่ผลพลอยเสีย (ไม่ใช่ผลพลอยได้)  จากการรณรงค์เรื่องนี้ก็คือ ทำให้แม่ที่ไม่สามารถเลี้ยงลูกด้วยนมตัวเองได้  หรือเลี้ยงได้แบบกระท่อนกระแท่น ครึ่งๆ กลางๆ  มีความรู้สึกผิดต่อลูก และต่อตัวเอง  ที่ไม่สามารถให้นมตัวเองกับลูกได้...

ถ้าแม่อาสา 1 คนช่วยให้เด็กอีก 10 คนได้กินนมแม่ แม่อาสา 10 คนก็ช่วยเด็กได้ 100 คน แม่ 100 คนช่วยเด็กได้ 10,000 คนค่ะ ช่วยๆ กันนะคะ ช่วยให้ลูกคนอื่นได้กินนมแม่ของตนเอง กุศลแรงไม่แพ้ทำบุญอย่างอื่นนะคะ  มารวมพลังกันเพิ่มอัตราการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ของเด็กไทยอย่าให้แพ้ชาติอื่นด้วยกันค่ะ

หนังสือเล่มนี้ผิดไปจากความตั้งใจครั้งแรกไกลพอสมควร ตอนที่เตรียมต้นฉบับเสร็จเรียบร้อยก็กังวลเหมือนกันว่าหนังสือแบบนี้จะพิมพ์ดีมั้ย พิมพ์ไปแล้วจะโดนด่าหรือเปล่า

ในกระทู้นั้นมีคุณแม่ท่านนึงเขียนมาว่า “... คนที่มีน้ำนมน้อยโดนกดดันมากๆ น้ำตามันไหลเยอะกว่าน้ำนมอีกค่ะ เสียใจค่ะ ไม่ใช่ไม่เสียใจ แต่สุดท้ายก็ต้องยอมเปิดนมกระป๋องที่เขาแจกชงให้ลูกกิน ดีกว่าปล่อยให้ลูกหิวตายค่ะ”   อ่านแล้วก็พลอยจะน้ำตาไหลไปด้วยอีกคน  นึกถึงวันแรกที่พาลูกกลับมาบ้าน ความรู้สึกคงไม่ต่างกัน โชคดีที่ว่าเรามีสามีที่คอยสนับสนุนและให้เชื่อมั่นในธรรมชาติ  ทำให้เราไม่ต้องใช้นมกระป๋องที่เค้าให้มาเหมือนคุณแม่ท่านนั้น...

หลังจากที่เริ่มเขียนเรื่องนมไม่พอไปแล้ว และติดค้างอยู่ว่าจะเขียนเรื่องสาเหตุ และสัญญาณเตือนผิดพลาดที่ทำให้คนส่วนใหญ่เข้าใจผิดว่านมไม่พอต่อนั้น  เจตนาที่จะเขียนเรื่องนี้แต่เดิมนั้นก็เพราะรู้สึกว่าเป็นปัญหาใหญ่ที่คุณแม่ส่วนใหญ่ประสบกัน  ทำให้อยากจะเขียนเพื่อช่วยเป็นแนวทางในการแก้ปัญหา  แต่ในระยะหลัง เมื่อได้มีโอกาสคุยกับคุณแม่หลายๆ ท่าน (มีคุณพ่อด้วยเหมือนกันนะ)  ที่มีปัญหาดังกล่าว  ทำให้ต้องมาทบทวนใหม่ว่าเขียนไปแล้วจะสามารถแก้ปัญหาได้ตรงจุดหรือเปล่า  ซึ่งสรุป (เอาเอง) ได้ว่าการเขียนอะไรกว้างๆ แบบนั้น น่าจะไม่ช่วยแก้ปัญหาได้อย่างที่หวังไว้...

คนสำคัญที่จะบอกเราได้ว่านมแม่ “พอ” หรือไม่คือ “ลูกน้อยกลอยใจ” ของเรานั่นเอง  แต่บังเอิญว่าในบรรดาผู้มีส่วนเกี่ยวข้องทั้งหลายนั้น  ลูกเราเป็นคนเดียวที่พูดไม่ได้  ในเมื่อเค้าพูดไม่ได้  เราก็ต้องสังเกตจากสิ่งต่างๆ  ว่าเค้าได้รับนมแม่พอหรือไม่  ...

วันนี้มีเรื่องของโรคติดเชื้อไอพีดี (IPD : Invasive Pneumococal Disease) มาเล่าให้ฟังค่ะ  เมื่อประมาณกลางเดือนที่แล้ว ทุกท่านคงจะได้ยินข่าวเตือนให้ระวังโรคนี้ทางสื่อต่างๆ กันแล้วนะคะ  สำหรับคนที่ไม่ได้ติดตามข่าว จะเล่าให้ฟังย่อๆ นะคะว่าโรคนี้เป็นยังไง

วันนี้มีเทคนิคใหม่ในการบีบน้ำนมด้วยมือมานำเสนอค่ะ  ก่อนจะอธิบายถึงเทคนิคที่ว่า   คงต้องเล่าให้ฟังก่อนว่าตัวเองนั้นบีบน้ำนมด้วยมือไม่เป็นค่ะ  เคยลองพยายามทำตั้งแต่ลูกคนแรกแล้วก็ไม่สำเร็จ  ทั้งบีบทั้งคั้นจนเจ็บระบบไปทั้งทรวงก็ยังได้ไม่ถึงครึ่งออนซ์เลยค่ะ...

อาศัยฤกษ์ดีวันสงกรานต์สร้างหน้านี้ขึ้นมาใหม่เพื่อเปิดใจคนทำเว็บเสียทีนะคะ  เผื่อว่าคนที่ผ่านไปผ่านมาเกิดนึกสงสัยที่มาของเว็บนี้ว่าเอ๊ะ เป็นไงมาไง ทำไมถึงมีเว็บนี้ขึ้นมาได้...

เมื่อวันหยุดสงกรานต์ที่ผ่านมา  ไปเยี่ยมน้องกระถินมาค่ะ  น้องกระถินเกิดเมื่อต้นเดือนก.พ. ที่ผ่านมานี้เองค่ะ  หน้าตาจิ้มลิ้มน่ารักมากเลย  ทีมงานของเรา (แม่และพ่อไอโอ ไอโกะและน้องโอกิ) ตามไปประเมินผลค่ะว่าพ่อโจ๊กและแม่แถมแอบเอานมผสมให้น้องกระถินกินหรือเปล่า  ปรากฎว่าสอบผ่านค่ะ  น้องกระถินยังกินนมแม่แบบ exclusive อยู่ค่ะ 

 แต่พวกเรามีใครทราบไหมคะว่าจริงๆ แล้วหลักสูตรที่พวกหมอๆ เรียนกันจนจบมาเป็นหมอนั้น แทบไม่ได้เรียนอะไรเกี่ยวกับการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่เลย 

 จริงๆ แล้วมันไม่ใช่เรื่องใหญ่โต แต่มันทำให้พี่คาใจอยู่ตลอด เวลาคิดถึงทีไรก็รู้สึกผิดทุกที เหมือนเป็นปมในใจเล็กๆ ถ้าย้อนเวลากลับไปได้...พี่อยากให้แม่ทุกคนรับรู้ว่า การให้ลูก (โดยเฉพาะยังไม่ถึงขวบ) กินนมอื่นๆ ที่ไม่ใช่นมแม่นั้นมีความเสี่ยงมากๆๆๆ คุณไม่มีทางรู้เลยว่า ลูกกำลังเสี่ยงกับอะไร

เว็บนี้จัดทำขึ้นเพื่อเผยแพร่และให้ความรู้เกี่ยวกับการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อส่งเสริมและสนับสนุนให้แม่ทุกคนเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ให้ได้มากที่สุดเท่าที่สถานการณ์และสภาพแวดล้อมของแต่ละครอบครัวจะเอื้ออำนวย